Onbegrip
Ik snap die mensen niet, die alsmaar blijven leren,
de mensen die tot hun 30e studeren,
om maar te zorgen voor de perfecte baan,
mensen die voor genieten niet open staan.
Mensen die altijd naar beter zullen blijven streven,
maar nooit hebben gehoord van plezier in het leven,
nooit eens flink uit hun dak zijn gegaan,
en ook nooit eens iets verkeerds hebben gedaan.
Maakt het je dan meer gelukkig als je het hoogste hebt bereikt en alles kan?
Volgens mij wordt je daar echt niet beter van.
Zoals ik nu geniet vind ik het fijn,
dus laat mij nou maar lekker mezelf zijn !
Geplaatst in de categorie: algemeen