3211 resultaten.
Mijn tijd die hapert
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 541 Mijn tijd die hapert
Maar de klok tikt verder, zonder twijfel
Was ik maar een klok
Dan tikte ik de twijfel weg
En maakte de cirkel rond
En liep ik recht naar de volgende slag
Ik loop maar rondjes
In een steeds vooruit draaiende tijd
Spinsels in mijn hoofd doden minuten
Die ik toch doorleef
Was ik maar een klok
Dan draaide ik me weer…
Gehate liefde
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.175 Laat me geloven
in jouw woorden
het glas heffen op jouw bestaan
Geef me het recht
om te dromen
droom mijn dromen
als ik ze laat staan
Leef mijn leven
als ik het vergeet
Lach voor mij
als jij mij laat huilen
Heb een ander lief
zoals ik jouw haat
Geef me een teken
als jij mij verlaat…
in wijzers van route
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 306 in wijzers van route
heeft hij het leven geleefd
in stilte de rol vervuld
die werd toebedeeld
niet het leven tot een farce gemaakt
maar geploeterd zonder roem na te jagen
als een god op dreef in kleuren
van mensen in het mooiste rood
bij lange na was hij geen held
maar zocht altijd waarheid en recht
hij proefde…
zeespiegeling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 302 wat rest van de zomer
is een rechte lijn
oranje rood verlicht
waarop je kunt schrijven
in gedachten verzeild
liefst een gedicht
met vulpen ultra marijn
van gevoelens piekend in golven
bij spetters blinkende lijven
speels onder spatten bedolven
waar je soms nachten mee deelt…
gozer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 872 soms kan ik hem niet
volgen
soms gaat ie
links dan rechts
rare gozer
die jezus
gat in zijn hand
lult met hoeren
noemt god de vader
maria zijn moeder
veegt met een zweep
het kerkplein aan
en
met theologen de vloer
en blind van liefde
de dood in de
ogen
ondersteboven van het leven
aan
een
kruis…
Tussen Kerst en Nieuwjaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 802 Het gewone leven herneemt zijn rechten
op geluk, pijn, verlatenheid en liefde.
De kinderen weten het nog niet,
maar de toekomst is soms duister en dreigend,
maar ook hoopvol en het licht wenkt.
De regen ruikt heel in de verte
al een beetje naar de lente.…
Suites voor Annemieke XXXXI
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 149 zit en buig het hoofd
in de donkere spiegel
van de piano
je krijgt geen kussen
voor ik je het huis uitdrijf
ik ben verlaten
gloednieuw brengt dat ding
toch maar duizend euro op
en wat geeft de gek
witte haren -
in het duister achter het raam
recht overeind -
sonatine 100
ligt op de pianoklep
half ingestudeerd…
Kronkelpad
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 448 was je schoon met Nina Ricci
kleed je aan met Calvin Klein
volg dan je eigen kronkelpad
recht naar het ravijn
dan zal ik vloekend tot Hem bidden
die aan jou het leven gaf
vraag de Waarheid in ons midden
jou te stoppen bij je graf
dan zal het Licht der wereld schijnen
in het duister om je heen
kan jij ook niet meer verdwijnen
met die lucifer…
Elke dag opnieuw
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 420 Zij vliegen aan in rechte lijn,
en komen steeds voorbij,
momenten van gelukkig zijn,
de Mussen en de Mezen, blij.
De hoge hemel is hun tot kooi,
zijn zij zo frank en vrij,
komen als ik het voedsel gooi,
elke dag opnieuw… naar mij.…
Tussen Kerst en Nieuwjaar 2008
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 380 Het gewone leven herneemt zijn rechten
op geluk, pijn, verlatenheid en liefde.
De kinderen weten het nog niet,
maar de toekomst is soms duister en dreigend,
maar ook hoopvol en het licht wenkt.
De zon lonkt heel in de verte
al een beetje naar de lente.…
Alleen in het donker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Kijkend naar links en rechts
maar geen enkel geluid.
