Alle inzendingen over verlangens

als je jong bent moet je toch bij de ander lichamelijk aanwezig zijn praten lachen weten dat er veel toekomst ruimte is een horizon die steeds wijkt en wenkt naar je verlangens dat er grond is waarop je je stappen zet mag je ook de bloem zijn veel kleurig als bladeren in de wind als je jong bent…

Ik hoor je stem en zie jouw lach Ik was betoverd de eerste keer dat ik jou zag Ik voel mijn hart en droom over jou Je bent voor mij een wonder van een vrouw Ik luister naar mijn verlangens en koester dan een stille hoop dat ik ooit op een dag door jouw gedachten loop…

in de ijle geheugenruimte raak ik ontroering verzoen me met de stand der sterren en andere mysteries toch alsmaar oog in oog met het pijnlijke oppervlak van de dingen met die stekelige en steriele verlangens. de nacht biedt amper uitstel.…

Verlangens verliezen, innig gevecht. trance in tranenput, de druppel gedroogd. ----------------------------------- Meagen, 12 jaar.…

najaar heeft zijn verlangens in ontmoeting van scheppende winter sneeuwkoningin verheft zich boven einder wiegend in een creatieve tred ze speelt haar spel in schepping van rust haar dans beoefend ze in de knisperende kosmos van dreinende druilerige druppels geanimeerd glooiend over winterse weiden…

Toen de nacht nog vol beloften was (je lippen zacht, een stil gezicht) en er zich uit onze liefde hevige verlangens hadden opgericht (en ik mij reeds in tweevoud waande) Toen de wind zich door de muren drong om onze naaktheid te doen beven, wenste ik met jou niet groots maar ontzettend KLEIN te leven.…

En als we dan samen zijn word ik helemaal stil zacht toegefluisterde woordjes worden overbodig stilzwijgend luisteren we naar onze verlangens de stilte vertelt ons zoveel meer dan woorden ze vertaalt onze diepste gevoelens we genieten enkel nog stilletjes van elkaar……

We sluiten onze ogen niet te lang er is al een bries die zingt over liefde als we genieten van onze dromen en je huppelt tussen bloemen probeert mijn geest te achterhalen over velden van verlangens onder de gunst van de zon zien we luchtspiegelingen verdergaand met leven. *…

Speels fluister ik verlangens los waartegen dekens warmte bieden bescherming tegen kou en ongenode gluurders. Je eigen huid voelt zacht en onderwijl gaan gedachten vrij omdat alleen jij, en jij alleen kan denken wat je voelen wilt.…

De doorsnee zat Ingesleten patronen Mijn melancholieke roep naar diepzinnigheid Werd slechts door Een iemand opgepakt Je omhelste mijn verlangens Duizelingwekkend Je vormde mij Totdat wij een waren Een smeltkroes van eigenschappen Maakte mij zielsgelukkig Onopvallend van buiten Hartstochtelijk jezelf van binnen Liefde maak je…

Ik wacht op iets nieuws, wacht op iets anders, iets beters Ik wacht, weet niet hoelang ik al wacht, weet niet hoelang ik nog moet wachten Mijn gedachten wisselen af, verlangens vervagen, veranderen, verdwijnen en worden vervangen Ik wacht, maar ik weet niet waarop ik wacht Ik wacht, maar ik weet niet op wie ik wacht…

hier moet het ergens zijn klepperende lepelaars onderbraken even de hebzuchtige koortsige verlangens hier moet het ergens liggen hier zouden ze op dat machtige Zuidland botsen zo zuidelijk had nog nooit iemand gevaren de kaartenmakers lieten hun verbeelding spreken het Zuidland werd een getekende werkelijkheid hebzucht voedt…

echte liefde in het leven beleef je soms maar even momenten zijn dan dromen stille wensen uitgekomen verlangens zo fel verdwijnen soms heel snel hadden wij dan maar liefde voor elkaar want soms gaat die verloren als het prille ochtendgloren verdwijnt ze in het niets met tranen vol verdriet…

leken bloemen zoveel mooier vlogen vlinders almaar hoger kwamen engelen tot leven gaf jij kleur aan mijn leven kreeg de regenboog nieuwe kleuren hielden mensen op met zeuren viel de regen zachter neer scheen de zon een andere keer klopte mijn hart een beetje harder werd mijn gefluister nog wat zachter hield ik jou dicht tegen mij aan…

kan jij leven met mijn fouten de wereld met mij aan zal jij blijven van mij houden wordt jij mijn bestaan leef ik in een droom of droom ik in mijn leven vragen flitsen door mij heen hart door sluiers omgeven sluiers van twijfel rillingen in mijn hart is de liefde sterk genoeg verlicht ze het duister gevoel zal ze wensen vervullen…

