Alle inzendingen over actualiteit

ik waaide met wat woorden hing er een wimpel bij we zwaaiden of het zo hoorde zomaar een gedicht van mij met een fris applaus dat voorzichtig doorzichtig werd verwaterde tot handgeklap dat nauwelijks warmte gaf in een toch opwindend ritme ontdekkend dat is het…

Zes rollen voor een euro: das goedkoop Nu alle prijzen stevig zijn gestegen Kan jij met een gerust hart rustig vegen Dat scheelt op je budget een flinke hoop Uw voordeel uit het koopjesPLUSaanbod Verdwijnt helaas wel in de grote pot…

nog altijd brandt van binnen de intense strijd tussen zekerheid en het dansen op het scherp van de sneden die liefde uiterst pijnlijk laat splijten meteen het vers rode bloed doet vloeien in plaats van de gevoelige warmte van kus knuffel en je sterke hand die voelen als geluk waar ik oh zo voorzichtig mee ben omdat de pijn…

Wim Meyles moet ik even corrigeren, Hij heeft het maandag toch niet goed gezien. Men kankert hier wat af en bovendien: “Er deugt hier niks en krijg nou maar de kleren!” Pas als je tegen alles fulmineert Dan ben je hier pas echt geïntegreerd.…

Hier en daar een dorpsgek vecht nog zijn eigen oorlog, leunt nog tegen zijn leeggeruimd toneel van de wereld en wacht nog op volgende week betere komedianten. ------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.…

de scherpste kantjes hebben zij van mijn leven gehaald gesubsidieerd betaald gecoacht en bijgeschaafd of eruit getimmerd door jeugd baby, peuter kleuter en langdurige kinder- en oppaszorg maar waar zijn mijn ouders gebleven die dachten die zouden die meenden samen de zorg voor mijn welzijn en leven liever via de app’s maar ik…

Zit op vliegveld te wachten, mijn aandacht wordt geleidt naar piepende schoonmaakrobot. Peppermint robotics heten ze ‘k Denk dan terug aan de bladblazers rondom onze vliegzalen, ‘k zag daarbij een oude man met bezem lopen, gaf hem compliment in zijn verweerde gerimpelde gezicht Ook hij vond het nix…

onze zucht naar beheersbaarheid in overtuiging van maakbaarheid vermorzelt juist daarmee precies wat menselijke maat nodig heeft van wetten, regels en protocollen is het zorgsysteem grote fabrikant het remt creativiteit blokkerend het vermogen zelf te denken stil met kokervisie van beheerszucht blindeert het zicht op verbinding met wat…

ik zag mijn beeld vervagen in enkel vragen naar authenticiteit nog ben ik niet van mezelf bevrijd in de wereld van tekens die mij een weg willen duiden die ik niet wil gaan als al teveel belopen zonder horizon en hopen dat die ooit eens komt in het reiken van een echt helpende hand met nieuwe tekens die door jou op…

Met een schep en zeef gaat hij op pad. Op zoek naar iets wat hij nog nooit had. Hij loopt onder de hoge bomen speurend naar een oud rivier bed wat hij gezien had in zijn dromen. Droog gevallen met huge boulders, waar hij dan met zijn schepje onder moet komen. Gravend in de gravel op zoek naar gele klompen. Even later zit hij aan de water kant…

stil viel het filosoferen van het bos met zijn kale bevroren takken geen geritsel van opties en voorstellen zelfs de onzekere pubers waren thuis gebleven om maar even niet na te denken over wie of wat ze zijn of mogelijk worden waar je bij hoort als alleenstaand is de groep bereid zich met jou te binden ben jij bereid ook over…

Vrouw Boulonois is plotsklaps opgedoken, Na één lang jaar terug van weggeweest. De zondag wordt gelukkig weer een feest, Aan vrouwvolk heeft het hier te lang ontbroken. Ach Inge, doe ons zestal het niet aan Door nog een keertje ervandoor te gaan.…

Ik zoek mijn vertrouwen Ik ben het kwijt Ik wist niet eens dat het zo verankerd zat Als een motor naast mijn hart Zo vanzelfsprekend brandde het me vooruit Nooit bij hoeven stilstaan Geen twijfel, pessimisme of spijt Ik zoek mijn vertrouwen Vertrouwen in mezelf, de toekomst en de wereld In een ander en het licht van een nieuwe dag Help…

ik zag de lucht breken toen ik als notoir dwarskijker focuste op de zwart grijze onderkanten van de dreigende wolken de cumulus stortte zijn hart uit in mijn view die de hardheid van de wereld al vaak aanschouwd had in confrontatie de wind was niet mijn vriend in zijn ongedurige nieuwsgierigheid waar ik ook schuilde hij volgde…

de paus toont weer zijn ware aard: dictator het lijkt wel inquisitie: vrouwenhaat gelukkig geen soldaten meer paraat hij speelt ook graag voor vredesinitiator hij draagt wel jurken maar is tégen vrouwen maar wees gerust het zal ’m ooit berouwen Jan Woordenaar Bontje, 9 januari 2024…

