Alle inzendingen over vloeit

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

Het water is in beweging vloeit en vliedt Ongezien wuif ik terug en het riet blijft mij groeten Ze heeft met me de wind mee.…

Met letters leren we woorden breien Woorden bouwen alinea’s van zinnen Talig vloeit een inktvlek open vanbinnen We kunnen ons met tekst steeds vermeien Beeldend, verklarend, cryptisch, ritmisch vocaal weven we zoemende netwerken van taal…

Wijn vloeit rijkelijk stemming is gezet je lacht naar me maar je bent al bezet Je ogen blijven staren speels raak je me aan onschuldig op m'n rug moest niet verder gaan Spel wordt gemeen strelend onder het laken alleen ons geheim toch had ik 't moeten staken…

Je pupillen worden groter, donkerder en het groeit, als inkt in een glas water kijk ik hoe het vloeit. Het is donker en het groeit, donker en het groeit. Ik verdwijn als een stip, ik verdwaal als een kind. Vloeibaar ontvoerd.…

ademloze start ongezien begonnen recht onder m’n hart vormeloos begin ongevoeld aanwezig nestelt rustig in ‘n nieuw mensje groeit ongehoord ervaren levenswater vloeit volmaakt in z'n sas keek God de Vader en zag dat je goed was…

Brullende muizen versus vijf miljoen 't Is precies zijn vader Een regelmatigheidscriterium Het vel van de blijde intrede Het primaat sijpelt overal door Alles in één Alles vloeit in en over elkaar Welkom in mijn duisternis Het gevecht met de tijd Vermoeiend werk op zoek naar orde Niet iedereen zal lachen; hypocrisie…

de “silhouet illusie” laat mijn hoofd even tollen mijn bloed en haar bloed het kruipt, het stroomt vloeit inéén in hetzelfde hart en dat... dat voelt echt zo goed, mijn kind!…

Ik zou je willen zoeken In het land van jouw verraad Om je de pijn te laten voelen Hoeveel ik je nu haat Ik zie jou in mijn dromen Zo klein en toch zo groot In mijn dromen ben je niets meer In mijn dromen ben je dood Een traan vloeit langs mijn wang Een druppel valt op jou Ik fluister zacht "ik haat je" Omdat ik zielsveel van…

Schimmige nevel boven zand dempt het geluid van verheven gangen op het door mens verlaten strand stilt mijn drang naar ongeremd verlangen Op de grens van zee en land glanzende manen als met parels behangen vloeit schuim als grof geweven kant word ik door rijkdom bevangen…

aarzelend stap ik binnen op zoek naar kracht vertrokken door onmacht ontsteken van een klein licht verwarmd alvast mijn blik beklemming in de borst verdriet dat er uit wil zittend sluit ik mijn ogen water van zout vloeit rijkelijk over mijn wangen ik heb weer moed om op te staan ongemerkt heeft het me deugd gedaan…

laat maar ik wil niets meer bezitten dan de kiezels die ik uit eenzaamheid raap langs een veelvoud van rivieren, onzichtbaar voor hen met dode gezichten niet dichter dan jij al weg voor stilte in mij vloeit en dichtklapt tot gevels met luiken gesloten zoals mijn woorden die ik tel en bevochtig wanneer uit de dakgoot…

Ontspannen doorbloeding vloeit als verbindingsjuweel. Gevallen, heimelijk ontvlamd. De verboden vrucht voelt als het nieuw epitheel. Gevallen, aangenaam verwarmd. Bekleed ons gegarandeerde vondst fundamenteel.…

Het geweld ligt op straat de zinloze menigte joelt en gloeiend hete haat stroomt uit hun ogen Een grote ring om de kring waar bloed rijkelijk vloeit een mens geschopt tot ding op haar knieen gebogen Maar de menigte verdween en de winnaar geboeid kijkt vragend om zich heen wie heeft wie bedrogen..?…

Uit de waas van hoogbouw vloeit een schitt'rende kronkel; sleepbootje schuift eindeloos traag door het perspectief. Ze wacht, de stille oude rivier, tot appartemenbouw ook hier de oevers naar God heeft gebracht.…

