Alle inzendingen over zin

Verroest, ik hem mijn arm verrekt vast net iets te ver gestrekt kon niet bij wa'k pakken wou en verdorie, daar zit ik nou met een verrekt lichaamsdeel gelukkig maar eentje, dus niet zoveel maar 't is wat, als je iets verrekt voor hetzelfde geldt lig je gestrekt dan heeft verrekken niks geen zin meer maar daarover graag een andere keer.…

een woord dat hartstocht en lijden verbindt het verhaal van lijden van een mens de zin van zijn lijden eeuwenlang onderwerp van discussie met een hartstocht soms zo groot groter dan voor het leven zelf meer dan de mysterie van dit leven willen we weten over het mysterie van de dood de onvermijdelijke dood waar…

Woorden uit een zin zeggen vaak heel veel over liefde en haat jouw gevoel, dat ik graag met je bepraat. Mijn hart kan spreken zinnen maken op papier met liefde en veel warmte geef ik het op mijn manier vandaar staat mijn liefde hier!…

Scheer je weg met je verhalen van ellende en pech hoorde jij die lijster niet die floot en die deed dat niet van verdriet zag jij de vlinders tegen het blauwe hemelsere dat was een geschenk dus als je het maar weet leven doe je samen met wie of wat je ook bedenken kunt geluk zit overal in gek genoeg ook mijn allerlaatste zin.…

De zin van het leven: herinnerd worden en worden vergeten.…

ODE AAN DE BEDE Als je in letterlijke zin vecht tegen kolkende waterstromen van het wisselvallige leven voert de bede naar wie of wat dat ook in volkomen rust en ontspanning zolang vertrouwen boven water staat blijf zoeken naar het gewijde of daar waar je zelf voor kiest het licht tilt op met affectie © Laurens Windig…

Trek hem er maar uit Die stekker Ik kan best nog dubbel zo lang mee Maar ik heb geen zin meer... Doei…

Ooit hoop ik dat een Eva voor mij naakt, Venus uit een zucht van zilte golven Parelend in Botticelli's baren Mijn hart verterend, God mag mij bewaren, Mijn ziel verblind verloren en bedolven Als zij de slangelust in mij ontwaakt Vrouwe Fortuna engel-wraakgodin, Berooft zij mij, een Adam, van mijn zin…

Stilte wil niet praten geen zin in dovenmansoren monden vallen open. De jasmijn staat in bloei de rivier begint te zingen van oever naar oever. De trein volgeladen met in zichzelf gekeerde mensen geen spoor blijft achter. De tijd likt zijn wonden op de vleugels van het getij hopend op een wonder.…

Nachten tobde hij over de zin die tante Ans verscheuren zou tot: Eergister zijn hart plots stopte (en dat is echt waar). Eenmaal in de hemel, in dat milde licht, kijkt hij met de anderen neer op de ironie van zijn casus. Hij is pas twee- en dertig.…

De weg, die je maar niet vinden kan. Open je ogen. Eindelijk. Zie! Zie het wonder, hoe de weg jou vinden zal, als toeval dat bedoeling is. De weg is als reizen, naar waar je nu kan zijn. Naar waar je hier al bent. Samen zijn we op reis, met velen om ons heen. In liefde en vaak in leed. Er is geen ontkomen aan.…

Mensen die pijnlijk zoeken, wat ze hebben verloren, ervaren wat waarde is. Van vriendschap. Van gezondheid. Van trouw zijn, aan de liefde, in ons leven. Wie eindelijk gevonden heeft, ervaart wat de waarde is, van geluk.…

letters zweven zoals vlinders naar gekleurde uitnodigende bloembladeren naar een door hen te vormen woord op zoek naar hun plek in een bloemrijke zin en gaan dan zoals vlinders doen op zoek naar de kern het hart naar daar waar ze ooit zullen worden gelezen daar waar ze een onmiskenbare samenhang gaan vormen – een begin van een nieuw…

Vliegen, wanneer land is weggeslagen. Opstaan, wanneer je diep gevallen bent. Gaan, waar je niet kunt staan. Leven is moedig durven voortgaan. Is vrees met open ogen zien. Is angst verslaan. Angst maakt mensen zelfbewust. Vrees kan nooit de bedoeling, van ons aller leven zijn.…

Onbewust bewust worden is bewust onbewust zijn maakt geen verschil wat maakt wie wie maakt wat wat is onzin onbestaan bestaan datdit ditdat dicht open nee ja .. .…

t Spel het n nije dimensie kregen, woorden kruzen van boven noar beneden ien t Grunnens de zin van t leven. Ledders kleddern over t bord, weerde van t gas is stegen!…