Wie opdracht gaf een bloedbad aan te richten Wie of er raak met scherp schoot met munitie Bleef lang onder de pet van Vrouw Justitie Wie had mandaat in Paramaribo Wie kocht bewakers om opdat ze zwichtten Voor het bestormen van het Capitool Het had niet veel gescheeld of het symbool Van Vrijheid in New York gaf zich haast prijs Als…

jij bent ontwaakt tussen geuren en kleuren in het zachte bed der seizoenen gegroeid en tot bloei gekomen met een hoofd vol mooie dromen die de wereld van jouw slaap je heeft laten zien en waarin jij als baby en heerlijk kind later peuter en kleuter onbezorgd en vrij gespeeld hebt met zon en maan hoog boven je de verre sterren…

Je zou dit vaargeulmonster moeten zien Je zou beeld en geluid moeten gaan mixen Dan kunnen bart en nico lekker niksen Mijn god, 't is morgen vast te laat, misschien Vormt 's nachts het wassend water averij Dan zal de IJssel hoog komen te staan Gelijk de zondvloed over akkers gaan Eens in je leven komt zo'n kans voorbij Het spant…

ik wist dat jij niet alleen het gezicht had om te imponeren maar dat er nog tal van andere talenten waren die ik van jou kon leren jij had de charme om naar bloemen te kijken die zich aan jou exclusief lieten zien die in hun harten jou een stukje hemel showden zodat jij dit aan anderen kon tonen jij die van iemand in…

het einde van een tijdperk lijkt nabij ik hoop dat het beschaafde het nog redt de grootste muilen zijn helaas aan zet ze schreeuwen brullen kortom veel stampei een nieuwe zon komt altijd uit het oosten bestrijdt, verslaat, de aller stomste boosten!…

jij ging op ik had de gordijnen al wat opengeschoven zodat zonnestralen je konden passeren om jouw beeld op de muur van de slaapkamer en face en en profile te projecteren spannend en je lachte toen de zon jou in onverwacht ontmoeten overviel ogen als goud en een lach in de mooiste achttien karaat diamantsetting…

domme julia wat heb je gedaan je grote oogjes uitgedoofd je keeltje gestikt je navel doorboord je vingers verknipt je lijfje vermoord door domme domme gedachten ik ben hier wil je dat ik naar jou toe wil je dat ik opgestegen kom om je verder te duwen om je mee te trekken om je te helpen om samen te leren vliegen zonder los te…

Zullen we een jaar lang dromen over sneeuw, bloesems, schaduwen in de zomer en vallende bladeren in de herfst? Want een boom weet niet hoe laat het is Tijdloos waaien de takken in de wind Aan de stoeprand is het zaterdag Maandag begint bij de voordeur Aan het eind van de straat is het al overmorgen Achter de horizon is het kwart over…

ik zag de honger in hun ogen het terloopse bewegen van gespreide vingers en hand in hun jacht naar energie voelde de spanning laveren in het golven van mensen als accu in snel laden en afname van potentiaal vaak hadden mensen hun maatregelen genomen verminderden expressiviteit en bewegen zonder openlijke extravagantie…

een hand vliegt door de lucht de chirurg die z’n hoofd weer schudt en even diep zucht al weer het begin van een niet zo’n gelukkig Nieuwjaar een familie in een eindeloos diepe put en niemand die hem nog ooit de hand weer schudt…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

nog ben ik bezig het folie los te trekken dat mij het leven bijna onmogelijk maakte het lijkt doorzichtig toch gerimpeld door geleden pijn in nabij en het ver verleden eerst komen schetsen maar lijden verdiept de lijnen tot etsen die dieper snijden dan ik ooit heb toegegeven ik was lang geen onbesproken kind dat zich alleen…

weet je mijn muze liefde overbrugt alle afstand in een zucht en liefhebbende ogen waarvan het licht alle zicht op geluk laat zien als de spanning groter wordt luiken ze even zilte tranen om daarna weer te glimmen in een nieuw beginnen geschoond door plotselinge vloed als enige remedie tegen te warm geworden bloed want afstand…

de tijd steekt zijn drie pieken uit boven een zwarte wijzerplaat dat doet hij al jaren en niemand vindt dat interessant omdat iedereen het als gewoon ervaart behalve op de laatste dag dan roepen allen ach en wee schiet nou even op kan ik eindelijk naar de wc want op het moment suprême verzamelt zich de bon ton en crèmes…

We weten niet wat ‘t nieuwe jaar zal brengen maar voelen ons geborgen in uw licht; leer ons vertrouwen en wat humor mengen dan straalt een glimlach soms op ons gezicht. Er komen zeker toch wel zware dagen; Gij zult ons liefdevol terzijde staan en komt geen antwoord op zovele vragen toch willen wij weer hoopvol verder gaan. Wij dragen deze…