Alle inzendingen over psychologie

Ik vervloek mezelf om niet gezette stappen om mijn angst grip te verliezen om ondoordachte grappen om uitstel zonder echte reden om zwijgen als ik vragen wilde om zoeken in te ver verleden om denken dat ik wachten moet om stoer alleen zijn in mijn schulp om doofheid voor een goed advies om afweer tegen elke hulp om passie die ik binnenhoud…

staan nog altijd te wachten op niemand stiltes duren langer nu argumenten zijn verdwenen geheimen terug naar waar ze vandaan kwamen de zin tot oplossen was al eerder kwijtgeraakt…

de onrust in mijn ene hand trekt voren door de nacht, de andere houdt - rustig nog - mijn zere vingers vast ze branden gaten in mijn slaap ondertussen gaapt vermoeidheid als een grot vol scherpe punten overdadig en steevast vergaat de wil tot schragen, want het dragen kent geen grenzen meer elke keer slaapt slechts mijn hand en elke…

schittert in het vroege ochtendlicht regen heeft een jas van tranen uitgegoten over een stad die nog in diepe slaap verkeert een nachtbraker doopt zijn pen in een onbekende vloeistof waarmee hij een ongeboren gedicht tot leven wekt titel onbekend…

Weer gepasseerd, van je plek gestoten, ja, niet gespeeld dus nooit geschoten Hoe wilde je ooit winnen als je niet eens de wedstrijd durft beginnen? Wanneer laat je je eens gelden je naam eens horen op de velden? Hoe ooit een goal gemaakt, gescored? Dat schot heb ik nog nooit gehoord. Voorzichtig langs de ramen en pas op, geen ruitje breken…

Dat getreiter Van die copywriter. Steeds maar weer proberen Ons extra te laten consumeren. Laat je niet bruuskeren. Twijfel je, hoe je als consument te gedragen, Moet je dat het gezond verstand eens vragen.…

Ik loop vast ik stagneer ik zoek wat bij me past maar wat? wil ik iets anders? wil ik méér? Soms ben ik het even kwijt sta ik stil in de tijd val ik terug op mezelf is er geen toekomst alleen het heden probeer ik het verleden daar te laten en uit te vinden wat er is overgebleven waar ik verder mee kan leven Het zit in mij ik…

De feniks heeft zijn Hoofd begraven in de as Die hem aan alle kanten Omgeeft, zijn lichaam voluit bedekt - Over hem heen groeit Het onkruid dat gretig Omhoog schiet uit Deze hopen puin en as En met een schok besef ik Dat hij zichzelf is geweest, En dat ik die feniks was…

Zij is een mooie, slanke, goedgeklede vrouw. Haar man, dat is een hard en machtswellustig beest. Terwijl ze afkeer in zijn hele houding leest als zij voorbij marcheert, roept hij schijnheilig wouw! Hij domineert, hij is pervers en commandeert. Hij, die weer eens een zogenaamde meeting heeft en zich met smoezen in het nachtcircuit begeeft,…

soms vraag ik me af door wie ik echt wordt gekend zo ik mezelf al begrijp immers wat is mij bewust bekend als ik word geraakt binnen de cirkel van het bestaan ben ik dan mijn eigen draagbaar van gemist verstaan in het nu of in het verleden in de verwachting, zit ik in een draaimolen als ik dit moment verklaar ik zie die ander…

nimmer zal ik jou meer vangen of in slaap sussen wellicht noch jouw tranen drogen zorgen strelen uit jouw gezicht gevangen in ‘n web vol leugens reilde ik op hoop jij op angst nooit zouden wij dichter geraken want jij bleek het aller bangst…

ik lig op m’n buik in het gras en blaas het bootje zo ver als ik kan de rimpelloze vijver op er verschijnt een spoor van verdwaalde gedachten die hij tot dan toe met zich mee had gedragen na lang blazen zwaai ik hem uit voorgoed…

Wat je was Ligt hier nu Levensecht voor me Gegoten in was - Wie je was En altijd zijn zal Is opgegaan In de eeuwigheid…

woorden blijken al even overbodig daar vileine beloften nog altijd hangen te drogen aan de waslijn nu regen onverdunde tranen plengt loopt de inkt uit…

in den beginne was er alles overweldigend het bladerdak der subtiele bescherming en dan de zon erdoor in den beginne sloeg de slang zijn lijf om ruwe schors, de stamvader werd stil op het laatst een aardkorst kil vanonder grof geweld en duizend gele bloemen, vastgesteld op slechts die éne dag het mag een feestdag heten…

