1698 resultaten.
q.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
255 Ik woon in een half thuis
uren van de stad
in een steenslagdorp
waaruit de jeugd verdwijnt
en waar ik geen taal hoor
die mijn pols versnelt
Ik ken de jassen
van mijn buren en denk
dat ze nette mensen zijn
vreemden die ik groet
en van wie ik niet meer wil
weten dan van mezelf
Het is allemaal duidelijk
een vraag naar vriendschap
of er…
Een vriend is niet, die U aan 't hart wil sluiten
poëzie
3.5 met 15 stemmen
3.050 Een vriend is niet, die U aan 't hart wil sluiten
in Uw geluksuren en zich niet genoeg doen kan,
Maar die de balling bij zich binnenroept en dan,
de deur toeslaat tegen de wolven buiten.…
Hartslag
gedicht
2.0 met 119 stemmen
30.782 Je vrienden -
of ze er nu zijn of niet,
altijd zijn ze om je heen.
Ogen die je volgen,
stemmen die je dragen.
Reisgenoten
waar je ook gaat,
bondgenoten, droomgenoten.
Altijd hun wiekslag,
wiekslag die je herkent,
je eigen wiekslag.
Altijd hun hartslag -
je eigen hartslag.
------------------------------------------
uit: 'Woorden…
Heldere kameraad
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
323 Zie hoe je wandelt langs de Sturia
in jouw hoofd verloren vriendschap
hoe het moest gaan en is voltrokken
als een schip op weg naar nergens
de nachtvracht varend op de rivier
voelt hoe dromen zijn verdwenen
glimlach die op haar lippen lag
dauwdruppels glinsteren op tepels
de enige droom voor het zoete hart
in binnenste, het allerdiepste…
Le Cercle Cubique
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
336 Vierkanten en cirkels,
lijken héél verschillend,
maar hebben véél gemeen.
Ronde vrienden en vriendinnen,
geven elkaar vierkant gelijk,
wanneer ze vredig bomen.
Wanneer ze samen eten.
Samen sigaren roken.
Dranken drinken.
Even dromen.
Bonheur Cercle Cubique !
Santé Les Arbres !
Amis ! Prosit !…
spel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
320 woorden die
verzachten
het alleen zijn
in de
nachten
als een vriend
die nu en dan
troost
waarbij je soms
bloost
en je weet
koester
deze momenten
houd ze vast
als het glas
wat barst
als je het
te ongeremd
omklemt
laat ze zijn
met hun vreugde
zonder venijn
(oh nuit, oh douce
nuit.)…
Mijn beste vriendin ben ik
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
430 mijn beste vriendin ben ik
elke snik, lach of kus kan ik met mij delen
en zoals bij velen kan ook mijn vriendschap
nooit stuk
mijn beste vriendin ben ik
ik zal mijzelf niet verraden, voorliegen, schaden
of met bedriegelijke daden mij angstig maken
of druk
mijn beste vriendin ben ik
geen oordeel zal mijn zelf vellen als ik faal
mijn zelf…
Kraaienvriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
252 De zon slaapt achter wolken
het is middag in de herfst
een merel zit op een tak
bij het graf dat je bezoekt
je ziet er gezond uit
op het najaarskerkhof
waar je de doden bezoekt
een merel fluit je toe
onze toekomstdromen
zullen voor altijd
bij de vogels zijn
ze vertellen ons verhalen
van onschatbare waarde
de kraaien krassen
woede…
Er hoeft geen reden te zijn…
hartenkreet
1.2 met 4 stemmen
618 Een vriend, wacht niet tot het moment dat:
hij je nodig heeft.
Een vriend is er, ook als ie niets van je
nodig heeft.
