Alle inzendingen over maatschappij

Boven het maaiveld. Een kraaienpaar jaagt eendrachtig een roofzuchtige buizerd boven het bedauwde maaiveld weg. Ik hou erg van voor de hand liggende symboliek dezer dagen. ----------------------- uit: 'Klaai', 2008.…

Nachtmerrie, plicht of feest, aanbeden of gevreesd, de tijdgeest is een beest dat nooit lijkt weg geweest. ´t Is of ´t er altijd was, maar ´t is er nog maar pas. Opeens was glanzend dof, succes sloeg om in sof, geleerd werd gedateerd, waardeloos gewaardeerd en ´t minste werd het meest tot glorie van het beest. Ben je geen onderdaan, dan…

het vlammend zwaard staat roestend naast de open haard het vuur van sagen en legenden is gedoofd door de dagelijkse tv-ellende de namaakheroïek van de massa media verkent in plastic zijn gebied verdwenen zijn de heksen op de waag sprookjes spelen niet de baas het schermpje regisseert jouw leven want jij bestaat alleen als je…

Ik heb veel meer gegeven dan ontvangen ik ben veel meer de laatste geweest dan de eerste maar dat Koninkrijk van U wil ik niet dat mag me gestolen worden dood is dood…

wij stoppen ermee willen ze kwijt al die bn-ers vooruit met de geit we draaien de knop om een week of een maand ze verdwijnen vanzelf omdat het kijkcijfer daalt geen adverteerders dus weg grote geld zo snel je de kop van een namaakheld…

in de sloppenwijk braakt leven zijn geboortes uit terwijl rijken hun eenzaamheid achter hoge muren slijten het bestaan toont dagelijks dit mensonterend onderscheid waar staat je wieg in de roulette van de tijd wie geeft handen aan jouw zekerheid…

Ik zal er niet om liegen Het werd een hele intrige Pas aan het slot Kwam plotseling het plot Maar laat u zich niet bedriegen. Spring niet meteen uit je vel Bij een of andere rel.…

Och, kijk toch eens aan dat arme zieltje Ze zit daar alleen met haar mobieltje Geen oog voor anderen om zich heen Ze waant zich denkelijk heel alleen Met een starende blik op het display Flitsen haar vingers van boven naar benêe De wereld om haar heen is niet in tel Ze gaat volledig op in haar spel Te midden van anderen gaat ze maar door Ze…

uit een zo pas vrijgegeven rapport van het bureau voor de statistiek blijkt dat het aantal kniesoren in het afgelopen kwartaal met slechts 40 % is toegenomen.…

eindelijk breekt de spanning van jaren tot gapende scheuren verschrikte gebaren wijzen in wanhoop naar directe gevaren geschokt tot diep in het fundament blijkt dit geen incident het vertrouwen is gebroken op spoken kan men geen toekomst meer bouwen nog blijft het stil in het groningse noorden maar er komen nu daden geen woorden…

op de buis is discussiëren wat je niet behoeft te leren alle dames en ook heren willen daar vaak iets beweren wat ze niet konden verteren in het kort: dat’s communiceren….…

Mijn schilderij beschrijf ik in een soort van sinterklaasgedicht, want klankkleur naast kunstkleur geeft meer evenwicht. Daar loopt niet zo maar een vrouwtje; we noemen haar Maulena en het mannetje met trotse houding en vlag Poukeno. Maulena is omgeven door warm oranje en geel zoals het hoort en Poukeno lijkt dan te vertoeven in een kouder…

vreemd dat chaos ineens rechte voren ploegt in een al diepdoorgroefde werkelijkheid waar alles krult lange tenen en een staartje heeft want daar krijgt leven juist de geest het tandje hoger is freewheelend afgezaagd sky de limit ook al vele jaren achterhaald maar in de vaart der volkeren gaan we rücksichlos vooruit graaien wat je grijpen…

niet de voorrang van rechts maar de makheid van links doet ons huiveren…

Heb mijn humeur een korte broek aangetrokken en hem een vrolijke zonnehoed opgezet maar het was geen gezicht Heb mijn ego opgesloten in een kluis in Addis Abbeba, maar het decimeerde Houdine Heb mijn verdriet begraven maar het schoot wortel en woekert nu onsnoeibaar in mijn hoofd Heb mijn hoop laten varen op de Titanic en mijn geluk…

ik draai cirkels zonder pijn doelloos in gevangen zijn kan niet eens ontsnappen omdat niemand mijn uitgestoken hand wil vatten versleten is de tred rond de molen van het leven te veel stappen zijn er al gezet iedereen heeft haast is in stress onderweg contacten worden zelden gelegd heb gebroken met zinloos lopen de cirkels naast…

