Alle inzendingen over bitterheid

Dagschuw ben ik, ik ben eigenlijk een soppig kruid in nevel, bittere angst en met bloemen ook zoet. Dat plantje bloeit zo mooi tweekleurig. Eerst worden de bloemen blauw en dan bloeien ze uit in roze. En altijd op dit plantje vallen de striemen van de koude regen. Het plantje is een kruid, ze noemen het longkruid.…

in drie beelden stilgezet fasen in een proces naar een voorspelbaar einde alleen die ene vlinder neem je altijd mee je hebt hem gevangen tot de metamorfose waar hij zelf het leven leven moet waar hij van je weg vlindert jou achterlatend met je bittere honing. 15.…

voelt ge in uw hart de wrok om eigen waan vermeerd; zo gij, de schaamte van uw spijt op gloe'nde kaken, zelf uit uw hart de wentelende hopen weert; zo gij - o vrouw, wier vragen van geen ijver beven, en die geen grootre vreugd dan onbewustheid vraagt, - in u 't geheim van peilloos-schoon geneucht voelt streven, maar zult met blijde bitterheid…

Zo ras dit bitter ongeval Aan ieder openbaar is, Vergaart der scheepnen zevental, Met schout en secretaris. Men overweegt met veel beleid; Besluit dan, met eenparigheid, Een ander te engageren, En om de oude, dove man, Die nu toch niet meer trappen kan, Eervol te pensioneren.…

Ge haalt ze weg in de nachten of bij 't eerste begin van de dag; laadt ze in knarsende treinen, verbant ze, waar, ver van de zijnen, elk hunner lijdt bittere pijnen onder de hakenkruisvlag.’ De meisjes van Holland klagen de vreemde onderdrukkers aan: ‘Wat hebt ge met onze broeders en onze verloofden gedaan?…

Ik drink hem wel, maar blijf toch ’t bitter proeven. Dan, is ’t uw wil, mijn Vader! dat is mijn baan Vol doornen zij en hobblig en verlaten, Welaan, geleid me, ik al gewillig gaan; Wat zou uw kind het stout weerstreven baten?…

Lief meisken met blonde lokken, Met een kolk van gevoel in den blik, Ai gun, dat ik van hun bitter lot Aan uw voetjes een liedeken snik! Een liedeken, dat is uw boezem Alleen in kleur van albast, Zijn glooiing met bangzoete dauwdroppeltjes Van medelijden beplast.…

Ja, ’t is waar, wat ik dikwijls aan jelui heb gezegd: Je bent zo stom als een eend, zo de baas als de knecht: ’k Wil dan zeggen dat je wat meer een goed woord moest gaan spreken, En de knuisten terdege uit de mouwen moest steken, Want jelui armzalige zielen zijn er bitter aan toe, En je luiwammes, zowaar, is het werken mooi moe!…