Alle inzendingen over Eberhard van der Laa

zwijgende kraaien in broze stilte winters land in roerloze beelden dag en leven schijnbaar bevroren…

Wie luisterde naar 3 x 3 = 9 Maakte giro 555 tot een succes Die trouwt dit jaar misschien op 6-6-6 En krijgt zo in één klap een dubbel zegen Want zegt de ambtenaar dat u mag kussen Dan zit daar ook nog eens de duivel tussen…

Mijn kind, nu het nog wintert, ’t IJs aan uw voet versplintert, Stijgt zichtbaar in de lucht Het wolkje van uw zucht; Maar als het zomer is, En ’t hart u vromer is, Draagt, zonder vorm of smet, Uw adem het gebed.…

Elk vogeltje betovert mij Tot danser op zijn lied, Het machtig woud belovert mij, Terwijl ik wortel schiet. Op iedere windvlaag zweef ik mee, Een pluizig zaadje, een veer, Ik reis met wolken over zee En ruis in regen neer, Vermeng met golven mijn geluk, Weet niet waarheen ik vaar; En steeds als ik een roos mij pluk Geurt mijne ziel uit…

louter mist en stilte rond wazige bomen het water oeverloos ruisend slechts de geur van grond en dwarrelend blad van lichte weemoed en vergankelijkheid…

Voor de rusteloze Nederlandnomade Of voor als je niet wilt zeggen waar je woont Wordt binnenkort veel belbegrip getoond 085 heet die barricade Voor het richtingloze volk dat wordt gezocht Want zij hebben Dan Brown nog niet gekocht…

gestorven broeders vinden binnen de kloostermuren hun zichtbare rust als vertrouwde namen op sobere kruisen als ruisende bomen tussen geurende bloemen zo leven ze verder in de broederschap dierbaar, nimmer verloren…

Ik kijk door het raam naar buiten en zie de wereld grijs en vaag, getemperd licht valt door de ruiten, bedekt met een vuile stadse laag. Het grauwe uitzicht deert mij niet, een zonnig beeld vind ik overdreven. Dat ik juist in deze stemming geniet, is die glazenwasser daar om het even. Met een zwaai brengt hij weer licht tot in alle hoeken…

De schraalte is voorbij, we gaan weer laden Met nootjes, kopjes en goedkope wijn Het kerstpakket wordt weer als het moet zijn Een hebbedoosje om niet te versmaden Het kerstpakket wint fluks en fors aan flair Net als de inbox razend populair…

dat ze hem mist, en hoe fijn ze het vindt zijn gestalte nog in alles te ontwaren waarom zij hem vaak met een flakkerend kaarsje belicht maakt dat hij gebleven is, en zij nog heimelijk met hem zit te praten…

Cementwater, dorst vogelbek, rivierslib. Spuwend vuur van mijn kinderslaap. Keizersnee, kachelpook farizeeër, echoput. Koud dier van mijn kinderslaap. Pisduivel, drijfzand hyena, zeveraar. Trapgat van mijn kinderslaap. ------------------------- uit: 'Zandloper', 1997.…

Zo ben je nog een bleue ster in spé Je lebbert aan een kopje automaatmix Zo lijk je een bespeler van The Matrix In de derde serie Idols op tv The Matrix 3, een schim van 't origineel Van Idols 3 verwacht ik net zoveel…

je ziel, voorgoed een plek van vrede de leegte, verzoend in stil berusten je naam, een zachte melodie (okt. 2003-2005)…

Starend in de verte verlies ik mijzelf uit het oog. Dwalend speur ik naar iets wat ver lijkt te liggen, echter om mij heen verslingert zit. Graven doe ik, door ademrijke lucht. Mijn ogen als een hand, om vast te grijpen wat zich in de verte ophoudt. Speuren doe ik! Naar dat wat zich daar heimelijk verstopt. Al doende reist mijn tocht…

Alwaar het verfoeit, omheint steen bloeiend leven. Een dier hapt naar adem en morst wat korst, aanschouwt door boom en bos. Verzuchtend in de verte, kijkt steen torenhoog toe van bebouwde top, ook hier houdt dierlijk leven zich op. Grazende stedelingen, omringt door stallen van verfoeibaar goed. Verdwaast snoept menig dier zich vol,…

