376 resultaten.
Zwijgend
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 125 Woorden uitgesproken in mijn hart
stil in mijn diepste verhullen
roep om betekenis van mijn zijn
zoeken naar innerlijk wezen
naar houvast en zekerheid
zwijgzaam vragen naar liefde
naar inzicht gewoon een steun
een mens die geen eisen stelt
in eenheid samen zwijgt
tot begrip uit onze ogen spreekt.…
Spijt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 343 Behalve de zin die nooit is uitgesproken.
Alles naar de kant in een hoek geveegd.
Het hart met de schouders ineengedoken.
Als schaamte of misschien onwetendheid.
Het woord dat onopgelost blijft knagen.
Een terugkerende onbeschrijfelijke steek.
Het woord dat je blijvend mee moet dragen.…
Stil
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 450 Stilte
In de nacht
Gedachten tieren
Gevoelens woekeren
Jij zit in mijn gedachten
Ik mis je
Te erg
Verdriet steekt de kop op
Ik roep je naam
Maar je antwoordt niet
Het blijft stil
Te stil
Uitgesproken
Luid roept het verdriet
Tranen in mijn hart
Weerspiegeld in mijn ogen…
ónder de woorden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 ónder de woorden
leeft het onuitsprekelijke
alle houvast is daar
grondig weggebrand
ónder de woorden ligt
een stille ongrijpbare laag
die op je thuiskomst wacht
als je uitgesproken bent
ónder de woorden
leert het oude leven hoe
je sterven kunt als de
vogel die de boom beroert…
De emotie van hart
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 824 Tussen verdraaide handen
het licht der schoonheid
omgeven door wanden
van geborgen blijheid
Wijsheid in stilte
behouden door je eigen
van angst bezeten kilte
dat je doet zwijgen
Maar de emotie van hart
uitgesproken liefde in een zucht
wat in eerste instantie verwart
zal vrij zijn door diezelfde lucht…
Walking Blues
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 341 Ik dool door mijn hoofd
op dit late uur
en kom langs
stille wensen,
niet uitgesproken gedachten,
vage herinneringen,
smeulend vuur.
Ik dool langs
niet geheelde wonden,
onverwerkte angsten,
heimelijke zonden,
zacht verdriet
om mensen
die er niet
meer zijn.
Ik zie ze aan
met weemoed
en met pijn.
Het is de blues…
het zijn de witregels die plagen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 369 het slechte nieuws wist hij
knap te doseren
verhullen in een therapie-verhaal
compleet en fraai geïllustreerd
met fotobeelden
maar eenmaal thuis plaagt juist
wat niet is uitgesproken
slaat keihard weer de twijfel toe
knappe dokter die kan snappen
wat of mijn fantasie juist daarmee doet…
Lief dagboek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 alle woorden fluistert de wind
zijn al eens gezegd
alle zinnen zijn al eens
uitgesproken
ze luistert met een glimlach
in haar ogen
haar hart schrijft
de melodie
van angst en hoop en vertrouwen
strijkt even met haar hand
door haar verwarde krullen
pakt dan een pen
schrijft haar zinnen op papier
wil ze aan jou toevertrouwen…
Lief dagboek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 261 alle woorden fluistert de wind
zijn al eens gezegd
alle zinnen zijn al eens
uitgesproken
ze luistert met een glimlach
in haar ogen
haar hart schrijft
de melodie
van angst en hoop en vertrouwen
strijkt even met haar hand
door haar verwarde krullen
pakt dan een pen
schrijft haar zinnen op papier
wil ze aan jou toevertrouwen…
luister maar
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.252 uitgesproken
zinnen
zijn niet weg
wie geeft
om
hoort wel
wat ik zeg
mijn woorden leven
geef ik door
zweven
aan de hemel
van mijn bestaan
dat jij
mij
niet meer kan verstaan
betekent alleen
dat onze wegen
verder zijn gegaan
dan tijd
dat de letters
die ik zeg
verdwalen
verloren zijn
in het verdriet
in de pijn
in de spijt…
Denkbeeld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 151 In beelden heb ik leren denken
Als woorden mij ontbraken
En Nederlands mij voorkwam
Als een vreemde taal
