Alle inzendingen over verdriet

Lijdzaam sleep ik mijn Ballast voort in de hoop dat ik niemand stoor en toch hoop ik stilletjes dat iemand mij hoort...…

Het spijt mij, ik heb zo’n vreselijke spijt als ik mij aan het snijden heb overgegeven Lees het relaas van mijn bloederige strijd, die ik hieronder voor je heb weergegeven Het begon allemaal, als altijd, in onze klas toen niemand nog iets van mij wilde weten Mijn hart weende en ik gaf mezelf een kras doch de leraar riep: Wat zit jij uit te…

Voor Selma Gelukkig Nieuwjaar Heb ik je gewenst Ook al was het Wel wat laat Opgetogen meldde Je me dat we elkaar Binnenkort weer zouden Kunnen zien, dag en datum Werden snel bepaald Tot je gisteren Vertelde dat het echt Niet gaat, eerst nog te Veel verdriet, misschien Dat onze afspraak later Nog komt als het je Weer wat…

ben jij een vlinderkind? hoe blauwe ogen iriseren, lichtgebonden rond het zwarte gat dat missen heet ik weet dat het goed met je gaat- je huppelt blond rond bronnen vol jeugd jouw vlechtjes vrolijk in cadans de trance van nu mijn tafel draagt ook roze tulpen elk laat zien hoe mooi- je bent ik hoop het dat jouw tijd ook zomers kent…

Seconde na seconde Tikt de eindeloze tijd Druppel na druppel Stroomt de koude regen Stap na stap Loopt de eenzame loper De tijd staat stil Het water voelt hij niet Gedachten staan stil Denken doet hij niet Seconde voor seconde Kruipt de tijd voorbij Druppel voor druppel Leegt de donkere wolk Stap voor stap Is hij verder weg De…

Het verdriet van de zoon om de vader het verdriet van de dochter om de moeder zo diep, als het verdriet van de zoon om de moeder en het verdriet van deze dochter om het gebrek van haar vader die niet van haar kon houden zoals ze wilde niet meer kon vertrouwen op het bijleggen van geschillen is het diep verdriet van denken tekort…

Moed Ontbreekt mij Schuldgevoel in overvloed Daarom zal ik blijven Vandaag…

Zij speelde met haar poppen heel stil, heel zacht want als ze wacht met stil zijn en gaat gillen, zingen, springen dan is mamma daar een groot gevaar met de slof. Zij is vrolijk en lacht en als het moet dan doet ze net alsof. Mamma mag het niet horen dus in stilte maar praten met de knuffelbeesten om je heen. Heel stil, heel stil want…

Haar jeugd werd haar brutaal ontstolen vijftien jaar geleden door een gore vent ‘s Avonds fietste zij toen van school en werd, naar zijn woorden, eens verwend Haar eerbaarheid werd haar ontnomen brutaal dwong hij haar op de bosgrond In acht minuten roofde hij haar dromen terwijl zij hevig bloedde uit haar mond Vijftien jaar geleden, dat…

De tafel niet gedekt Het onbeslapen bed Alleen de leegte Die aanwezig was Nadat onmin hoogtij vierde En de verdraagzaamheid Verdwenen was, en het Naast de rommel vooral De heimwee was die Ik bij je achterliet inspiratie: prof. R. van den Hoofdakker, psychiater en dichter Bram Vermeulen, Nederlands singer-songwriter - …

Ik had nog zoveel dromen, niets hiervan is uitgekomen. Ik kan nog enkel drinken op iets wat nooit is geweest klinken, op al wat ik mis; het allermeest. 'k voel me als het leven is voorbij zo hoeft het niet meer voor mij. Genadeloos zoekend naar kracht om hier nog uit te klimmen maar weet niet meer hoe en waar te beginnen... Ieder houvast…

De bodem De onderkant Het scherpe Het snijden van de rand De diepe laag Zo zwart Zo ver Zo donker Zo vaag Zakken Dempen Bedelven Maak me klein Klein Zodat ik even niet hoef te zijn…

Ogen star van angst Trillend de ogen Die niet durven kijken Gillette-mesje gevaarlijk Vastgeklemd in zijn Rechterhand schuift hij Het witte goud naar De spiegelrand waarna Al gauw de lepel volgt Die in de kilte van het Moment de warmte Van een mager vlammetje Vangt en poeder oplost Tot medicijn - en na Het shot zelfvertrouwen…

Thans vierentwintig jaren geleden geboren daarna schonk ‘t bestaan haar slechts pijn Gelukkig liet dit al haar nimmer ontsporen maar wèl leven achter ‘t masker van schijn Tranen, die in ‘t stille eenzaam stroomden konden getuigen van haar loodzware strijd In nachten dat ze van de liefde droomde en mijmerde over een bestaan, zonder verwijt…

Hoe kan ik de dagen aan het einde van het jaar nu zonder je vieren Het is een onmogelijke opgave stil verdriet binnenin je gezicht voor het mijne Ik moet het omgooien het hele leven omgooien want dit gemis is te groot Al spreek ik je net voor het einde het zou zoveel schelen mijn hart weer een beetje helen Hopend op een nieuwe start…

