Alle inzendingen over vliegen

Kom, ga met me mee, doe alsof je vliegen kan, over landen en de rode zee, daar word je vrolijk van! Kom, doe eens gek, laat je lekker gaan, ren over het ruwe wegdek, hier ver vandaan! Kom, en loop zo hard je kan, kijk eens, je zweeft! We maken er een wedstrijd van, laat zien dat je leeft!…

maar ineens die klap en hij was dood De dag daarna kon men toen lezen keurig netjes in de krant Victor Vlieg is uitgevlogen hij is voor altijd zacht geland…

In elke hand houd ik een tros ballonnen. Zo stijg ik op, kom langzaam van de grond. Maar als ik boven ben, dan ruik ik lont en wou dat ik er nooit aan was begonnen. Hoe eindeloos ik klim, hoe hoog ik reik, waar ik naar zoek, blijft nèt buiten bereik.…

Loodzwaar gemoed wordt door liefde langzaam luchtig leven lichtvoetig Hoge horizon lost op in wijde vlakte vleugellam verliest van vederlicht Eindelijk boven je zelf uit stijgen in plaats van almaar rond te fladderen Lief vlieg mee naar hoge sferen nooit meer dalen wegens hoogtevrees…

in vliegensvlugge vaart scheerde de bromvlieg langs mijn bril de stoppels van mijn baard richtten zich op, toen werd het stil de boodschap die de bromvlieg zond: dat ik het luchtruim der insecten schond…

Sluit de ogen hoor het geluid een ogen open dag F16 geluid Apache helikopter mensen visueel geboeid angstig laag krijg een bukgevoel ben niet geboeid sluit mijn ogen denk aan mensen het angstgevoel de volle laag.…

Ik droomde dat ik een vlinder was Zwevend met alle windrichtingen mee Ik vloog en duikelde, was in mijn sas Vloog met alle andere vlinders mee Voelde me ontspannen, vrolijk en blij De zon straalde met al zijn licht Ik was samen met de vlinders vrij Ik voelde mij bevrijd van al het gewicht Ik genoot van mijn nieuwe vrijheid Mijn nieuwe leven…

Als ik mijn vleugels uit kon slaan zomaar klapwiekend in de lucht zou ik niet lopend hoeven gaan vermoeiend, oei ik zucht. Als ik mijn vleugels uit kon slaan stijgen kon tot ongekende hoogte me laten voeren op de stroom ver voorbij de regenboog. Als ik mijn vleugels uit kon slaan, maar ach wat wens ik nou ik moet lopen telkens weer stap…

Gedragen door de vleugels van de wind Wil ik zweven hoog in de lucht Op zoek naar een andere horizon… Je maakt van me een adembenemend schouwspel Meegezogen in de luchtstroom En volledig overgeleverd aan jouw kracht… Maar vergeet niet de touwtjes stevig vast te houden Want één rukwind volstaat Om me los te laten in de oneindigheid Van een…

Wie met bezwaard gemoed de lucht in wil Moet voortaan dieper in de buidel tasten Wie zwaar is krijgt nu afgewogen lasten Want anders staat de industrie straks stil Het vliegvervoer heeft vreemde nieuwe wensen De luchtvaart is voor Kleine Lichte Mensen…

Als kleine vliegjes die dansen rond een kampvuur in een zwoele zomeravond, zo spelen woorden in mijn hoofd. Te veel om zinnen te vormen, laat staan een gedicht in het licht van het vuur nog wel. Het stemt me tot droefenis, dat alles zo mooi lijkt en in werkelijkheid niet zo is. Vliegjes dansen nou eenmaal om het vuur mensen aanschouwen slechts…

En de spin (in slaap) weet, al even wijs als alle spinnen daarvoor, dat hij zo dadelijk zal aanzien hoe de vliegen licht in ’t hoofd, moegedanst en moegeschaatst naar huis zullen keren.…

waar vlieg ik heen? de tijd zal het me zeggen.…

Al is het vliegje nog zo klein het werpt zijn schaduw op het plein.…

Normaal word je van top tot teen gescreend. Maar met zijn pasgeboren babyvliegen Kon hij de zaak tóch makkelijk bedriegen Een kort succes voor deze dierenvriend. Want hij werd vliegensvlug van boord gezet Omdat hij reisde zonder vliegbrevet.…

