Alle inzendingen over ouder

Zag ik je weer gisteren Wat een klap zo door die val in september nog zo helder Hoor je muziek nu Zie je dieren overal Wat ben je snel veranderd Van kordaat en zelfstandig Naar afhankelijk van zorg Kan je zomaar zijn vergleden Is er op een dag geen morgen Nog geniet je van het leven Van een bloem en van de zon Van de kaarten, lieve…

ik zit veilig op de schouders hoog boven aarde verheven zo kan ik met mijn armen reiken naar verleden en toekomende tijd, samengebonden als korenschoven in eeuwigheid alle bomen zwijgen in koor vergroeid met bekend terrein ik had nog kruimels neergelegd die allemaal verdwenen zijn misschien ben ik verdwaald of waren de vogels me…

ben samen terug gegaan ja naar dat huis waar donker tegen muren kroop en slaap niet wilde komen daar in je kamer speelde angst met dromen jij voelde je nooit thuis je was een kind en schikte tegen beter weten zijn kwaad heb jij altijd geweten de stiltes vielen zwaar beladen met de daad ontsnappen voelde als nog erger kwaad…

Een paar euro’s erbij...het gaat gebeuren Het kabinet verhoort onze gebeden Een godsgeschenk...hoe gaan we dat besteden Ik ben er blij mee...mij hoor je niet zeuren Mijn vrouw zegt: “Ik heb een bestedingsplan We kopen er een huishoudboekje van”…

Als woorden zouden kunnen troosten dan zou ik boeken vol schrijven voor jullie, jullie zulk groots verdriet een verdriet dat over elke grens gaat niet te bevatten, wat voor leven doorgaat zeker dat van een zeer kwetsbare baby en tegen God zou ik willen zeggen de God die de hemel, de aarde, de man, de vrouw en het kind schiep "Zeg God…

Hij is de eerste man in je leven Je vader Als klein meisje vind je alles wat hij doet geweldig Want hij is groot en sterk En grappig En slim En hij houdt van jou Als hij er is, weet je dat je veilig bent Ja, later wil je net zo'n man als hij in je leven Maar dan word je groter En als tiener wordt alles steeds stommer wat…

Je hoefde enkel maar te zeggen: Sinterklaas staat op het dak, en dan waren ze gehoorzaam en zo lief en zoet en mak. Pas op voor Sinterklaas, hij staat te luisteren misschien Pas op voor Sinterklaas, hij staat op 't dak en kan jou zien, en dan waren ze zo aardig en zo lief en zo hulpvaardig, maar helaas, helaas, helaas, ze geloven nu niet…

ik kijk altijd naar boven al in mijn wieg zag ik heel hoog je ogen mijn eerste stappen aan jouw hand voeten die mijn vrijheid kozen jij wilde dat de bomen hoger zouden reiken dan mijn aards begrijpen zag verlangen in je blik je maakte mij onzeker dat moeten gaf me schrik voelde pijn als ik niet kon voldoen aan wat jij dacht…

spontaan, gaan mijn ogen tranen wanneer ik denk aan tijd heimwee cirkelt banen verlangen voert een strijd mijn jonge leven flitst voorbij waar is die jeugd met al zijn mooie dagen ik herinner mij momenten van liefde en welbehagen maar nu ben ik in mijn leven veel meer op mijn gemak want: ouder worden is wijzer worden en dat heeft ook…

je bent ons paradijskind altijd al geweest we zien de hemel in je ogen en je lachen is het wolken van de wind je handen spelen met de zon zonder jaren te beloven want de tijd kijkt nog niet om jij maakt de zorgen die wij hebben lichter in je stralende weerkaatsen wij zijn blij met onze godgegeven plaatsen nu en naast jou in…

Vader en ik, wij zijn de luidkeelse zwijgers. Ik hoef maar moeder te fluisteren, of daar gaan we met zestig minuten oorverdovende stilte. Hij was al een man van halve woorden, maar sinds haar dood hoeft niets meer uitgesproken. Af en toe hoor je hem slikken, glinstert er iets aan zijn ogen maar zijn gezicht een masker van papier-maché, een…

Hij zette alles op alles, met het streven, om zijn zoon het beste te geven! Over bergen, over lijken. want kleine Jeffrey moet de top bereiken!…

Een jarenlange liefde die mag zijn Van broekzak, hoed en rand, haver tot gort Waar je spitsvondig, kalm en wijs in wordt Met rozengeur, zonne- en maneschijn Een goed beveiligd, warm privé domein Waar helemaal niets aan mankeert of schort Een jarenlange liefde die mag zijn Die voedsel is, verjongend medicijn Er is genoeg en je komt niets tekort…

(Zo lag ik wel en lig ik nog: liefde vernieuwt en verdiept zich. Steeds meer huiden wierp ik af - nu eindelijk in mijn eigen laatste vel, ben ik kwetsbaarder dan ooit) ------------------------- uit: 'Dichter', 1995.…

