47647 resultaten.
De watersnoodramp
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 28 Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin
Weer spatte het schuim over dijken en duin
Weer raasde een vliegende storm over 't land
Weer beukten de golven 't geteisterde strand
Weer gingen gedachten gebeden naar zee
Weer leefden er honderden duizenden mee
Weer waren de machtigste schepen in nood
Weer vochten de mannen op leven en dood
Weer wachten…
Onbegrip
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 426 Mensen die altijd naar beter zullen blijven streven,
maar nooit hebben gehoord van plezier in het leven,
nooit eens flink uit hun dak zijn gegaan,
en ook nooit eens iets verkeerds hebben gedaan.
Maakt het je dan meer gelukkig als je het hoogste hebt bereikt en alles kan?
Volgens mij wordt je daar echt niet beter van.…
Mijn hart vraagt...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 542 Jouw leven was er één van werken,
dat heel vroeg begon.
Je zei dan: "Kindje, ik kan niet altijd bij je blijven."
Je werkte toch voor mij.
Je had gelijk, ik wist het wel.
Zo ging ons hele leven met werk voorbij.
Ik heb alleen je foto nog,
ik kijk er daaglijks naar.
Vijftig jaar waren we samen,
hoeveel tijd was er voor mij?…
Lerarentekort
snelsonnet
3.0 met 31 stemmen 2.679 Het hoofd der school kwam 's ochtends even binnen
En sprak: "Een juf of meester is er niet,
Maar jullie kunnen toch, zoals je ziet,
Gewoon weer aan een nieuwe taak beginnen."
"Schrijf duizend maal:", zo stond er op het bord,
"Er is nog steeds geen lerarentekort."…
de zelfrijdende auto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Ik heb het leven veel te lief,
daarom mag mijn auto het van mij overnemen.
Kom ik zelfs goed thuis met een glaasje op.
Maar, ik hou er toch noch altijd van
zelf te rijden, eens lekker optrekken na een rood licht,
of cruisen in slow motion langs veldweggetjes
op een kalme zondag morgen
terwijl de zon opkomt
met goud in haar mond.
Zalig!…
fleurig
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 161 blijmoedig, bontgekleurd en zo bloeiend
slenter je lachend langs de waterkant
opgeruimd, opgetogen en zo opgewekt
met je voeten spelend in het warme zand
zingend begroet je de stralende zon
de bloemen in je haren verwelkomen
het leven bruist en kleurt alles zo keurig
fideel…
het leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 107 Het leven is
een kralensnoer
met daaraan geregen
diverse kralen van toevalligheden
Toch vormt ’t een fraai
kwetsbaar geheel
want die kralen
verhalen zoveel…
Spin
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 152 En dacht:
zo snel "vervliegt" het leven.…
Eendagsvlieg
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 186 Ik ben een haft en ik leef bij de dag
Als eendagsvlieg is er veel te beleven
Ik zou u graag een voorbeeld willen geven
Maar ik moet paren, ik moet aan de slag
De zon ging eenmaal voor mij op en onder
Heerlijk die dag...en verder geen gedonder…
REKENEN EN TAAL
snelsonnet
2.0 met 13 stemmen 1.562 Het spreekt vanzelf dat ze de wekker zet,
om ’s morgens vroeg weer naar haar werk te gaan.
Deze vrouwen talen niet naar seks
en rekenen op centen van hun ex.…
Na het werk aan het werk
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.836 Na een vakantie van een week of zes
Gaan binnenkort de scholen weer beginnen
En komen dus de leerlingen weer binnen,
Maar die zijn dan totaal niet bij de les.
Die zijn, van hun vakantiewerk doodmoe,
Meteen al heel hard aan vakantie toe.…
NUïsme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 NUïsme is een nieuwe stroming.
Honden weten er bijna alles van.
Poezen zijn er ware meesters in.
Gisteren leert ons begrijpen.
Morgen weet absoluut niet,
wat later komen zal.
Alles is afhankelijk van het NU,
van wat we vandaag de dag,
wijselijk durven laten gaan,
of van harte willen doen.
Ontspannen schrijf ik deze filozie,
terwijl…
Nepal
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 255 Wordt Groningen met Nepal vergeleken,
Waar ‘Richter’ aan den lijve wordt gevoeld,
Waar is de vrees alhier dan op gestoeld
Als ginder alles breekt wat maar kan breken?
Geloof maar dat in Nepal wordt verzucht:
Was maar naar veilig Groningen gevlucht.…
Dooie boel!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 393 na het getoonde medeleven en na 2 glazen rode wijn als de nabestaanden vooral opgetogen aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven
ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen
omdat het daar nooit een dooie boel is!!…
Onbegrip
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 200 Er zijn dingen,
die ik niet begrijp,
tevens zijn er dingen,
die ik niet snap,
maar ik heb afgeleerd
om te pogen,
alles klakkeloos te begrijpen
en geloven.