Ik liep langs akkers van verlatenheid Door dorre droogten vol met onbegrip Gegroeid in jaren tijd Ik zag geen kleur meer Die mijn onrust kon verstoren Slechts het grauw Moest mij bekoren En de strijd De eigen innerlijke kracht En soms façade Waren broeders Teer, hard en dan weer uiterst zacht Die hielpen bij de ommekeer Waar plotseling…

Ik droomde dat ik wakker was de slaap maar niet kon vatten Toch was mijn geest niet overstuur liep ik niet uit de pas was ik mij niet met vrienden gaan bezatten Het gekke was dat het allemaal zo realistisch was zo echt en zo natuurlijk dat ik daarover flink de pest in kreeg omdat ik het niet kon bevatten Gelaten onderging ik dat gevoel…

Niets is heerlijker dan dat ene vermaak, noch mooier: het hoogtepunt van de dag. Het duurt maar een kwartiertje vaak, soms twintig minuten als het kan en mag. Hier wordt volop en uitbundig genoten, hoewel het er ook stiller aan toe kan gaan. Het is ons met de paplepel ingegoten en niemand, nee niemand ontkomt eraan. Dat ene verrukkelijke,…

In het begin is het de pracht, de praal In materiële zin zijn het de inkomsten Het is als meubilair; het is de drang naar financieel gewin De tijd verloopt Een tweede huis, een lapje grond De drang is groot Een nieuwe boot en blijf je nog gezond? Dan komt de tijd dat weer een generatie je verblijdt Dan valt het andere in het niet…

terwijl mijn gedachten gaandeweg verweren besluipt een vage angst mijn lijf en geest ik geef het liever nog geen naam, verstop van dag tot dag mijn ongemak in zwijgend verder leven voel de tijd reeds vluchtig verwaaien zoek mijn houvast in wie ik was verweesd en verward koester ik mijn schrale zegeningen…

Afstand is digitaal, een contactformulier, een chatrobot voor 24/7, eerst een app installeren. Afstand is zoeken naar, jammerlijk tijd verliezen, wachten op zoveel vóór u, een uitgevallen verbinding. Afstand is geen vervoer, gebrekkige toegankelijkheid, apparaten niet kennen, juiste woorden missen. Afstand is weg raken, steeds zoeken…

ik zag de eik hij stond zo plompverloren eik te zijn onwrikbaar in z’n eigenheid onwetend van z’n levenslijn ik lag languit en dacht te zijn de schaduw van z’n kroongewelf geen toen en straks en geen daarginder, geen spatje van mezelf diep in mij zit een knoest een eeuwig oude stobbe een stukje oer dat tijdloos is dat nooit bewust…

De FRS-man had een leuk verhaaltje Breukhoven stak zich lachend in de schulden Leuk: geloven dat de afgeschafte gulden Wat waard was. Toen kwam muntje bij 't paaltje Oud geld scoort voor Hans B. niet zo geweldig Want geld dat niet meer geldt geldt niet als geldig…

je lijf vraagt vandaag niet veel het mijne evenmin slechts een ogenblik verstrengeld in elkaar tot de dag het gloren kraait de merel weer zijn deuntje zingt…

hoe vergankelijk het leven zich openbaart in dwarrelend blad hoe gedreven mijn bestaan zich nestelt in zon en wind (tanka)…

aarzelend blijft hij bij het orgel staan zijn handen betasten de toetsen, sprokkelen nog vloeiende klanken bij elkaar op zijn gelaat glijdt een glimlach verzacht en verstilt de laatste melodie…

Gegrien beregent Ingeslepen sporen, daar boven: Modderige wolken…. Grauwerig glijdende schaduwen, Over geconstrueerde cementen fundamenten, In prille stilte. Temidden deze benevelde velden, Vol gevallen kilte: Glinsteren gewassen kiezels. Ze roepen toe als edelstenen....…

Als er in 't wereldje wordt afgerekend Dan zetten ze je streken duur betaald Dan word je in een drive-by neergehaald En je wapenfeiten sober opgetekend Afrekenen gaat zelden nog contant Maar de zware jongens doen het met de hand…

vaak loopt ze rusteloos op en neer of staat ze bevroren bij het raam waar ze in haar eigen schaduw naar vervlogen jaren en verloren mensen staart…

zij snijdt nog brood op de ouderwetse manier zij neemt het bijna als een baby in haar armen - zij moet een warm hart hebben - denk ik een rilling van bijna betrapte herkenning gaat door mij heen ik word weer klein en sta aan tafel met de punt van het mes maakt zij een kruis van korst tot korst het lemmet klieft het grijs van golgotha…