Is het beeld nooit uit mijn denken verdwenen
Zichtbaar als was het tekst op papier -
Woorden lossen op in de lucht
Als ze zijn uitgesproken
Maar beelden blijven bestaan
Als waren ze uiting op schrift
En staan voor eeuwig
In mijn…
Het doel van mijn schrijven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 315 In wat ik schrijf lees je mijn gedachten
maar ook mijn gevoel
leg ik open en bloot daarin neer
ik ben de schaamte reeds lang voorbij
niets wat mij nog deren kan
dat is iets van lang geleden
pijnlijke woorden uitgesproken
zijn zo van mijn schouders gegleden
mijn geschrift is dus een open boek
waarin ik op zoek ben
naar wat geluk of iets…
terwijl je er niet bent
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 260 Terwijl je er niet bent
Denk ik aan je haar
Denk ik aan je ogen
Aan je stem
Aan je naam
Zachtjes zeg ik je naam
Heb haar zolang niet uitgesproken
En met haar klank kom je tot leven
Ben je even hier bij mij
Het duurt als de lengte van je naam
Dan is het voorbij
Je leeft dus op twee plaatsen
Daar en nog eenmaal
Als ik zacht en langzaam…
Taal is beeld geworden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Wanneer de taal uit het zicht
Verdwenen is, betekenisloze
Letters opgaan in woorden
Die vervliegen in de wind,
Die geen aandacht meer wekken,
Omdat ze amper koud zijn in de lucht
Als ze zijn uitgesproken
En dan al onvindbaar zijn
Voor hen die ze koortsachtig zoeken -
Zijn het de beelden nog
Die voor eeuwig op ons netvlies staan…
alvorens
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 99 zolang het gesprek is verwikkeld
met elkaar en anderen
volgens uitgesproken gedachten,
altijd verwant aan bezigheden
het beeld dat nabestaanden hebben
van voorouderlijke stambossen
in zichzelf te zien, te bevinden
ondefinieerbaar voor de verte uit
tastbaar aanwezig te zijn
in woord en geschrift, te blijven
totdat er geen glazen meer…
stilte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 218 Een oorverdovende stilte
Overstemt het geraas in mijn hoofd
Woorden struikelen over elkaar
Maar geen enkel woord
Waar ik sterk genoeg in geloof
Om te worden uitgesproken
De woordenstroom komt
En gaat, onafgebroken
Lichte paniek overvalt me
De stilte duurt tergend lang voort
Tot ik mijn gedachten
Met een glimlach verwoord…
Mooi mens
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 het ene lijf is zeker
het andere niet
al zou je verbouwen
gelaatstrekken vouwen
verrassend de gewetensstalen
van alledaagse vragen
mimiek vertelt het eigen bescheid
van zacht tot fel
en mijn ogen blijven eten
elk toegift op het vlees
ze vreten de complete
getoonde persoon
uitgesproken of bedeesd
maar verre van gewoon…
uitkomsten van de races
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 Wil dat rechts extreem gespuis
terug naar vastigheid op aarde
met onze vaderlandse taal
uitgesproken op het werk en thuis
wordt dat kiezen uit twee waarden
nu ook spelexperts zeggen te blijven
gokken als zij Nederlands schrijven
alfabeet of neanderthaal
Met Belgen die naar de scores tonen
winnen of meedoen voor spek en bonen…
soms nog
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 292 soms boeit mij nog de zelfkant
het rauwe in de mens
zoals de onverhulde sex
schuw voor de liefde
soms is het zachte hard
op zoek naar al wat echt is
of uitgesproken plat
een lastig ruime grens
voor jongeren om te verkennen
het duurde mij een leven
die zwarte kant in mij
ook te bekennen
blij om te kunnen kiezen
voor menswaardigheid…
Twee vrienden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.298 Hun glimlach verbindt de barstjes
uit een lang en liefdevol bestaan
Toch worden banden losser dan tevoren
overeenstemming is een eigen weg gegaan
hoeft niet te worden uitgesproken
Lichte gebreken worden niet meer opgelapt
met woorden of met eenvoudige gebaren
een aanraking, het krullen van een neus
Zij rouwen in het geheim over de jaren
over…
Simpel zeggen: Ik hou van je?!