Ik ben de angel het pijnlijke (ge)weten het blinde oog dat traant Ik ben de hitte de dans op de vulkaan het abracadabra op oude stenen Ik ben de dorst in een zee van zout water wat het rechte krom buigt * * * Toen ik nog kind was wist ik alles beter Ik was vriendjes met de Zon en de ether Alle dingen waren één * *…

Aan het einde van dit jaar een jaar van veel verdriet Een jaar met grote verliezen Met in mij innerlijk een gevoel dat niemand ziet wil ik voor mezelf gaan kiezen. Meeleven ja dat ken ik Doch ook mijn valkuil Waarin ik stik Met heel veel liefde Heb ik mijn zusje en vader begeleid Waarna ze door het hiernamaals werden bevrijd. Mijn…

je mag het best wel weten ik huil soms uren lang er vormt zich dan een watertje een beekje stroomt zijn gang ik traan langs harde keien en zachte rozemarijn ik kletter nog een waterval en weg is dan mijn pijn en als de uren om zijn mijn tranen zijn dan op dan speel ik met de vissen zie lelies in hun knop dat huilen niet voor niets…

Het gedicht is kort zo ook zijn het de dagen zelfs bedekt geruchten zijn aan de kant gezet door naakte dingen het dagelijkse kraakt in al zijn voegen bloemen dekken argelozen en kinderen sprakeloos toe omdat woorden maar woorden zijn branden wij kaarsen…

Stilte heerste in die donkerblauwe nacht de nacht van ‘t vreselijk eenzaam lijden Die stilte hield het meisje in haar macht het leek die keer een stilte om te snijden Blote voeten op een koude ondergrond als deel van de zichzelf opgelegde straf In deze situatie, waarin zij zich bevond, dacht ze slechts aan sterven en het graf In de lade…

Hij scheen het leven slechts van een afstand te bespeuren. Hij liet geen enkel licht toe in zijn zwarte, zware, donkere hart. Het was de koning van het dompelmoeras... geen hand, die uitgestoken werd, werd aangenomen; hij besloot vast, er was geen hoop meer dan zich maar te verliezen in zijn grote verlies: het hart los van de ziel. Hij verloor…

Lijdend Verwevend leiden Aaneen geklonken Wijdgesperd diafragma Helse draad Smeltende kern Zwalkend dronken Afdruk pijnigend Maat Geprest ritueel Uitglijdend in kind Tijd Nacht der dag Rust geen deel Piekend Schouderend tranend Veel…

Woorden hagelen een witte waas over het doodgeboren kind, lang geleden Moeder borduurt - half blind – haar littekens, op een huid van Indisch goud Vader bouwt zijn onzichtbare Bersiap met een ondoordringbaar doodzwijgen Hij drinkt zijn verdriet van harde tranen verslikt zich en barst Hun oudste dochter is reeds het huis ontvlucht Bekleed…

gordijnen trillen grenzeloos als ik praat tot mijn gedachten vanaf je heengaan in het rood van toen trillend in het midden samen met je streken naar de richting zoals ik enkel kennen zou steeds weer bij het binnenkomen tandenknarsend door jouw stem steeds op feiten geprikt weer sluimert ze weg verder…

Daar, ver weg de einder voorbij. Boven de sterren, achter de zon, buiten het heelal om. Daar waar lucht ledig en alles vredig is.…

Haar stem donkert de kamer, de herinnering De tijd knarst zijn tanden, bijt zich stuk op een tapijt van vlees Het vlammend oog, het haardvuur en weer die herinnering... * Er was een harde hand des levens Een hartslag van ongenade Een levend mes op de keel Er was pure reddeloosheid in de maak voor Broertje Dood Jong gestorven…

Ik kijk omhoog naar de hemel waar mijn vader is en blijft. Verder dan de verste ster. Mocht hij terug komen, leven na de dood, dan zal ik hem nog niet zien, want het heelal is zo groot. En ik heb te weinig tijd, ik ben hem voor Eeuwig kwijt.…

Ik zie nog steeds een traan en kijk door het raam ik zie je steeds verder, verder in de mist en ik zie je nog zo staan en kijk door het raam maar ik zie je steeds verder, verder in de mist Ik weet nog steeds jouw naam en ik kijk door het raam maar je bent steeds verder, verder in de mist verder in de mist, verder in de mist dat was jouw…

Zielenpijn kan je niet overbrengen die pijn mag je wel aanvoelen! Probeer het maar! Voel die pijn maar mee het verlicht voor twee!…

Hoe vaak in dromen eensklaps miste ik u... En angstig zoekend - want in lijfsgevaren, Hulpeloos in doodsgevaren wist ik u - Zoekend die mij zocht, raadloos bleef ik waren; En denkend mij úw angst, slaakte ik een kreet - Die juichtoon werd, naast u me ontwaken deed! In dromen voorgevoeld had ik uw dood. Nu hij u wegnam, hoor ik vaak in dromen…