Alle inzendingen over vriendschap

Samen door de sneeuw mijn zwaarte hoor - en zichtbaar aanloop tot dieet…

ik ben jij jij bent ik ik heb een vriend jij hebt geld we ruilen…

Voor het onderling begrip tussen man en vrouw zou het goed zijn als de man een weekje vrouw kon zijn, en de vrouw een weekje man. Is er niet een wetenschapper die dat regelen kan?…

Als een zee van rust werd ik onderkoeld maar voelde mij als een vis in het water. Mijn hart gloeide op bij het horen van je stem omdat ik die niet kende wel je woorden en je muziek. Het ritme is daar en ik zweef tussen twee werelden in omdat ik buiten voel en zie nog meer kan beleven.…

Vriendschap: zoeken naar de woorden die heel voorzichtig opengaan en die door hun huid van stilte toch nog even doen verstaan wat geen woorden kunnen vatten: hoe nabijheid harten balsemt, hoe de tederheid verzacht wat in oude wonden bloeden blijft en nooit genas. Vriendschap: teken van vertrouwen dat het leven altijd nieuw, altijd anders…

stilzwijgend ornamentaal ingenist diepbruin weggekroegd in schimschaduw verholen matgekraste zielespiegels achter grijs gefilmd glas een kelk teveel door rookgordijn besluierd buiten het middelpunt van jouw zwakke aandacht moest ik je vinden in een poging tot als vanouds hetzelfde zijn sprak je krachteloos vriend met ontweken liefde liet…

toen ik in je kijkers keek zag ik hemelbomen en luchtwateren een blik vol van lichtjes. vonkjes die de duisternis omhelsden en me meenamen naar de dag dat jij voor eeuwig voor me zou staan.…

Vroeger konden we nog met de poppen spelen. Vroeger konden we ook alles met elkaar delen. Net als nu, dat zie je meteen. Echte vriendschap, Wij laten elkaar nooit alleen. We zijn al zo lang vriendinnen. Tien jaar, maar ik zou zo weer opnieuw willen beginnen, omdat die tijden met jou zo mooi waren. Ik zal ze voor altijd in mijn hart…

Je mist haar aanwezigheid, de lieve woorden, de troostende woorden, maar ook de rake woorden Je mist haar aanwezigheid, ook al is ze er nog, lijkt het of ze er niet is, Je ziet ze nog, maar toch zie je ze niet, Je hoort haar nog, maar toch hoor je haar niet Je mist haar aanwezigheid.…

Als het goed gaat in het leven, is een lach zo gauw gegeven, met veel vrienden om je heen, waar je vreugden aan ontleen. Maar bij zorgen en verdriet, zie je veel van deze vrienden niet, als je steun nodig hebt in het leven, zijn er weinig die aandacht geven. Maar die blijven komen en je steunen, waar je bij verdriet en pijn op kan leunen…

Op de weg des levens Met een last te zwaar te dragen Terwijl je sterk zou moeten zijn Maar te zwak voor het gewicht Dan, juist dan, mag jij mij vragen En zal ik tonen en bewijzen Dat je samen, beter dan alleen Kan voldoen aan de absurde eisen Die het leven somtijds aan je stelt Twee kunnen meer dan één En samen staan we sterk Kom, laat de…

Hij is van mij heengegaan, het beste deel van mij heeft me verlaten, alleen in gedachten kan ik nog met hem praten, ‘k verlang naar de dag dat wij weer samengaan.…

Mocht ik je papa zijn 'k zou je voetjes...STRELEN Mocht ik je mama zijn 'k zou je stijlvol...KLEDEN Mocht ik je zusje zijn 'k zou alles met je...DELEN Mocht ik je broertje zijn 'k zou je nooit...BESTELEN Mocht ik je neefje zijn 'k zou je nooit...VERVELEN Maar... Mocht ik jouw man zijn overvloedig meer dan dit alles zou ik je…

lopend langs het water mis ik jouw arm die om mijn schouder lag jagend in het bos mis ik jouw schot dat doel trof levend in dit leven mis ik jouw liefde die mij verwarmde…

ik weet wie je bent toch ken ik je niet jouw leven is daar niet hier waar het hoort te zijn ik blijf op je wachten je snapt niet waarom? je kwam in mijn hart sloot de deur en deed hem nooit meer open…

