1839 resultaten.
Maanschone ogen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
142 als aan mijn oog zich
een regenboog ontvouwt
blauw intenser is
dan
hemelsblauw
het rood van
karmozijn
fluister ik
pril is de jeugd
goud van haar
zilver
het ouderschap
in het pure grijze
vind ik
jouw
warme armen
kijk in het maanschone
van Moeder Aarde
in een
ogen blik
puur en zacht
het morgengloren
God wat…
oogappels reiken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
210 hand in hand
oog in oog
laat ons dromen
rivieren vol
met wilde stromen
laat onze lippen laven
drinkend uit de blauwe bron
mijmeringen
zo zoet
tot in ons diepste wezen
door te dringen
helder als een melodie
geëtst uit ebbenhout
klinkt de dwarsfluit
door het dal
van beloftevolle dromen
in stille maneschijn
wachten lotusbloemen…
?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
298 Ik zoek nog steeds de sleutels van de goddelijke
wetten, al zijn er al vele deuren voor mij ontsloten,
ik weet dat ik het gehele mysterie nooit ontrafelen
zal, zelfs de grootste mystici moesten zich neerleggen
bij een heilig niet-weten, een totale overgave aan het
opperste albestuur. Dat heet liefde en die liefde
omsluit alles, maakt oude beelden…
In een zwijgzaam mysterium
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
123 Het vermolmde hout
dat kraakt onder mijn voeten
bij het betreden van
jouw bebost domein
knispert en ritselt zacht
als een gekreukeld tekenvel
waarop symbolisch
het leven wordt uitgelegd
De kracht der verbeelding
brengt ons een veelvoud
aan betekenissen
Ja, ook bekentenissen
die in een zwijgzaam mysterium
ontstaan en weer opgaan…
Haar natuur,
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
281 Als ze danst, wordt een werveling
universeel, ze betreedt met beide
voeten elk werelddeel en de sterren -
en de zonnestralen, op alle windstromen
wordt haar beweging waargenomen,
ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht,
in de wenteling wordt de aardse
zwaartekracht vermeden en deelt zij
met mensen haar serene vrucht, zaait de
liefde uit…
LAND VAN STILTE
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen
378 Laat toch de stilte in ons dalen
laat die stilte, laat haar nu maar
Samen in ‘t maagdelijk dwalen
vol van liefde, eeuwig in elkaar
Laat ons naar het stilste kijken
naar haar licht en ‘t teer geluid
Waar al voor het lief zal wijken
voor mijn eeuwig schone bruid
Laat ons maar in stilte genieten
van twee frêle handen in elkaar
Stilte zweeft…
Wonden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
164 Wonden die, niet zichtbaar
geslagen aanvoelen,
schrijnen de ziel.…
aardedonker
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
165 tussen muren en glas huist
de kamer, breder door het zwart; kouder
in gevoel, nu licht verstoken blijft
alle ruiten ademen
elke deur verdraait de glans
van
kleine denkvermogens
even lijkt het, of mijn slaap verloren raakt
maar dan
kruipt warmte onder dekens
tussen lijven die de nacht bezoeken
en de zinnelijke nood
te raken waar…
REÏNCARNATIE
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
311 Heel voorzichtig krijt wegvegen
in de wervelende stofjesregen
silhouetten, gedaanten uit vervlogen tijden
herkenning, voorouders
familieband geeft rust
droombeeld en realiteit
glijbaan van leven naar leven
abrupt een halt een veel te nauwe kraag
snoert mijn adamsappel af
het musket is zwaar heel zwaar
al schietend, de dood tikt op mijn…
De magie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
132 ben jij
de schepper van de beelden
die je aanreikt in woorden
de god
die uit het niets
een werkelijkheid creëert
of schenk jij ons
met stem en ogen
de ongeziene wereld van vandaag
met highlights
en een andere modulatie
raak jij ons met nieuw elan
alleen poëzie
heeft dan de magie
van het luisterrijk bekijken…
ZORGVULDIGHEID
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
250 De zorgvuldigheid ligt
in de met zorgvervulde eeuwigheid
waarin de onrust tot rust
de zorg berusting zal worden
in het waardevolle even,
dat het leven vertegenwoordigt
in de aanwezigheid van je naaste,
die het begrip heeft, dat nodig is
om het leven te voltooien
zo huldig je met de bloemen van het veld
zing de liederen van de hemel,…
KNOTTEN WOL
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
324 De knotten wol
liggen verward
alle kleuren door elkaar
te wachten op ontrafeling
geen mens ter wereld zal het doen
dit onbegonnen werk
het nut wordt niet meer ingezien
en toch ..............…
Overstappen zonder haasten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
104 zijn trein
denderde door
al jaren lang
zonder te stoppen
natuurlijk
reed hij weleens
op vals spoor maar
altijd zonder brokken
aankomsten met
kus en armzwaai
bleven joviaal tot aan
het laatste fluitsignaal
een fraai emplacement
om bij te komen
met een rangeerterrein
vol ooit gewenste dromen
de lichten zijn gedoofd
coupés verlaten…
Ze bewoont de stilte.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
232 Ze bewoont de stilte,ze
bedrijft haar moraal
voor mij in een nog
te ontdekken taal.