En dat is dan weer veel beter
voor mijn gemoedsrust…
Het levenloze lichaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 ligt op de koude grond
zij staat erbij en
mensen snellen toe
machteloos zijn ze maar dan
arriveert de ambulance en
broeders ontfermen zich
over haar stoffelijke resten
zij praat tegen hen maar
niemand lijkt haar te horen
de ontheemde ziel blijft
in verwarring achter
maar dan hoort zij haar naam
een engel vertelt haar:
'Dit is het einde…
mijn leven...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 135 mijn leven
ik heb je lief
al mijn leed
vergeet ik niet
het is wel doordat...…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat.
Originaliteit is weg. We zijn levend plagiaat.
Maar de droom leeft in morgen.
Ooit is er een dag die ons de beloofde vrijheid zal bezorgen.…
Liggen in het gras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 471 Ik lig in het gras en luister.
Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen.
Ze brengen mijn eigen kindertijd terug.
Torenkraaien zwermen suizend als de wind.
Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk.
Een oude vleermuis fladdert als een kind.
Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden.
De avond is aan het vallen.
Recht omhoog kijk ik nu de hemel…
Onvoltooid stuk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Onderhuids blijf jij
mij vervellen
aan flarden
word ik afgeworpen
niets buitensporigs
maar in wezen
kom ik er nooit
heelhuids van af…
Verboden vrucht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 579 De pennenvruchten in mij
hielpen mij het leven te aanvaarden
zoals ze komt.
De muziek in en van mij geeft echter
één verboden vrucht,
nimmer mij gegund.
Jouw muziek in mij,
te zamen met de twee vochten
van lichaam,
verwekten een rijpe vrucht:
zij heeft lucht en ruimte nodig
die ik niet kende.…
Adieu XXIV
poëzie
4.0 met 2 stemmen 775 à Yvette
Adieu. Dit zijn de laatste noten
die ik gespeeld heb op mijn ribbenkast.
Een kast, waarvan ik in de laden
wat blanco vellen heb geborgen,
papieren voor de dorst.
Zij zullen met mij begraven worden,
mishandeld en mijn slaven worden
en adders aan mijn borst.
Maar goed. Vandaag ben ik nog krekel,
doch morgen ben ik mier,…
Met stomheid geslagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Regels die in zichzelf
Zijn opgesloten, ontoegankelijk
Voor wie ze lezen wil,
't Is geen opzet,
Eerder zijn ze het
Product van een mens
Die met stomheid geslagen is,
Die uit pure onmacht
Sprakeloos werd…
Bestaan
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.463 Als na je pensioen het werk is gedaan,
besef je dat werk, je werk is geweest.
Als na het leven, het leven voorbij is,
dan ben je dood
Besef voor je dood dat de dood je dood is.
Of juist je dood, je leven kan zijn.
Want als er geen leven is na de dood,
is er ook geen leven voor de dood.…
De waarheid...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 140 Maar ondertussen wordt het leven geleefd
met onrecht en pijn, ook met vergeving,
liefde, respect en genot.
En misschien is dit alles wel de waarheid
onder de hoede van God.…
Pampers
hartenkreet
5.0 met 31 stemmen 185 Pampers,
Ze ruiken fris, vers uit de doos,
je zou er zo in bijten
maar nee, ze zijn niet om te eten,
ze dienen om te sch...…
op zoek
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 148 op zoek
naar
mezelf
leer ik
voortdurend
anderen
kennen!…
stress en burn-out
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 157 er is geen plaats meer voor de zwakken
in deze malle molen van het leven,
want alles draait om tijd en geld
en dit creëert tal van nutteloos geweld.…
Men zoekt...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 Men zoekt het leven en misschien ook wel
de moederschoot, terwijl de huid prangt
om zich heen.
En in het hart doet het pijn als bij geen
een en zo balanceert men op de grens van
zijn en niet zijn.
Men zoekt zich zelf, wil weten wie hij is
in een wereld die hij nooit echt zal kennen.
En of men aan het leven zal wennen..?…
Schrille crescendo'S
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 In slinkend duister
aan drempels van licht,
de rossige gloed van Aurora
In een roerloze
spiegel van water
door ijle dampen
onttrokken aan 't zicht
wijken ragfijne
nevelkristallen
over verblekende ganzen
Het dons van de mist
houdt hen eendrachtig gevangen
instinct is wat hen samenbindt:
hun nog te voltooien gezangen
Gesmoord…