Alle inzendingen over taal

Is het een drang een neiging of ordinaire dwang om een monoloog interieur als een een- of meerzijdig in een hersenkwab frontaal cq in Wernickes gebied parietaal geheel op feiten gebaseerd doch intern meestens gefingeerd beoordelings- dan wel voortgangsgesprek te voeren en dan ook nog in de vragende wijs brutaal bruut taal…

Ben ik vanochtend in uw taal gevallen als een vlieg in uw woordensoep een walvis in uw letter oceaan het is met een waarom, een vragen naar hoe gaat het met u dezer dagen is uw leven alle moeite waard de verbintenis verbroken door een ononderbroken taal van zwijgende liefdesbrieven zonder antwoorden spiegel ik mijn vragen aan uw zielsverlangen…

eigenlijk is de naam (kladblok) blocknote maar een ordinair gegeven het papier waaraan de dichter zijn bedenksels toevertrouwd vereist een poëtischer naam hoeveel woorden lopen er niet stuk op het toch enigzins botte woord 'Block'note als op een blinde muur die nietsontziend een wig drijft in het lopend vuur dat dichten heet het…

Een dichter is een vrije vogel Pronkt met veren kakelbont Een zangeres een entertainer Een superster die ieder kent Dwingt met haar danslijf En haar zangmond Is zij zelf evenement? Welnee, zij is een schijnwerper Zij is niets zonder microfoon Beweging mensgejoel uit zaal En is zij in haar element, Dán is zij samen met publiek Experience…

gelaagdheid in soepel dansende woorden die er werkelijk toe doen met een nuance die je doet inzien dat er een grote vorm van verscheidenheid huist in de ziel van de mens soms krijgt het vat op 't gemoed dan weer daalt er kilte als natte sneeuw in het voorjaar je zou wel willen schuilen onder een abri van geborgenheid maar je voeten…

Ze heten Jan, en Klaas, en Ko, Hun burgernaam maakt hen verlegen, Die glimt en geurt u muffig tegen Gelijk een appel uit het stro. Geboorte, trouw en overlijden Zien ’t plechtige familiestuk. Dan stellen zij het weer terzijde, Blij met hun alledaags geluk. En merkt de buurt iets in hun wezen, Dat haar mishaagde of geviel, Dan noemt zij…

Mijn strenge rechter, je staat daar als een beeldhouwersmodel, en klaagt spottend: ik heb zo'n brekelijk lijfje, ik lijd het hele jaar aan voorjaarsmoeheid en door een waterader onder het huis. Ondertussen verwijs je ook mijn karkas naar 't knekelhuis en decreteert verder: die verzen van jou, jij schrijft veel te veel zeg, een derde is beneden…

( ijdelheid is ook een strijd ) het schrijflaboratorium en andere jeuk veroorzakende zaken... het is de taal in het banale ontdaan van elk spoortje romantiek als bij arbeiders met werkwoorden in zo'n grauwe taalfabriek met schoorstenen die in staccato woorden spuwen voor vertolkers met haastige spoed een mens kan veel verdragen…

Daar ligt het. Zó floept het er uit. Overdacht of niet. 't Spontane van je tong! 't Vlindert tussen de mensen. Ach, ze hebben geen weet wat voor dure gedachten om hun hoofden zweven. Maar vlinders worden buiksprekers. Onderling en op toneel. Hot items in vergaderingen. Af en toe schrikt men zich scheel. Een meeuw die opponeert dat…

Het woord waarop gestemd is, is bekend het woord dat later niemand meer herkent tenzij u voor zo'n trend gevoelig bent en de Van Dale aanschaft, Fries of Drent Dit jaar is het Klimaatklever geworden protesten in musea wereldwijd rebellen met een noodzaak en een reden extinctie van volwaardig bodemleven verschraling van biodiversiteit…

Ach, laten we het niet moeilijker maken dan het is. Dus even wat tekst en context voor de weldenkende lezer(es). Deze tamelijk buitenissige associatie diende zich even plotseling als onverwacht aan alvorens een sonore midwinterhoorn hem in mijn halfslapende brein nestelde als blijde boodschap. Na de geboorte rees in mijn onderbewuste evenwel de…

Mijn eerste woordd was r aa m Het hing in de eerste klas vlak onder het raam Later zag ik ook d eu r. Je kon naar buiten dan waren de woorden weg maar hun beeld zweefde nog in mijn hoofd. Ik leerde dat de letters van het woord vrij konden fladderen maar deze bleven samen. Tot ik een naam gaf aan bijna alle dingen in…

Hetgeen ik niet uitgeve en hebbe ik niet in, wie zal mij dat wijten tot schande? Mijn herte en mijn tale, mijn rede en mijn zin, 't is al zo van buiten, 't is al zo van bin' 't ligt alles daar bloot op mijn handen! Dan, weg met de oneigene tale en de schijn van elders geborgde gepeizen; mijn zijt gij niet, uw, dat en wille ik niet…

gespeend van enig talent werpt hij zich op het schrijven van een gedicht in chaotische gedrevenheid maar met weinig inzicht plaatst hij de ene frase onder de andere en is totaal niet verbaasd dat iedere samenhang ontbreekt…

Elke dag worden duizenden mensen geboren Elke dag gaan duizenden mensen dood Elke dag vrijen duizenden met andere duizenden en moorden enkelingen duizenden uit Elke dag zoek ik naarstig naar mensen en ga met mijn kop door duizenden muren -------------------------------------------------- uit: 'Een haven voor alle woorden', 2012.…