Ik heb de wekker op zes uur gezet, Want Albert Heijn wil dat ik vroeg ga shoppen. Natuurlijk hebben ze daar knappe koppen, Die liggen als ik shop nog in hun bed. Beseffen die daar niet bij Albert Heijn Hoe senioronvriendelijk ze zijn?…

ik wil je snelontwaken zomer in je woorden zien want als de dag begint dan kus je me misschien je wintert in je nachtelijke dromen kou trekt op in een lente die nooit is gekomen je zorg oogstte herfst maakte vruchten vroeger rijp maar bent jezelf helaas vergeten daarvoor kreeg je te weinig tijd bent eindelijk bevrijd hebt…

de kastdeur kraakt klok verstaat het tikken van zijn slag tijd telt uren rustig af op tonen van oneindigheid zon verschiet in kleur laat stofjes dansen in willekeur van lucht geur van lang geleden herinnert weer aan vluchtig ziekverdriet zijn stil gevangen in broos lijden lippen smakken in het delen van de dorst een zuster drenkt…

ik schreeuwde pijn liep rond waar nooit een eind kon zijn ik was het kind ben gestopt met weg te lopen verzamel moed en maak met scherp mezelf bang open een wiegend kind ver in de hoek gekropen ogen dicht de rug heel licht gebogen ben zo terug zeiden mijn moeders ogen ik keek haar aan en heb het nooit kunnen geloven ik wiegde…

ik heb wat licht over je hoofd gegoten de woorden voorgezegd die jou de hemel gaan beloven je daarna neergelegd je lachte veel en droomde teddyberen engelen wachtten bij je wieg zorgen vlogen nog als veren zonde was er toen nog niet je groeit te snel vermoeit je ouders steelt hun jaren zonder winst schopt de stoelen onder tafel scheldt…

Soms heb ik er een hard hoofd in in het ouder worden het ‘krakkemikkerige’ het onhandige het afwijkende van wat gewent Maar vooral de stevige pijn het pijnigen van de hersenen en van het hoofd, de maag, rug, handen, voeten, benen, ogen en oren alles aan het verslijten richting 'over en uit' Maar vooral niet van weer doorgaan we zullen…

Nog denkend aan die vele jonge jaren Stoeiend, rennend door het veld ‘k Had nooit gedacht dat ze voorbij zouden gaan Maar geloofde nog in eeuwige jeugd Op die plek waar ik ter wereld ben gekomen ’t Is voorbij, de lente en de zomer De natuur duidt thans het herfsttij Nu loop ik hier als oude dromer Mijmerend over de tijd van toen Op dat pad…

’s morgens ontwaakte ze met een helder inzicht ze trok finaal haar roots uit legde ze omzichtig maar doelbewust in de pompsteen en waste ze quasi vroom met religieuze gebaren ze schilde ze nauwgezet op het huilen af en deed ze bij de soep later die dag kwamen haar ouders op visite en serveerde ze soep de vlam sloeg in de pan met…

het kransje is kapot de thee werd heet gedronken orenloze glazen brandden handen lippenpijn als straf voor gretig zijn in knusheid warmen oude lijven oogjes in gebarentaal handen pakken bibberend een doekje vingers graaien naar een sjaal een ketting rinkelt langs een dunne pols roddels maken dagen vol de thee was heet de…

(die soms welverdiende en te lang uitblijvende van een kind voor z’n ouders of andersom) Waardering moet soms rijpen als een druif aan z’n struik De zon moet haar met licht en warmte bestrijken Dan in vaten liggen gisten Rust het daar voorlopig uit En dan na jaren van beklijven proeven we wat we nog niet wisten en niet zagen Verblind…

dat in zijn onschuld, al werd verguisd omdat zijn ouders voor moord de doodstraf kregen en wie bekommert zich nu om zo’n kind? Heb je het kind gezien? dat nog eenmaal mocht afscheid nemen voor zij werden geëxecuteerd en het hartverscheurend verdriet van beiden? Heb je het kind gezien?…

Je kijkt in het voorbijgaan in de spiegel naar een paar dat steeds je blik ontwijkt. Zij heet je ogen groen gemaakt, je kreeg zijn mond die nooit je wang heeft aangeraakt. Ook als je bang weer doorloopt hoor je mat als achter glas een man zijn ladders zingen, hoog. En hoger. Tot zijn kopstem knapt in het voorbijgaan om zich op te dringen.…

uitzicht kijkt naar binnen kleurt het behang seizoenenlang met licht uit het verleden je hebt gebeden dat je oud mocht worden en gestreden voor de laatste jaren rust en vrede ogen dromen en je lach is al verleden tijd je handen spelen achteloos met pluizen de asbakken zijn vol je vest van wol zacht als je wangen schouders…

nee dat nooit de tijd leert om genade te vragen en te geven nee nooit weer nooit je was klein jong en stoer hield je groot een hele vent nu ben je echt groot ouder verweerd en weet je dat je soms maar heel klein bent en heb je geleerd het zonder genade leven is een verdomd moeilijk te volgen levensparcours…

Mijn pen is niet van imitatiegoud dat wil ik wel eens gezegd hebben, er ligt een onverklaarbare hartstocht in, ik zal je vertellen over mijn pennenvrucht. Vooruit, doe je ogen maar even dicht ik wil je nog wel een keer die cyclus voorlezen, die is heel mooi, heel mooi, een soort niet mislukte toekomstroman. Ik weet het zeker , mijn moeder…

Ik heb de oorlog meegemaakt en doe dat nog bijna dagelijks de oorlog van wijlen mijn vader en ook die van wijlen mijn moeder Hun pril huwelijksgeluk wreed verstoord hun eerste meisje traumagevoelig door het bombardement op Rotterdam door de ontstane werkeloosheid: armoede Hun eerste zoon kwam midden 1941 hun tweede dochter oudejaarsdag…