Kloek zij uw zin en immer rond en recht, dan buigt ge uw hoofd nooit als een lage knecht voor 't listig logenwerk der goochelaren; slechts voor de waarheid bukt en buigt ge u neer, en mint haar als u zelve, ja nog meer! Kloek zij uw zin, dan ducht ge geen gevaren.…

Maar nu alles weer een beetje beter gaat En het geluk mijn hart weer groter maakt Maak ik plaats voor de laatste zin in deze reeks, Ik hou niet meer van je, maar mis je nog steeds.…

Tussen Enkhuizen en Almere reed een dame helemaal fout, kon d'r auto niet meer keren, helemaal tegen d'r zin, recht tegen de verkeerde richting in. Razendsnel bel ik de alarmlijn, spookrijder gesignaleerd, op de weg naar Almere, geef ik door heel gewoon en da's nou het nút van de mobiele telefoon.…

Schaamrood bloeit op zijn wang Het fleurt hem stiekem op Gekneld in schuchtere twijfel Blaast hij de afspraak op Siddert van verlamming Het kost geen moeite Zijn groet te laten ontsnappen Door overbodige handen Door lippen van ijs Verstrooid weent hij met droge ogen Vergeet de eerste zin En verraadt de koele koorts…

De dood geeft het leven zijn enige zin, maar is hij het einde of juist het begin?…

twee voeten in het water gedachten in de wind zo vrij denk geen moment aan later alleen aan jou zo hier bij mij wil jouw handen voelen je vingers door mijn haar verdrinken in jouw ogen intens opgaan in elkaar vliegen zonder vleugels altijd blij van zin hou ik mijn ogen open anders mis ik het begin…

in het voorbijgaan groet ik je even gewoon een knikje niets overdreven vandaag geen zin om te delibereren spoed huiswaarts met rasse schreden voel me niet te min om Oranje te eren wat is het leven dan simpel verstand op nul lekker snoepen bij de buis we worden kampioen ik weet het zeker en nog wel met vlag en wimpel…

Een periode is afgesloten, omkijken heeft geen zin. Hebben lang genoeg zitten aankloten, dag lieve vriendin. Heb verdriet, maar het moet. Ik zie niet … hoe het verder moet. Het gaat je goed. Een plekje voor jou en een voor mij. Onze wegen gaan scheiden, het is voorbij. Wees lief en misschien dat we elkaar af en toe nog zien.…

Zonder jou heb ik geen steun Geen zin, om door te gaan Zonder jou is er geen leven Geen reden, om te blijven bestaan Zonder jou ben ik zo zwak Geen kans, om te overwinnen Zonder jou staat de tijd stil Geen besef, zo leeg van binnen Zonder jou zijn de dagen donker Geen enkel licht, dat er nog is Zonder jou duren de dagen langer Besef je…

Mijn handen Raken de sfeer Van jouw lijf Mijn ogen Kijken in Kraters van Stil verlangen Trechter voor Liefdessap die Wordt vooraf Gegaan door een Begerig estuarium Van zin 'k Zou je willen Kennen. Graag weten Door liefde bevangen Door haren kroelen Hoe jij en ik elkaar Als m/v voelen...…

ze heeft geen zin, geen plan, geen woorden koud. Kilte slaat op hol. ik kan er niet mee zitten doe mijn eigen ding afstand kerft groeven in mijn hoofd dat ligt te rusten op een bed van paarse tulpen verwelkt, uitgewaaierd afgedankt maar dankbaar fluistert de wind zoete zinnen op onbeschreven blad…

Ik heb zin om in een boom te klimmen. Dan gaan we er toch naartoe. Weet jij er dan één staan? Ja, maar het is een beetje ver. Hoe ver? Ver genoeg tot het avondeten. Dan halen we het niet? Misschien wel, hangt ervan af hoe hoog je wil klimmen. Hoog. Dan halen we het niet. Als ik vlug klim wel.…

Caravannetje hondje, vrouwtje, mannetje poesje, potje, pannetje alles kan erin 'caravannetje' vloeit het uit mijn pennetje en straks bij een vennetje heb je 't naar je zin caravannetje jij hoort bij ons plannetje ál in kruik en kannetje met wie ik bemin caravannetje boeddhatje en zennetje we gaan op een rennetje naar een nieuw…

Ik zit achter mijn boeken, maar heb nu echt geen zin. Ik kom niet verder dan regel 1, en denk ook niet dat ik het halen ga. Door dat ontzettende rotgeluid van die vreselijke WVK.…