vogels koersten met de trein
vertelde ik, ik vluchtte
weg met de natuur
zo weet jij dat mijn aard blijft
waar zij heengaat
gebekte duur
ik laat lege bodems achter…
Zonder enige angst
stak ik de rivier over
liep ik op water
duurden de nachten het langst
Danste ik door de dagen
holde ik door de hemel
beklom ik de hoogste toppen
nooit waren er vragen
Vanzelfsprekend vertrouwen
aan de jongsten voorbehouden
voor mensen nodig om te bouwen
Dit gedicht verhaalt zich
>>>>>>>>>>>>>>>vertaalt…
Ene vertelling
Cornelis had een glas gebroken
Voor aan de straat;
Schoon hij de stukken had verstoken,
Hij wist geen raad
Hij had een afschrik van te liegen,
Wijl God het ziet;
En zou hij Mama nu bedriegen,
Dat kon hij niet.
Hij stond onthutseld en bewogen;
De moeder komt;
Zij ziet de tranen in zijn ogen;
Hij…
lê daar nog iewers
op die vlakte eensaam,
soos ‘n molshoop in die reën
humusverrykte korrelnat donkergrond
van jare gelede se seën ?
is daar iewers nog
‘n groen
gevoed deur wateraar,
pompfontein
waar kwepergeel en persturksvy
skadu’s gooi teen ‘n rooi skemerduin ?
staan daar nog iewers rye sipresse
wat soos windpompe nuwe lug verslind…
929
Bezig met laden