volwassenen heb je altijd als volwassenen willen zien maar omdat ze zich met grote ogen als kinderen bleven houden en uit de schaal van je geduld moeheid brak, dreef je af naar een plek waar het nog ouderwets kan vriezen als ook de radio uitstaat. waar je 's nachts met wat geluk de wemeling van een snelweg hoort verdampen waar je moeder…

te vroeg voor naweeën mengen stemmen met de wind te verstaanbaar voor ijlen gekleed in afzondering smoort een zucht in het strooisel van verlatenheid doch niemand vraagt hem de weg aan de zoekende in tastbare ommekeer enige monden stuwen woorden leunen langs gevels naar ver, weg uit haperend zicht waarom ook omarmen, beklemmen als…

men is druk met doodgaan bemerkte ik vanmorgen in de wacht hing hij in de wacht hing zij na het drukken op 't menu het is de dood of de gladiolen of 'n boterham op mijn bord dan lijkt de keuze snel gemaakt…

Ze hebben geen nagels om hun kont te krabben zou mijn vader zaliger zeggen om vervolgens moeder te gebieden groente en eieren ongezien bij hun achterdeur te leggen.…

Ik kies het ruime schuimende sop van synthetisch oceaanfris. Mijn huid en geest ontspannen zich in liters golvend geurgenot. Even denk ik niet aan verre medemensen verstoken van 't bacterievrije baad- en drinkgenot…

Het was zo'n matte maandagmorgen De lucht hing laag en dreinde Ik liep op straat en druilde mee Een fietser zoefde zachtjes langs en naderde een bocht. Waaraan zag ik dat hij een vreemd'ling was? Aan de ranke rechte rug, de glimmend opgepoetste iets te hoge herenfiets, de ijsmuts op de ebbenhouten kop? Ik glimlachte; dat hij geen…

Heeft u een jas uitgedaan? Geen zorg, trek maar aan mijn mantel, hij is gemaakt van liefdewerk met oud papier voldaan.   In het voorpand huist mijn tante. Als ad interim van God spreekt zij met vele stemmen en ik ben haar complot.   Vader kijkt de knoopsgaten na en telt het stiksel zorgvuldig. Is hij onverhoopt een steekje kwijt? Dan zoek…

waarom zou hij niet met kerst alleen mogen zijn? dat bepaalt hij zelf ! bij hem draait het om innig alleen willen gedenken…

ze is twee, bijna drie voor haar geen pretlichtjes dansend op een vensterbank geen troetelbeer die mijmerend naast haar schommelt geen vlokjes tellen in de lucht de sneeuw die kraakt wat heeft ze daar nu aan ze is het kwetsbare kind op de dool in een land van horen zeggen haar blik is ijzig koud angst cirkelt knarsetandend om haar heen…

Heldere lucht als een jas van geluk. Kinderen spelen - met het azuur in hun oog delen ze lachend de hemel uit. Op een andere plek zwart als vulkaanglas broertje versmolten met haar rug kijkt een kind hoe de hemel overvliegt. De schepper slaapt. En ook zijn broer. De filosoof zegt: de hel - dat zijn wij. De ambtenaar zegt: de regels…

altijd trekt vuur gretige kijkers strakken banieren schouders en borst spannen verwachtingen een ademloos volgen heffen mensen hun vuisten vol trots weer klinkt opstandig het protest van de tijd scanderen van woorden verenigt gevaarlijke massaliteit hysterie loert in verval van de normen het gevreesd populisme gooit olie op de…

Een nieuwe wind waait door het land Wij gaan weer participeren Ook wij als individu Zullen moeten anticiperen. Kort door de bocht komt het erop neer Moeten wij nog leren leren De omstandigheden aan te passen Door in de ander te investeren.…

er was als kind niets spannender dan een geheim dat alleen jij en ik mochten weten maar zij zijn gebleven bepalen ook voor ons een groot deel van ons leven een steeds selectere groep manipuleert de info die wij als volwassenen mogen lezen zij draaien liegen en bedriegen om zich met eigen status macht en geld te kunnen gerieven gelukkig…

Niets dat me zo nauwsluitend past als niet met roemtoga van eersterangs dichter te zijn belast. Op de wijnavond waarvoor gis gouverneur me uitnodigde bleek naamloos neven mijn vlas te gaan me het hartnodige. Als ik hoofse zin heb pluk ik orchideeën onder mijn heg, drink geknield uit een plas liefst op mijn enige weg. Apropos, zal ik nu iets…