Caravannetje hondje, vrouwtje, mannetje poesje, potje, pannetje alles kan erin 'caravannetje' vloeit het uit mijn pennetje en straks bij een vennetje heb je 't naar je zin caravannetje jij hoort bij ons plannetje ál in kruik en kannetje met wie ik bemin caravannetje boeddhatje en zennetje we gaan op een rennetje naar een nieuw…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…

ik ben een paardebloem en verguld met mijn familie het weidegras ik worstel tussen stenen of kom boven in uw gazon in mij vloeit melk en honing geel gekroond zetel ik wereldwijd als kruidenkoning ik ben een aandachtstrekker voor de wetenschapper mijn grijze haar verwaait zwevende zaden worden alom verspreid men zal weten van het teken…

Drank vloeit rijkelijk tussen zinnen Die ongezegd zijn gebleven en een Hunkering, een diep verlangen blijft In het leven.…

Hoe zit dat met dorpsoudsten Vol vrouwenhaat en angst Voor wezens die bloeden en Baren Hoe verwrongen hun geesten Hoe beestachtig hun besluiten Ze was pas twintig en had lief Buiten de gemeenschap Hoe gilt ze geluidloos, haar Ziel een ravage Hoe rijkelijk vloeit de Ganges Uit ontheiligde ogen Na een groepsverkrachting In het…

waar liefde openlijk bloeit genegenheid uit ogen vloeit koester ik in stilte mijn geheim ik valentijn je al zo lang groei in winters witte wereld naar de dag van rode blosjes op je wang als je mijn hart van rozen krijgt het kaartje met mijn ongekend geheim in één bevestigende blik ben ik jouw valentijn…

Er is niets aangenamer dan onder de bomen te zijn in de schaduw beschut tegen het felle licht van de zon Daar zijn wij ongezien en onbespied in het halfdonker in een schemering waar alles ineen vloeit zich samenvoegt waar harde contouren verdwijnen lieflijk en zacht een nieuw zintuig zich opent waar geheimen worden bewaard…

Fabelachtige heerlijkheid vol zuiver diep verlangen Je lach werkt zo aanstekelijk Mijn hart komt tot ontvlammen Wat sterk was is nu tot was aldus verworden Het raamwerk ontdaan van rastering Totaal opnieuw begonnen Geen letters maken woorden uit passie vloeit het voort Een leven als nooit tevoren Dit is zoals het hoort…

zonsopgang in september mistflarden drijven over gras een vaalbruine spin draagt een kruis er vloeit kleffe zijde uit haar tepel ondersteboven wacht zij in het web gif sluimert in de holte van een kaak trilharen meten elke gril van de wind elke loze vliesvleugelslag maar de druppel glinstert en verraadt haar plan…

Bij het ritme van de branding Welke dwingend mij ontsluit Vloeit het warme nat samen Beeld ik mij overmand door de zeenimf Dan voel ik haar slanke vingers in mij En als mijn schacht soepel deze omklemd Perst het zilte nat ritmisch ons samen En glijden wij weg over de toppen der baren © schrijver Ivan Grud…

regentranen paraderen strelend langs jouw wang in de kille lentewind heel bijzonder net zoals toentertijd dit daagt uit tussen wilde zanden loop je weer door de regen in de spiegel van nat overzilverd glans geen geweeklaag stijgt op als de adem vrij en natuurlijk vloeit op moeder aarde…

ik las veel sprookjes in je ogen met handgebaar en lach vertelde je het warm beleven de kleine wereld die alleen aan kinderen is gegeven monsters die wij tegenkomen in nachtmerries en dromen horen daar niet bij toch schemeren zij in donkere randen als mist in tranen vloeit jij mijn schouder vindt en ik het kind in je…

wij zijn vergaan tot stof opgelost is ons bestaan in vuur en chaos onherkenbaar zelfs de naam is gissen pas uit dierbare herinneringen weten ze de wegen die we gingen waar we waren tot ontbinden in de val van torenhoog nu rest het monument dat tranen vloeit langs onze namen die geen afscheid hebben gekend…

waarom vloeit er nog inkt harte vocht, in kanalen bedwongen naar oceanen van papier altijd weer die eendere golf vervluchtigde monding vergleden strandzand wat me krimpen doet mijn zinnen ontdoelt afgedreven wrakhout ergens aangespoeld op tijdloze klippen zonder ondervloed verlaten, verwezen mijn pen leeg geschreven…

De wolken spelen er hun spel met wind als kornuit Fluit vals door de kieren van nieuwbouw die op oud moet lijken Nieuwbouwwijken aan de rivier zorgen op terrassen voor stemming en vertier Het Ridderbier vloeit rijkelijk langs oevers lage wallen Hier weten rijkaards hun rijkdom 'in blik' uit te stallen ondergronds…