Aan je denken doe ik steeds. Naar je kijken kost me moeite, want mijn buik houdt het niet meer en mijn wangen warmen reeds. Mijn hand houden voelt apart. Jouw stem streelt me met haar klanken, die ik net nog kan verstaan, schoon jouw blik mij mooi verwart. Zou je mij nog wel vertrouwen, die afhankelijk is van jou en jouw liefde voelt als…

Eindelijk in kern vervuld van kracht, wat in zichzelf verging in alles tot het volle leven gericht, zonder smet, in ieders zicht, een vlam maakt ontschaduwt licht, vannacht is een vogel opgestaan, ik wist dat het zo zou gaan, ik wist niet dat daarna een muziek ontstond, geblazen op zilveren fluiten in het bos, belicht in volle maan, een lichte…

En de rozen ze blijven bloeien als een parel in je hart waar de pijn blijft hangen delend verdriet en smart maar de roos van vriendschap zal niet gauw verwelken ook al zijn de doornen scherp doch zal het je helpen als iemand echt aan je denkt…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst…

boven op ’t duin zit hem te kijken statig en fier, bitteke roestig zijn kop in de wind, wapperende pluimstaart, bijkans een oude graaf hij ziet mij, ruikt mij, maakt mij kwetsbaar en klein, bekanst bang doorheen de duindoorns en bramen ga ik op hem af, voel iets machtigs voor mij, beef en worstel met vragen een klein konijntje springt…

Wat ik niet had Wil ik jou geven Gemis is mij te veel bekend Vanuit mijn hart Wil ik nu leven Voor jou Zo lang jij er nog bent…

Een échte vriend(in) alleen zichtbaar in spiegel staat stééds achter je!…

Tot nalatenschap van droom verheven kwam er een vriendschap die riep het ware leven tot een geest voor lange tijd dood geweest zag geen kleuren wezenloos gebeuren de horizon grijs emotioneel bewijs heeft toen een les gelezen genegenheid is meer dan geld een sukkel heel vaak een held.…

In jouw zachte, warme klanken blijft een droom van licht verborgen die wat mensen kan bedanken. Mensenkinders dansen, springen op muziek die slepend speelt en verdriet doormidden deelt: luister hoe de vogels zingen. Poes die weer naar buiten wil draait zijn kopje in mijn hand in dit vredig, zonnig land en een woord staat even stil.…

Terwijl je gezicht nog rondzweeft in mijn hoofd Fiets ik gebukt naar boven Een donker dauwdeken strekt zich onder mij uit Niets te zien Dus kijk ik omhoog de heldere nachthemel in En bijna even helder als jouw lach Fonkelt daar een ster. Daar moeten we zijn…

Hij aanschouwt een vrouw Ze voelt zo sterk als dat ze ziet Ze zoekt wat ze wil uiten Tussen haar verdriet Telkens staat ze buiten Ze komt even bij hem schuilen "Ik geloof dat je de eerste bent. Onder jou blijf ik wel droog." Water nestelt in zijn oog Van binnen moet hij huilen Zij aanschouwt een man Wat zoekt toch deze vent?…

Niet de citroenboom, niet de absint en de nacht, maar haar absentie: de witte jurk over de krans van een oude muur; de lelie omkranst de herinnering aan slanke handen, gescheiden van de aarde en haar gezicht, de boom is haar stem, de rozen zijn in haar gesticht, vertrokken om het zoet der liefde te verspreiden en naar eigen inzicht…

Ik heb een klein wensje voor een heel lief mensje ik hoop dat het jouw hart heeft geraakt…

jouw huis in zand geklommen van geleende korrels, duimtoppen hoog zoemt in mijn oren droom mij jou in een land van fris lentegroen en mijn gedroomde huis op kousenvoeten van slapeloze nacht is een stad zonder keurslijf de zon trekt jouw zwarte maan denken eruit stort ik volle zinnen met dauwdruppels uit totdat alles in jou glinstert leg…

Soms, zijn er tijden dat het leven even niet glimlacht Soms, zijn er dingen waardoor alles anders loopt Soms, is er een strijd om aan het einde te komen Maar altijd is daar weer die iemand, die iemand die hoopt Hoopt op een gelukkig bestaan voor beide Hoopt op een leven vol geluk Hoopt op een zonnige toekomst Maar meestal is dat ook een toneelstuk…