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 722 Simpele woorden,
simpel uitgesproken,
rustig en overwogen.
Simpele woorden
die we te weinig zeggen,
zonder verder
uit te hoeven leggen,
wat we ermee bedoelen.
Simpele woorden,
die een kleuter
me na kan zeggen,
herhalen we te weinig,
terwijl het geen moeite kost,
of zou moeten kosten,
dus:
ik hou van je!…
Wachtende woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 352 Uitgesproken en gehoord
Wekt het woord in elkander
Leven en licht ontloken
Aan liefde, taal als geen ander.…
bagage (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 403 koortsachtig in toom
verbeten lippen verstrakt
tot dunne strepen
niet wijkende nagels boren
zich in onze handpalmen
het zwijgzame verleden
ingepakt in koffers
met uitgesproken bagage
op de granieten vloer…
Puin ruimen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 705 Mijn hart heeft eindelijk gesproken
ik wilde kwijt al die onrechtvaardigheid
die mij is aangedaan
Ik heb de moed gehad om het nu te doen
mijn gevoel zegt nu hè hè
het is voorgoed voorbij
Weet je ik vraag me alleen af waarom
Maar ook dat is voor mij voorbij
Ik heb nu alles uitgesproken
Vrijheid is belangrijk
alleen voor diegenen die geen leven…
Ziekte
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.832 onderhuids
doet de ziekte
haar werk en
ondermijnt
ondergraaft
verminkt
nog onzichtbaar voor het oog
maar vaag voelbaar
er klopt iets niet meer
een vijand is binnengeslopen
in het geniep
terwijl de buitenkant nog glimlacht
stromen binnen de tranen
om wat wegvloeit
onherroepelijk
zoals een uitgesproken tekst
die nog even blijft hangen…
Nacht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 547 Als fluweel zo zacht
worden voorheen harde woorden rustig uitgesproken.
Overdag hard en bijna onmenselijk,
uitgescholden en belachelijk gemaakt.
En je dacht “was ik met mijn zinnen maar ondergedoken.”
Maar de nacht met zijn maan en sterren
maakt alles weer goed
en de zinnen zijn weer zoals het moet:
als velours zo zacht en suikerzoet.…
Eindeloos
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.031 in nooit uitgesproken woorden
wonen geloften van trouw
met een tederheid
zoals licht dat binnenvalt
intens en zacht.
Samen ontvlammen
in deze kille wereld
verder kunnen groeien
naar een horizon vol
kleuren van een
mooie regenboog.
Tekens van verbondenheid
waarin we liefdevol
kunnen verder wonen.
Eindeloos.......…
Eens wordt alles werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 895 De zoetste klanken die ik ooit zal horen
zitten nog steeds in mijn hoofd
De liefste woorden die ik ooit zal horen
moeten nog altijd uitgesproken worden
De meest betoverende aanblik die er bestaat
moet ik nog altijd zien
En de meest dierbare liefde van de hele wereld
wacht ergens op mij
Maar ooit zal dit alles ook
voor mij werkelijkheid worden…
suites voor Annemieke LIX -de rouw-
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 231 een stampereidans
speelt zich af in de wei
van sigaardovers
waar moet je as heen
de vraag nooit uitgesproken
moeten we in zee?
tweeënzestig mensen
doen je uitgeleiden
na net zoveel jaar
het corps studentes
op het balkon in de zon
kweelt een nonnenkoor
de paarse vogel
is eerder bij de maan
dan haar schaduw…
bleekveld
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 200 nu liggen witte woorden
rond hun oude kern
ze stralen nog, wanneer de zon ze streelt
overal en ook
langs onverwachte kanten
het was goed om ‘onder ons’ te zijn
we bloeiden waar we wilden
stoeiend met de binnenrijm
van allemaal
missen wordt een werkwoord
zwaarder in vandaag
donkerder dan avonden -en
uitgesproken
traag…