Alle inzendingen over wolken natuur kijken

De wolken vertellen een verhaal hoe ik door het leven dwaal Ik kijk en zie ze veranderen Van zacht wit in donker grijs De lucht verandert van helder blauw in zwart paars Donderwolken boven mijn hoofd De wolken vertellen een verhaal Hoe ik het door het leven dwaal De wolken gaan voort Zoals het in het leven hoort Hoog Heel hoog Daar dondert…

Kijk in de lucht, kijk naar daarginder. Kijk naar de maan. Kijk blijf kijken naar dat licht. Dat is pas een vergezicht. Een wolk verstoord het gezicht. Je blijft kijken en hoopt het weer te zien al is het maar een licht. Je ogen vallen dicht en het wordt nacht koud en kil.…

Gedachten ik neem mijn pen inkt vulde mijn vel papier gedachten leg ik vast de mooie wereld met zijn pracht en praal de zuivere natuur , schoonheid van de zee zon en wolken raken elkaar aan wonderbare wereld de wind de regen stormen van de natuur vast gelegd in een gedicht zo als een foto die herinneringen opslaat zijn het nu woorden…

Gestapelde wolken bevolken de lucht donkerwordende wolken zoekende een uitvlucht om de lucht te klaren, bliksemschicht schiet door de hemel donder volgt erachteraan beneden staan wij mensen te kijken achter 't raam... Buiten is het donker terwijl het dag toch is maar na zo'n goeie donderbui, is het buiten heerlijk fris.…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Voor mij is hij rond de wereld is een afgrond en, natuurlijk het regent elke dag Waar leef ik morgen? Waar op de wereld zal ik zijn en leef ik morgen? Hoe ver zal ik kunnen kijken of ben ik nog nodig hier?…

Gevangen in de sluimering van de dag Alsof je in de wolken loopt Verdwaald in de somberheid van de hemel Overgegeven aan de mist der verblinding Fysieke transformatie van Moeder Natuur in extrema Donkerte omarmt de ziel Lethargie vervult het "Zijn" En men schrijnt Niets is het bestaan…

Het is grijs en grauw de daken schreeuwen het uit het is een zwerver die fluit voor hem is de lucht blauw ik voel de regen ik word koud ik voel de regen ik ben gerimpeld en oud het is de zwerver die fluit achter de wolken ziet hij natuurlijk de zon ik wou dat ik dat kon.…

wandelen kan een openbaring zijn kijken naar de natuur heel fijn door jou ging de wereld voor me open kon ik scherper kijken door jouw “ogen” ik richtte mijn focus door jouw lens aanschouwde de wereld als fotomens een tweeling paddestoel met rode stippen wist ik zo mijn camera binnen te knippen door de natuur slechts een kans te geven kon…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

Wolken bestaan uit ijskristallen echt veel ijs-glas en waterdruppels in lucht die koud is, met daarin veel water zeshoekig van vorm, aaneengeplakt; SNEEUW In vele landschappen op kerstkaarten ontelbare ijskristallen in overvloed ZET NU DE AARDE OP 1 Geen sneeuw en ijs is geen leven Veel wateroverlast; dat dan NATUURlijk weer wel; steun…

regenachtig gedicht een gedicht danst in de regen de zon achter de wolken verdwenen licht op achter de zon dansen de sterren kijken naar de regen…

Kijk naar die boom Daar tussen de takken Zit een godin Wil bladeren pakken Kijk naar die boom Ze is als in een droom! Kijk naar de lucht Daar tussen de wolken Vliegt een godin Kijkend naar volken Kijk naar de lucht Zij in haar vogelvlucht!…

Kijk naar de wolken en zie, hóe ze kringloop zijn. Kijk naar de wereld, en naar haar geschiedenis. Kijk naar het goudgele koren en staar met ongeloof, naar de gruwelijkheden van deze wereld. Kijk naar een moeder met haar kind, en zie hun liefde voor elkaar. Kijk, en zie waartoe we geboren zijn.…

hij zoekt haar nog steeds in patronen op de muur in wolken en stenen en als hij haar vindt is het vaak van korte duur zijn wanen en wenen hij roept haar steeds weer in momenten van verdriet van wanhoop en wachten en als hij haar hoort klinkt het als ruisen van riet natuur en gedachten…

ik wist mijn wolken te bevolken met dromen in allerlei kleur ze liepen niet dooreen van iedere fantasie was er maar een zij dreven in blauw op stemmingswind van boven kou onder warme regen natuurlijk was er ook zon voor allerhande contrasten zodat de mens zijn dag paste…

ik vang de wind in jouw zeilen en klim naar boven om van daar af de wolken te bespelen van mijlen ver en dan weer dichter zie ik jou vieren, en overstag de natuur naar jouw hand zetten trots kleurt de avond geel…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

Ik doe graag mijn bril zo nu-en-dan eens af; kijk dan met, natuurlijk, gesloten ogen sluiks naar links-boven Bril, natuurlijk, in linker hand Rechts: Rodinesque aan-den-kin En dat helpt wel eens, als ik het ook even allemaal niet meer weet Ik heb ook eigenlijk helemaal geen bril nodig maar het helpt wel eens…

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Grijpgraag betranen parelende dauwdruppels haar huid. Kussend sussend glijden ze over haar zijdeachtige bedradingen. Gele vingers zonnestralen 100 den kleuren reflecterende regenbogen in haar levensweb. De dageraad die eindeloos verzuchtend haar adem inhoudt omhelst beginnend ochtendleven. Ze wacht roerloos op een teken van ontwaken en…

Soms voel ik me als Een bloempje in de wei Verborgen in het hoge gras En niemand weet van mij Wie ik ben of wie ik was Nee, ik zit stiekem, in me eentje Tussen het hoge gras Vanaf de grond kijk ik naar boven Ik zie wat vogels en de zon En een straalblauwe hemel Wolken drijven voorbij aan de horizon Vogels kwetteren als een stel ongeregeld…

De weg en de wegen de wolken passeren het oog en de vlucht van het vliegtuig en de benen lopen die stappen en luiden op andere grond en andere tijden kijken uit naar waar deze weg op uitmondt…

Jij zegt Dat je van me houdt Je zegt Elke dag Elk uur Elke seconde En ik Kijk naar boven Ik zoek De roze wolken Probeer je te geloven…

Krampachtig start ik de regendans pauzeer en kijk naar boven.... maar de wolken blijven uit. Dorst naar nieuwe zinnen.…

hier de stroom daar het gras ik kijk erop zie nog eens donker water verdorde halmen boven de lucht daarin zijn wolken vogels vliegen ook schouw andermaal donderwolken legen bloedzuigers vallen sta ik wel en kijk aan? subtiele veranderingen anders de wereld……