Het Algemeen Beschaafde Nederlands Is voor de dilettant een nobel streven Bij Het Dictee haalt hij een tien, geen zeven Die trematrucendoos - mij te aftands En ben je naar een moeilijk woord op zoek Met of juist zonder streep of initiaal Een umlaut, trema of een kapitaal Je phonecorrector weet het allemaal Met dank aan wikitolk als woordenboek…

toen hij van de fiets viel dwarrelden uit zijn dichtersziel de laatste letters het vermoeide hart legde de poëzie met zachte handen neer iemand schreeuwde iets tussen donkere kastanjebomen aan het einde van het pad het dichtershoofd draaide opzij onder het asfalt golfde de toekomst de zee was hoorbaar in de verte zijn gedichten…

Waar onze taal nog zuiver zingt en met Herinnering aan Holland wedijvert, in klaarheid blinkt Verschijnt een brede lach op het gelaat van god Apollo En knikt Pallas met instemming goedkeurend bij dit motto Maar nu verstoort multilinguaal een wirwar onze spraak en schrift In Babylonisch kakelbont emoji's en graffititaal Een…

onze taal eens ruim en doorzichtig nu kleurloos en kaal sterft aan ondergrondse vertering nu wankelt hij op droge grond in het spel van de vrije wind die gonst van hoon en misverstand vergeefs tastend naar vegetatie verdwijnen onherbergzame passages in wolken van stof klauter in je zonnewagen verlaat dit kale land rijd in…

"Het laatstelijk in zwang geraakte doembeeld van het Functionele Analfabetisme waarmee ons (in de voltooid verleden tijd hoogopgeleide) volk mee om de oren wordt geslagen, zorgt niet alleen voor ernstige aandoeningen in de eiwitproductie van stresshormonen, en toename van misverstanden en verdere niveaudaling binnen tal van instituten, maar laat tevens…

je bent niet eens hier toen tijd in het raam verscheen verlegde ik mijn blik van zin tot zin oh ik wist de hele tijd dat ik het was ik ging voorzichtig naar beneden tot aan de onderste tree om na te denken gewoon om daar te zijn te treuren en te ademen de nacht was gevallen zonder dat ik het gemerkt had zou je op me wachten voor eens…

Voor u en mij breek ik alvast een lans In 't kader van de Week van 't Nederlands We kennen wel wat Engels, Duits of Frans Maar wie geeft Onze Taal nou nog een kans? OK, ik speel des duivels advocaat Stel dat de BBC en Hollywood Ons hele Nederdiets gedachtegoed Van negen eeuwen zó verdwijnen laat Dat wie naast lezen ook '…

In 't kader van de Week van 't Nederlands Breek ik voor u en mij maar eens een lans We doen aan Engels, maar geen Duits of Frans Okay, maar wie geeft Onze Taal nog kans? U weet wellicht wat mij wèl was ontgaan Hetgeen mij voorshands zorgen baren zoude Ware 't niet dat het mij echt liet koude Indien dit thema niet verkreeg ruim baan…

Aanstormend Belandt zij zonder Chicanes aan land Donderend en denderend Extravert Frenetiek de Gretige gulzige golven Hoorbaar hongerend Intimideert zij Jubelt zij haar Kolkende klaagzangen Lyrisch haar landschap Mooie maanzieke reuzin Neptunus maant haar tot kalmte Oeverloos opent ze haar Panorama’s deze non- Querulante…

nu de stilte daalt nu de stilte daalt groeit duistere eenzaamheid in lege bomen de oudste dromen weerspiegelend in de zee stromen vol najaar het geruis van de golven de maan helder als een ziel…

het zinken doodstille dagen in blauwe koelte gewacht op de avondval een duister peilen van verlangen zonder naam eindeloze vlucht de vlagen van het donker het zinken naar de diepte de angst angst is al het wit het suizen in de oren de rand van de nacht het stuurse zwijgen het onuitgesprokene angst is al het wit voor het…

Het bewenen de zon gaat onder de lucht kleurt blauw rood en geel een hemelse troost de duisternis valt de moeder beweent haar kind ze rouwt om haar zoon samengevouwen handen smartelijk tegen haar borst Roger van der Weyden, Piëta ( bewening van Christus) Museum voor Schone Kunsten van België, Brussel Het doorbreken wolken…

Opgeslagen Herinneringen kwijtraken of koesteren delen verstoppen hoe ze vaak blijven kwellen ons soms met spijt vervullen De zere plekken De zere plekken reizen door generaties het doet teveel pijn het zijn de zere plekken die rustplekken ontberen…

Dwars door de nacht hij laat het licht in ijzige winterluchten kristalliseren aura’s in vochtige lucht poëzie in sneeuwlandschap Als kaf in de wind als de muziek klinkt marcheren ze als robots buiten in de mist mannen met dode zielen hellemuziek drijft hen voort…

ik heb vannacht gedacht verder dan kozijn niveau ik betaalde voor een zonsondergang hield mijn hand niet op de knip ooit schreef ik in mijn dagboek ik heb mijn langste tijd gehad de wens om zee te zijn spoelde af en aan toen schreef ik in mijn dagboek: ik heb mijn langste tijd nog niet gehad nu ik aan de grens gekomen ben de grens van…