Vannacht droomde ik Dat ik lag te slapen, Terwijl ik wel beter wist, Ik lag immers wakker Zoals alle and're nachten - De wolk met een beker Warme melk met honing Hing aanlokkelijk boven Mijn hoofd, tot het moment Dat zij haar intrek Nam in de bovenkamer Die al zo lang had Leeggestaan, en ik besefte Dat ik vandaag best ver…

wie ben jij om mij het licht te ontnemen uit m’n ogen het was niet dat jij mij kende noch degenen die ik liefhad en in allerijl vertrokken vanmorgen voor een doodgewone dinsdag in maart…

Vannacht heb ik Een zee bevaren Die zich hulde In louter mist Bij het wakker worden Komen woorden op Die me uit het niets Gegeven worden, Die opdoemen Als land in de zee…

Wil je geest maximale ruimte Of draag je het stempel schizofreen. Ga dan op zoek zou ik haast zeggen Om eigen grenzen te verleggen In de ruimte om je heen. Het bovennatuurlijk Vind je boven, natuurlijk.…

Negentien ben ik Als ik het nest verlaat Al het vertrouwde Achter me ga laten Aankomst in een Onbekende stad Waar alles nieuw is Waar vertrouwdheid Nog groeien moet - Vlak voor het grote viaduct Dat verbinding vormt tussen Grootstedelijke waanzin En het kalme platteland Staat daar dat bronzen beeld Van een verwrongen auto…

hoe vreemd het hart wanneer het zwijgt ik het wil troosten door dicht tegen me aan te houden en dan één seconde denk dat het op zijn eigen wijze weer in mij zal kloppen…

Dwalend in mijn gedachten zoek ik naar een antwoord. Een antwoord dat zo simpel is dat het makkelijk te vinden is. Maar een geest zonder kracht is een dwalende geest. Een niemand, een mislukkeling! Je bent op zoek naar de kracht, om een richting op te gaan. Om niet meer te dwalen in het luchtledige. Om te gaan voor successen, om te gaan voor winst…

Lentezon aarzelt met liefde die als een zomer welkom is nu je twijfelt over het leven door de dood en het gemis van een moeder zonder zorgen als een ontbijt, een lente-morgen lentezon aarzelt met het groeten zo veel willen, nog meer moeten de noeste arbeid wil niet lonen lentezon verlangt naar de glimlach zomaar spontaan op een lentedag…

We zijn onszelf kwijt En juist nu komen we Elkaar tegen - In de muziek van de Avondstad worden we Opnieuw geboren - Je neemt me mee naar Je blauwe kamer En we beleven de kracht Van die machtige muziek Die leidt tot de ontdekking Van ons eigen lied waarin wij Elkaar mateloos bezingen In een avond die naadloos In de morgen…

steek je kop maar in 't zand want er is niets aan de hand zet je masker op zolang angst regeert heb je er dan nog niets van geleerd dat je keer op keer vervalt in oude streken tot het je niet meer aan durf zal ontbreken je de angst kunt laten voor wat het is en je bevrijd zult worden uit deze duisternis…

over de jaren heen groeit in mij een verlangen naar huis niet dat mijn gevoel in oude dromen blijft hangen mijn hart gaat naar daar waar ik nimmer ben geweest plekken die mij van verre raken, het is mijn ziel, zo denk ik die nog dieper zoekt naar wat reeds in mij is of toch wel naar verwachtingen die op mijn weg…

Een verzamelaar gaat voor de complete waarde. Denkt in series. Reist voor zijn doel over de hele aarde. Spendeert aan het hebben een heel kapitaal. Is pas tevreden bij het bezit van allemaal. Op kleur, naar vorm of ouderdom. Het thema bepaalt de adeldom. Postzegels, schilderijen of sigarenbandjes; niets is te dol voor het blussen…

woorden verse woorden houden (n)iemand voor de gek beloften vage beloften smeerden honing rond haar mond jammer dat zij niet dom genoeg is om uit jouw hand te eten…

De moralist is nooit een dichter geweest met zijn opgehemelde optimisme terwijl de zon die om een moeder huilt iedere avond diep in zee zakt hij praat tegen je in zijn duisterslaap maar wakker in het licht ben je er niet kinderen worden volwassen zien meer grijs dan grijs kan zien als wolken wandelen boven het stedenland en de zedenmeester…

ik plak woorden op jouw lippen daar jij ze niet vinden kan ik spiegel beelden aan jouw ogen die alleen jij kunt ontwaren genietend van de glimlach die jij tevoorschijn tovert kus ik jouw lippen zacht…