-ik vroeg aan mijn droom waar hij van droomde en hij antwoordde “dat jij mij nooit verliest”- vergeef me mijn waarheid wanneer ik je naam dicht bij mezelf houd ik, die nooit in het geluk geloofd heb of in de kleine beweging van een golf volgestopt met zout met zwermen vogels op de vlucht die nooit meer waren dan een vage…

Z'n verloofde uit Wijchen had hinder van vliegen. Ze had van d'r jetlag veel last.…

Ze kon vliegen als een zwaan. Met een trage vleugelslag zag ik haar trots en statig gaan. Gistermiddag, kwart voor vier. Laag vloog ze over 't land, gedragen door de wind zwevend naar de overkant. Gistermiddag, kwart voor vier. Ze steeg op uit haar bestaan, haar hals gestrekt naar voren, verlangend om te gaan.…

Begraven vliegers vliegen niet. Maar voor mij is Adriaan nooit begraven. Wanneer ik naar Bristol vlieg vliegt hij. Dromen doe ik al vanaf mijn kinderjaren. En Adriaan? Hij droomt nog steeds in mij.…

Zo graag zou ik ook willen vliegen. Niet in een vliegtuig, nee! Vliegen en tjilpen zoals jij! Samen jagen op kruimels. Samen opstijgen en weer landen. Samen uitrusten en horizonnen. In de toppen van ruisende bomen. Neerkijken op mensjes beneden. Klein wondermusje.…

Camiel Is de schlemiel. Hoge bomen Naar beneden gekomen Eind aan dromen. Uitgevlogen Eruit gevlogen.…

Aan een zijde draadje hing de vlieg in zijn cocon. En dacht: zo snel "vervliegt" het leven.…

Ik dacht dat ik kon vliegen. Mat mijzelf vleugels aan van was. Ik veronderstelde gelijk Icarus dat er boven meer uitdaging te beleven viel dan beneden op aarde tussen het groene gras. Als een engel met geduld leek de hemel mijn nieuwe paradijs. Leek de zon een innige vriendin. Een warme zoen na het koude grijs.…

Liefste, vlieg, verzaak niet je zwakke kant. Alleen als God is, beschermt jou zijn hand. Beiden worden we hier oud en gaan dood. Vlieg daarom vlinder, ga verder, vlieg groot, Ga in liefde het grote verlangen tegemoet. In vrijheid te leven is jouw grootste goed.…

Verdwaald, zoekend, zweeft de blauwe waterjuffer langs huisdeuren.…

de buizerd is uit haar nest gevlogen en spiedt het herfstig tafereeltje af van de bezoekers aan een oud graf die door de welvaart waren bedrogen ​​​​​​ze stonden allemaal achterelkaar wachtend tot ze de tekst konden lezen zijn daden waren uitvoerig geprezen in zijn leven zag hij geen enkel gevaar een mooie stenen vogel had hij gemaakt…

Vlieg vlieg maar mama naar jouw paradijs ondraaglijk is de pijn buiten jouw bewustzijn laat maar los mama het mag jouw lichaam, het leven deze dag strek jouw vleugels en vlieg maar mama schuil niet langer in de nacht ga maar, papa wacht…

Just the sky is the limit Ze rijken niet tot aan de hemel maar steken boven de wolken uit. De statige kantoorgebouwen. Ze zijn verheven. Het moet hoog zijn. De kracht en sterkte van hoogte moet erin schuilen. Ze staan daar trots van vervoering In al hun glorie. Ze moeten kunnen trots zijn, op hun eerzuchtig gebouw, dat oprijst in pure vervoering…

En toch zal ik vliegen zoals de Gebr Wright En als dat lukt Vlieg ik met jou Samen alles stuk…

je vleugels van papier Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenblaadren wiegen Maar zo hoog kan ik niet komen Dus ik vlieg maar in mijn dromen Altijd ben ik voor…