op kruispunten in het leven is het kiezen welke wegen dwarsen verdriet en pijn de weg naar gelukkig zijn aan ons behoort de keuze help het lot beslissen eens jouw pad gekozen bewandel die in dromen laat jou nooit misleiden elke weg is leven maar niets gaat over rozen op wegen zonder dromen…

tijdloos en zacht hoopvol als jouw lach tranen door verdriet verlangen in een zucht harten omsluierd een liefde intens waas van passie gedragen door een wens loop mee in dromen reik naar de zon ongrijpbaar verlangen op zoek naar elkaar oneindig diep wensen bewarend verstrengelde harten in hervonden geluk…

knarsend geluid doorweven in roodbruin vergane dromen krakend roest als verlangen aan een leven verward in kronkels gedraaid in breekbare tijden als stukgelopen radars in de klok van het leven…

nachten gehuld in tranen stil verdriet ontwaakt liefdeloos verlaten huilt hij zich in slaap vindt zijn troost in dromen lacht de sterren toe verscholen in het duister verdwijnt de eenzaamheid…

waar een kus onder de sterren liefde vereeuwigt de nacht haar glans verliest in jouw lach een belofte gehoord duizend wensen in verlangen reikt naar het licht van de maan zal de eeuwigheid verdwijnen in gesloten ogen jouw kus in de nacht sterren laten dromen…

een lach verdreef duizend stille tranen één na één ongemerkt gelaten haar dromen kleurden het heden herleeft eens waren de jaren vergrauwd door verdriet maar liefde doorbrak het grijze verleden ontelbare tranen jij liet ze gaan om te ontwaken in de kleur van dromen jouw lach verscheen waar pijn verdween…

de nacht onthult gesluierd verlangen zachtjes wacht de eenzaamheid haar zwijgen gehoord verstoort de stilte woorden in tranen raken zijn hart en de fluistering breekt omsluierd verlangen wanhoop verdwijnt in een kus zo zacht…

haar verleden huilt hernieuwt in dromen gegroeid verlangen ontluikt als bloem verstrengelde handen op het pad der rozen kronkel deze liefde langzaam in tijd waar woorden dansen jouw lach verleidt het aanraken een streling in een kus verglijdt en de nacht in tranen haar verleden huilt de zoektocht naar morgen in mijn armen schuilt…

de nacht belooft haar tranen het ontwaken van de dag waar duisternis moet wijken in de zoektocht naar een lach haar droom raakt de sterren voor even breekt de pijn het huilen van een kind kon haar toekomst zijn waar wensen verhult verborgen vragen haar leven in hoop engelen raakt en regenboogkleuren haar traan weerspiegelt geschilderd…

jouw stem in verlangen oneindig zacht alles blijft hangen tolt om mij heen een streling van woorden geschreeuw uit het hart fluisterende liefde weergalmt in de nacht en het duister breekt verzucht in dromen de stilte verloor haar eigenheid ontwaakt in mijn armen koester haar zacht de stem in verlangen fluistert heel zacht…

gedans in mijn dromen hoopvol is de nacht stilte gaat verloren is het einde zacht bitter zijn mijn tranen ondraaglijk de pijn zal een engel waken waar licht verdwijnt en het land van duister mijn dromendans heel zachtjes leidt door stilte heen…

de vele momenten waar stilte praat gevoelens gaan zweven nachten herleven laten mij duizelen eindeloos lang beleef ik dromen onuitgewist draag ik jouw hart in trillende handen hoor je mijn liefde waar stilte verdween…

waar een hart gesloten zich opent spontaan twee vragende ogen in passie vergaan dwaal ik zacht door fluisterende dromen in mijn handen jouw lach de nacht ontstolen…

zal ik ooit nog durven dromen nu jouw lach mij werd ontnomen wordt een dag nog steeds herboren als ik in jouw tranen de nacht verlies hoor ik een lied in verdwenen stilte waar de nachtegaal gezwegen jouw stem niet meer hoort vraag ik mijzelf in hoeveel dagen de stilte wordt doorbroken wanneer ik ooit weer mag ontwaken in…

De dag lijkt niet te kunnen verwoorden waar de ziel aan ten grondslag ligt overwegend mooie en complexe dromen over alles dat wensen zullen blijven Met ongenoegen schrijf ik het verlangen waar niemand ook maar iets aan kan doen het is altijd wel in mensen verborgen omdat zij immer wensen blijven houden Vaak genoeg lijkt het leven zich te…