Helemaal alleen beseft ze
voor de laatste keer die avond.
Langzaam laat ze zich vallen
en eindigt op de grond.…
jaloers?
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.276 zo vaak belogen
zo vaak bedrogen
niet meer weten wat de waarheid is
altijd zoeken naar dat wat er niet is
reden die is er niet
het recht tot jaloers zijn heb je niet
jij hebt mij al lang de deur gewezen
al lang de les gelezen
en nu nog wil je mij claimen
maar nu neem ik de benen
misschien dat je ooit eens zult inzien
dat…
Hemelbloemen.
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 225 Als ik jou -recht uit de tarwe-
het brood aanreik
zul je dan glimlachen
omdat je me ziet
als omhulsel van mijn geest
of zal je treuren –omdat ik op blote voeten loop-
om mijn werkelijke ik
mijn ware aard en mijn oprechtheid?…
Een volmaakte melodie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 294 hij wist
op eigen wijze
de grootste noten
klein te krijgen
met rechte rug
de voeten vrij
begeleidde hij
de koren rei op rei
pas als de kerk
leeg en donker werd
hij zich alleen wist
in het orgellicht
dan zwichtte hij voor solo’s
die de hemel raakten
de hoogste nootjes kraakten
tot een volmaakte melodie…
Zorro
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 256 hij loopt onhandig mechanisch over
straat zijn kop driftig naar voren duwend
en pikt links en rechts van korreltjes
brood op, maakt een nerveuze indruk
is voor mensen haast niet bang. hij
vliegt soepel en snel, kent als geen an-
der de weg. met z'n cape omhelst hij
ruimhartig de wereld om hem heen-…
Eén met de zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 Gisteren zat ze daar,
een vrouw in een strandstoel,
een lichtgewicht,
ineengedoken, bijna onzichtbaar,
een schraal figuur,
pal in het midden van het strand,
ze keek voor zich uit,
recht naar zee,
bijna onbewogen,
de handen in haar schoot gevouwen,
ze had iets sereens,
en toen het avond werd,
verdween ze even geruisloos
als ze was gekomen…
Distichon 35 Ouderlast
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 795 Mijn vader droeg ik rechts. Die werd veel ouder.
(Bron: Dick Swaab. Wij zijn ons brein, p. 44
Een zoon kan zijn ouders nooit dankbaar genoeg zijn
voor hun liefdevolle goedheid, al zou hij honderd lange dagen
zijn vader op zijn rechterschouder dragen en zijn moeder op
zijn linkerschouder.
De leer van Boeddha)…
Het pad
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 172 Het pad is verlegd, kronkels verwijderd
rechte paden zijn opnieuw aangelegd.
Voetstappen zoeken naar nieuwe sporen
de oude van gisteren, zijn nog onderweg
naar morgen.…
Aard-man
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 673 de aardappelen gepoot
en sjalotten geplant
rechtte de moede man zijn rug
wees omhoog
naar een vlucht vogels
boven zijn heilig land
kijk, alles vliegt en vreet
de tijd aan flarden
leven noch dood
of iets van waarde
zal beklijven
en toch
sprak de man
met vuile vingers
zou ik hier graag nog wat blijven…
Het scheve schaatsen woelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 197 voel nattigheid
en weet het
scheve schaatsen woelen
ik die altijd
recht door zee
de lange golven snijdt
takkenbos en deuren
die bij toeval openen
angstvallig mijdt
zij trekt mij
onweerstaanbaar aan
de donkere vlek die mij totaal laat gaan
heb het ijs gebroken
ben in het wak gedoken
alleen de schaatsen heb ik uitgedaan…
Geen gevecht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 189 heb mijn leven
in het zand geschreven
maar iedere vloed
wiste de woorden
het voelde niet goed
zond mijn gebeden
in verlangen omhoog
zag in het kringelen