Hoe is het wonen in
de stilte, vroeg ik haar?
Geen geluid kwam
over haar lippen,
toch antwoordde zij:
- Als ik in de stilte
van de sterren woon
is er geen stem
meer nodig om de
alles omvattende
leegte te verwarmen,
daar buiten heerst
alleen…
de wijze zwijgt
netgedicht
3.0 met 19 stemmen
428 een vraag op je antwoord
een antwoord op je vraag
oneindige lus
het hart in de palm
van zonneschijn
spreekt niet over vrijheid
het zwijgt
ik ben
een pad zonder einde…
KENNISMAKEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
308 Vannacht lag de dood naast mij
met de rust die bijna hemels was
Hij noodde mij naar het generlei
ver weg boven dit aards moeras
Daarna reikte de dood zijn hand
alsof ’t eind reeds gekomen was
Je bent op aarde slechts passant
sprak hij kom, ik ben je kompas
Waar is mijn God vroeg ik hem
die wacht tussen ‘t hemelgewas
Vervolgens brak dan…
EEN ENGEL HIELD MIJ STAANDE
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
452 Een engel hield mij staande
zij legde haar hand op mijn schouder
ik was verrast en geschokt
een niet alledaags gebeuren
probeerde het te begrijpen
zonder een woord te zeggen
nam ze me aan de hand
in de volle drukke straat
viel dit voorval niemand op
waarheen gingen we en waarom
we belanden in een groot park
dat ik nog nooit had gezien…
Dwalende schaduwen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
289 Schaduwen in de nachtelijke uren
dwalend tussen sterren en maan
ogen die zoeken naar een weg die
hen zal leiden naar het eindpunt
waar ze vrij zullen zijn van alle pijn.
Engelen zullen hen daar ontvangen
als ze staan voor de gouden poort die
open zal gaan en hun verwelkomen
met muzikale klanken hen omarmen
met de warmte van het eeuwige…
Door witte guirlandes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
100 woorden vielen
in waaiers uiteen
door vuurwerk van de zin
strofen
schoten als pijlen
naar ongekende hoogte
cirkelden daar
in steeds snellere vaart
tot een veelkleurig begrijpen
als apotheose werd het gedicht
met een oorverdovende knal
door witte guirlandes uitgelicht…
mistflarden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
97 jouw naam wordt niet geschreven
jouw naam wordt in lentelicht geweven
ongebroken in stralende takkenbomen
geef jij mij de zon, mag ik bij je komen
jij bent de bosnimf van mijn dromen
aan de rand ligt een weiland te stomen
daar is het voor mij bij gebleven
en het vee lijkt te zweven…
Bloemen
gedicht
3.0 met 57 stemmen
15.964 Als alle mensen eensklaps bloemen waren
zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren.
Vermagerde vliegen, dode torren
zouden blijven haken in hun haren.
Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten,
zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten,
katoenen knoppen zouden openscheuren
tot pluche harten die naar franje geuren,
En op de bergen zouden…
Nachten vol maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
103 ik ben
aan de haal gegaan
in nachten vol maan
zonder bezem of tapijt
maar geleid door
kosmische krachten
maakte me leeg
bevrijd van aardse ballast
dreef ik op duizend gedachten
in een groots perspectief
openbaarde zich schoonheid
loste tijd op in zijn
zag de maan
langzaam ontkleuren
in het goud van de zon
de morgenstond…
DE KRISTALLEN BOL
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
324 Mijn handen liggen op een kristallen bol
de tinteling verwart mij, beeldvormend
komen herinneringen in mij op
trillend, sidderend, ik transpireer
zuig krachten op, zie een andere weg
mijn geest verzwelgt de kristallen
brandend van verlangen, nu splijt de bol zich
duizenden glinsteringen stralen mij aan
ik beleef de fusie van de krachten…
Mijn verlaten strand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
243 Verlangens spoelen aan
op mijn verlaten strand
gevangen in illusies
verworden ze tot spiegels van de ziel
Mijn tranen wellen op in jouw ogen
jouw mond spreekt mijn woorden
sterren schrijven jouw naam
in stralen van goud
kristallen sluiers lichten op
als een glimlach van de eeuwigheid
overweldigende schoonheid
tijdloos universum
Muziek…
DROMEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
193 Dwalend langs de stilte
van mijn dromen
ver voorbij
de weemoed van "het zijn"
zweef ik naar het land
van stil verlangen
naar volmaaktheid
en naar liefde zonder pijn
Vluchtend voor
mijn horizon van tranen
voor de zwarte sluiers
van mijn ziel
vind ik rust
in nevels van verrukking
en dans verwonderd
langs het licht van mijn bestaan…
DROMENDANS
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
313 De glazen dansvloer
van mijn dromen
met muziek sereen en zacht
neemt me mee
naar stille verten
waar jij vol verlangen wacht
Hand in hand zweven we samen
van alle last en druk bevrijd
langs het licht
van duizend sterren
door de grenzen van de tijd
Begeleid door zang van koren
ijl van zuiverheid en pracht
dansen wij
langs zilveren golven…
ALS DE HEMEL BESTOND
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
513 Als er heus een hemel zou bestaan
waarom zou er dan ook een hel zijn
Was die hemel dan niet zo humaan
iemand te nemen van buiten de lijn
Als er nu echt een God zou bestaan
waarom zou er dan ook kwaad zijn
Kan die God dan dit kwaad niet aan
of resideren zij in het eigen domein
Als er heus een hemel zou bestaan
waarom zou er dan zoveel leed…
Als de stilte visioenen schept
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
192 Droom het sterrenkind in mij
in vlagen van bewustzijn
aan een ander wereld
Wij ontmoeten onze nachtzijde
waar onze zielen waken
Als het vuur het gruis
verteert dat onze
liefde omarmt
tillen we ons kinderleed
moeiteloos over vulkanische
erupties heen
Intuïtief en doortastend
wordt ons verlangen in
talende gebaren hoorbaar
vervult…
Boodschap?
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
348 De boodschap trof haar als een dolk,
een pijl die trillend in de roos blijft steken,
soms gaat zij varen op een grijze winterwolk
gehuld in sneeuw, langs witte hemelbeken,
koos zij voor het zonlicht in haar hand, die
haar een helder en fonkelend uitzicht bood,
door liefde overmand een altijd brandende
diamant, die zich liet ontvallen uit haar…
Strofen
poëzie
2.0 met 13 stemmen
2.341 Liever is liefde mij dan de geliefde,
liever het lam dan de drachtige ooi,
liever de schicht die de voorhang doorkliefde
dan het vertrek met zijn weeldrige tooi.
Slaap in de schelp van uw marmeren nissen,
goden en helden, door niemand betreurd.
Water en wind zal uw namen uitwissen
tot een geheim waar de nazaat op speurt.
Wie in de straten…