Alle inzendingen over actualiteit

zelfs een kroonprinses , die vinders voelt in haar buik houdt van stijlbreuken.…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

moeder op het voetpad keek voortdurend op haar laptop het kleine meisje roze gekleed raakte steeds verderop op de stenengrond lag voor haar zo geliefde pop er was daar narigheid mee wanhopig probeerde het kindje het te herstellen er volgde een dikke traan moeder bleef maar turen op het venster maar daar kwam plots…

ik hoor steeds meer woorden zichzelf roepen omdat zij verdwaald zijn bang om snel vergeten te worden in zinnen die niet duidelijk maken waarvoor zij feitelijk staan wat zij betekenen of ooit door ouderen hun bargoens hebben gekregen waar het echte woord is gebleven weet niemand meer…

Aleksy, is je grootste vijand ooit In het bezit geweest van een geweten? Hij heeft je jarenlang vervolgd, gekooid Heeft er aan hem een steekje losgezeten? Driehonderd dagen in de isoleer In kamp IK - 3 ben je bruut neergesmeten Mijn dichtersgeest verkeert nu in zwaar weer Ik moet 'Navalny president' vergeten De Rus kent eeuwenlange staatsterreur…

ik heb mijn liefde voor jou verpakt in zilte golfjes mooie woorden rollen langs het strand zo hier en daar met schuimig kuifje dat dus met kus zomaar op je lange winters witte benen belandt wij kenden al het strand de zomerse warmte van het hete zand ook bij de eilanden gelukkig hebben de meeuwen daar geen randstadmanieren…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

er stokt iets in mij men ging te ver en zo kwam er een eind aan het verdragen in veel kan men berusten maar men moest en zou hem kwetsen week maken... en zo ging het dan ook er moest bittere pijn worden geleden een pijn die hij niet kon weerstaan straffeloos beschadigen zonder een enkele sanctie…

goethe zei ooit: al wat verstandig is,werd reeds gedacht ,bedacht en gezegd. we moeten het enkel,nu, met andere woorden vertolken. dit lijkt een beetje, op wat wij in de kempen zeggen: er is niets nieuw onder de zon. mensen die er ouder uitzien, dan ze zijn, hebben zelden weinig inzicht, maar dat compenseren ze met formidabel goed te zijn…

als gedachten klaar zijn met dollen en uit gelachen van hun plezier en grollen komt er eindelijk rust in het brein geen activiteiten maar naar een lager energetisch platform en kan de chaos van de dag een paar plaatsen opschuiven in de opslagorde van de dag in de zachte mist van herinnering wordt ik wist morgen weer weten er…

valentijn wordt één festijn voor jan en griet, voor huub en piet, voor iedereen, die hartstochtelijk elkaar ,extra graag ziet. voor hen, die met woorden en gebaren de hartstocht voor elkaar bewaren, liefst nog vele ,vele jaren…

ik heb de schoonheid van symmetrie huid en jonge jaren gezien in hun bloei en voorzichtig openen naar volwassen zijn rijping bereikte een ongekende balans in volmaakt zijn en toch kregen zij de handen niet op elkaar in een stimulerend applaus omdat een bindende factor ontbreekt namelijk de ziel die van binnenuit de verschijning…

midden in een licht verhaal wordt het mij zwaar te moede verander ik in een met droefheid belast persoon voelde het gaan tot in de extensies van mijn lijf en aards bestaan waar alles om mij heen tot grijze steen verworden is de transsubstantiatie was algemeen dat kon ik met eigen ogen uitstekend waarnemen mijn verhaal stokt…

gekleed in lange banen wit en blauw zweven zij de zalen in en uit met een warme blik voor ieder de hand een opbeurend woord en een verfrissende drank vleugje liefde en betrokkenheid het is geen verplegen meer maar samen weer op weg gaan door genezen in actief herstel en liefst vandaag we zijn te lang stil blijven staan…

zet je masker maar op en verberg zo je kop zodat niemand kan zien of je jan bent of trien.…

ik hoorde ze al in de verte gedragen door een vlaagje wind twee verdwaalde noten uit het grote orkest van daarginds zij zijn plotseling het hoekie omgewaaid hebben jan en alleman verlaten niemand had het in de gaten rustig doorgestapt zakten ook de andere tonen door tot een bocht in de weg de valse tonen zijn gestemd…