van wierook en wind
dat de wensen vervlogen
heb de lijnen omgebogen
ga met positieve krachten
in op wat ik kan verwachten
er is geen gevecht want in buigen
en meegaan kom ik weer recht…
Bevroren tranen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 134 Het hart, de kern van
waarde
Ogen als spiegels
betreurd door de clown
Het hoofd, hoogste e-
tage
Grimas in kleuren
met lichtjes voorbij
Haar lijf, op van ver-
moeidheid
Laat haar lachen, op-
recht uitbundig, blij
Haar ziel huilt, nachtvorst
tranen
Gesmolten in een
vuur dat eeuwig brandt...!…
Meer potentie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 254 Focussen, dat is
Het kernwoord in
De sport op
Dit moment -
Met bovennatuurlijke
Concentratie recht
Op het doel af
Punten binnenhalen,
Broodnodige punten
Die degradatie af
Moeten wenden -
En verdomd, ze hebben
Gelijk, want zie:
Met wat meer lef krijgt ons
Team veel meer potentie
Inspiratie: Langs de Lijn, zondag 9…
Mest je burcht eens uit
netgedicht
0.0 met 5 stemmen 205 je bevert
damt vrijheid
van de beken af
het speelse kabbelen
is verstild tot veel
en gretig knabbelen
aan struik en jonge bomen
die voor de burcht
in groei worden gevild
jij bevert
in het stuwen van talent
dat zijn rechten nog niet kent
kom mest je burcht eens uit
doorbreek die egodam
laat gaan dat jong geluid…
Weerbarstige waarheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 Met de beste bril
Van de wereld kan ik
De diepste waarheid
Nog niet zien -
Werkelijkheid die te groot,
Te veel omvattend is,
Gezichtsveld dat uitdeint
Naar links en naar rechts,
En ik die daardoor nog steeds
Niets zie, hoe kan ik dan
Mijn blik vernauwen, immers
Dan pas krijg ik een helder beeld
Van de weerbarstige waarheid -…
SPOOR.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 154 De trein
voerde ons
naar de stad
Maastricht
Aan Boxmeer,
Venlo,Roermond
gingen we
-in boemelvaart-
voorbij
Het was
'n zondag
van regels geen maat
van sores vrij
We lieten ze
links of rechts
liggen
zoals 'n gedicht:
in grote lijnen
nog
niet uitgewerkt
....onafgemaakt
Maar wel
op het spoor.…
Ik klaproosde
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 562 ik klaproosde
van rood tot
lichtend lila
donkerde in paars
schilder nu
de vergezichten die
zij wiegend volgen
in de baan hiernaast
blik in onbenul
dat langs hen raast
alweer te laat op de
steeds volgende afspraak
verwaaien in het gaan
gezichten in oplichten
weten dat de lente zo
geen recht krijgt van bestaan…
ben links geboren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 365 zette letters
op papier
de kroontjespen
weerspande met geklier
mijn linkerhand
en ik werd bang
schoof vlekken
op het
zelfbeschreven
blad hoe ik ook bad
de inkt wilde
niet drogen
mijn hand verpakt
in rechts model
zou ik wel scoren
was eigenwijs
verdomde het
ben links geboren
zo was
een kinderleven
uit balans
want ik…
NIchtje dwarsdenker
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 243 Mijn nichtje Carolien lag altijd dwars
in bed; dwars dénken deed ze echter niet
want twee keer dwars is recht, vond onze griet
Nu blaast ze vals, rebels de kraaienmars
Zo vals dat Maag’re Hein zegt: ’Blijf nog even,
Pas als je zuiver zingt, pak ik je leven.’…
Banaan-etend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 Binnenin mijn hoofd
trilde en schudde
mijn geheugen van links naar rechts
De tennisbal verloor
ter grootte van een pingpongbal
een deel betreffende korte-termijn
Haren op mijn hoofd
zijn, licht-uitgedund, gebleven
Twee banen verloor ik
terwijl ik nu, 50-plus
de zorgverzekeringsbavianen
mijn hoofd schuddend, uitlach…