Netgedichten

netgedicht (nr. 34.091):

Hemelbloemen.

Hemelbloemen.

Als ik jou -recht uit de tarwe-
het brood aanreik

zul je dan glimlachen
omdat je me ziet
als omhulsel van mijn geest

of zal je treuren –omdat ik op blote voeten loop-
om mijn werkelijke ik
mijn ware aard en mijn oprechtheid?

Als jij hemelbloemen plukt
-waar ik bij sta-,
en samen met mij van de blaadjes eet,

dan weet ik het:
jij hebt vertrouwen in mij.