Natuurlijk hebben zij goede gedachten Als protesteren tegen stierenvechten Het proefdierenbeleid, de dierenrechten Het aangedane leed voorgoed verzachten En tegen fokken zijn en megastallen Voor vriendelijker veevervoer zijn, slachten Verdoofd graag, is waar schepselen naar smachten Geen vlees meer eten schijnt goed te bevallen . Maar…

stil wit en steriel huisde zij professioneel in haar outfit als deel van sfeer en aankleding alleen het heldere blauw van ogen in wit gaf haar gezicht een indringend intens raken zonder woorden in klare oogopslag waarbij haar lach de inhoud wereldkundig maakte met blijdschap in een warm mystiek delen…

pas in een zatte bui geef je je ziel bloot, vallen alle remmen weg en komt wat je denkt en voelt aan 't licht.. alle remmen los!…

Wij leven in digitale tijden Waarin we trachten ons zelf te blijven Met weinig hoop op verblijden Het oog gericht op de grootste stunt De digitale munt Alles open en bloot Als een pasgeboren kind uit moeders schoot…

ik heb je zien groeien bloeien en kleuren in warmte met ontluikende glinsterende ogen blikken die niet beoogden maar sprankelden de wereld in keken met open handen ontwapenend armen die willen warmen in een omhelzen met de mystieke engelenontvangst wie zijn deze wezens uit een wereld naast hemel en aarde zijn zij of zijn…

De laatste aflevering van de nepflixserie 'Kabiniet', met als weinig verheffende werktitel 'Functie elders' heeft zelfs bij bubbelwatchers rond Haagse kringen voor nogal wat opschudding gezorgd, niet in de laatste plaats bij de gebeten hond met de grote hoed... __________________________________ "Het raakt mij niet persoonlijk," zegt R.P…

geen groter plaag dan onverschilligheid tegenover alles en iedereen. uitdrukkingen als: ze doen maar.... het kan me geen reet schelen... daar breek ik mijn hoofd niet over.... verraden die niet een hart van steen? moeten we die afgestomptheid met zijn allen niet vlijmscherp en onverzettelijk bevechten? hoe komt er anders nog…

wolken klonterden waar zij vroeger statig dreven voorbij verre luchten zonder ooit bevuild te zijn zij bonkten hun onlusten in ronkende donders en schichtten valse bliksems met gevaarlijke kleuren uit de aarde kroop angst als mens verterend ongenoegen uit het diepst van stinkende riolen in een wereld die zijn balans verloren…

gelukkig heb ik het altijd al geweten 't deugde voor geen meter over het hobbelpaard bijvoorbeeld dat we destijds nog zonder pardon bij het grof vuil hebben gezet deze daad blijkt heden ten dage nog een zeer ernstige vorm van grensoverschrijding te zijn maar hoe praat ik dat in gods heren naam ooit nog weer goed…

Hoe vuil de ramen van de bus, maar toch hoe helder de hemel de gekleurde blaad'ren extra kleurden door het felle licht alleen tuurde ieder met gebogen hoofd naar 't licht van zijn mobiel, ook een man, die zittend met rug naar zon dommelend in slaap viel…

heerlijk wanneer mijn woorden de kleuren van je ogen in die blik van je veranderen ik heb ze op geschept wit geschreven en jij hebt ze geproefd met de kleur van liefde in dit ultieme samen herkennen de paden onze lichte stappen als we lachen om de kleinste grappen zij hebben hun stoepen getoefd met de mooiste lentebloeiers…

ik heb jou liever dan de bloemen dan vogels en vlinders bijeen. sinds ik jou liefste mag noemen blijft d'hemel vlak om ons heen.…

de kosmos spreekt tot mij in beelden, mijn geest antwoordt in woorden en muziek.…

ik zag de feestmutsen op stengels drop in grage handen ijlte van plezier daalde neer en landde in de liters bier die proostend van de lach fris schuimend genuttigd werden want tussen dansende benen waren al de eerste staarten van langzaam groeiende katers verschenen ook hier en daar was al een eerste snib te horen nog zonder…