Netgedichten

netgedicht (nr. 24.975):

Tussen de vochtspetters door!

Het gevolg van de reden
is niet dwingen tot ontslag
angstig klamp ik mij vast
aan het laatst stukje hoop
neen, net geen wanhoop actie
verschuldigd blijft het antwoord
op een openstaande vraag
terecht of onterecht hoe voelt het
vriendschap is soms moeilijk
maar heuvels en bergen
kan men overwinnen
met de innerlijke energie
dat rust op een stam
van vertrouwen en begrip
zullen de wortels stand houden
hoe hard de wind ook waait
nooit, zou ik iemand of iets
laat staan met de bedoeling
om kunnen of mogelijk
te willen kwetsen, geen denken aan
daarom vraag ik tussen
regendruppels door
vergeef mij mijn gebrek
en start opnieuw
hopelijk terug positief!?