Een vriend luistert, ook al zeg je niets
een vriend is tenslotte, niet zomaar iets
een vriend koester je, zoals jij hem koestert
een vriend vertrouw je, zoals hij dat jou doet
Kortom: een vriend is niet alleen een vriend…
Zonnen om elkaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
278 Jouw reis voert je steeds verder
weg, misschien zien we elkaar
alleen nog op een scherm
ontmoeten we elkaar alleen in woorden
We blijven hetzelfde
we blijven even sterk
verbonden, maar
ik heb je liever bij mij
thuis, bij jou thuis --
lichamen bij onze stem
de blonde haartjes op onze huid
dezelfde geuren in onze geest
Jij bent altijd…
Het licht schuift door de kamer
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
252 In bed beeld ik me niet in
een krijger te zijn, ik lig
en laat het rampjaar gebeuren
de ongemakken van mijn lichaam
bij het wakker worden 's nachts
en wanneer het tijd is
om te plassen, te wassen
de kussens op te schudden
en iets te drinken als begin
van de dag, het licht
dat door de kamer schuift
en het bezoek, de vriendinnen
die…
Verdwenen vriendschap
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
341 Alsof het dicht bij het vertrouwde bed ligt
het verdriet en het vermoeide bedrog
alle muizenissen van de unieke ratio
wanneer hij zichzelf denkt te troosten
keert hij de gevoelswaarde om
naar een oude kringloopwinkel
in het moerasland van gevallen engelen
eindelijk nuchter, en alleen op de grond
schrijft hij jou over eenzaamheid
de voordelen…
Tasten naar elkaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
291 Wat jij meemaakt, beleef ik
door jouw verhalen, het wordt ook mijn
ook mijn herinnering, mijn identiteit
Jouw verlangen, jouw verrukking
is ook mijn emotie, mijn behoefte
mijn reden van bestaan
De liefde die jou omarmt
verwarmt ook mij, de liefde
die jij mist, bedroeft ook mij
Met jou volg ik de keuzes
die jij maakt, ongeacht welke…
Je rekent erop, een huis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
298 Ik slaap op deze bank want
thuis gaat het even niet
je kent dat wel
Mijn vrienden doen
wat ze kunnen
ze helpen me
Niet zozeer om mij te helpen
maar als antwoord
op mijn onuitgesproken vraag
Het is vanzelfsprekend
dat het kan verkeren
en…
Vrienden, Vrede
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
242 Mijn vriend, mijn vrede
met jou eet ik, drink ik --
onbekommerd om wat ik wil
eten, drinken en doen
Mijn vriend, mijn vrede
met hoe het gaat --
de hulp die ik nodig heb
en de aandacht die ik niet geef
Mijn vriend, mijn vrede
met wie ik ben, schaamtevrij --
de puberteit allang voorbij
hoef ik niets meer te verbergen
Mijn vriend, mijn…
Schrijf me
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
279 Hoe erger het is, hoe minder ik
anderen lastig val met mijn ziek zijn
ik wil wel
verbonden zijn, maar weet niet hoe
mijn chaos in vriendschap te vangen
ik doe mijn best
er is geen geheim
er zijn geen verboden
gedachten, ik zie je graag
omarm je als het kan
onder de bloesembomen
maar wacht alsjeblieft
tot ik beter ben, nou ja, goed…
Glas
gedicht
2.2 met 339 stemmen
36.413 Elke morgen stond ze voor het raam te wuiven.
Ik zwaaide terug, maar wist niet wie ze was.
Buiten ging het leven door, maar 't hare
ging niet verder dan het glas.
Als ik terug van school kwam keek ik even;
het vierde raam, begane grond:
een witte muur met stille plooien,
alsof de vrouw niet echt bestond.
En toen kwam ik haar buiten…
De handdruk
poëzie
3.5 met 18 stemmen
3.064 O, tintel’ uw hart in de druk van uw hand:
Ik dank voor een vinger twee, drie!
Ik walg van een kneepje, koket en pedant,
Een pink van een man van genie....
En, vrindlief, uw bevende, klevende hand
Is waarlijk mijn antipathie!
Verstijve de hand, die de hoveling speelt;
Beleefde, vernedrende hand!
Verdorre de hand, die verraderlijk streelt…
Kom tot leven.
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
519 Als het moeilijk is om door te gaan.
Tel ik mijn zegeningen
En als ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb.
Pak ik de aangereikte hand.
Ik kom tot leven,
Want samen komen er we wel.
Iedereen mist wel iets in het leven.
Maar iedereen heeft ook een kracht.
Stop met zelfmedelijden en werk aan je doelen.
Pak mijn uitgestrekte hand.…
Kameraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
309 Het mag een beetje nut hebben
dit leven, dit denken, dit schrijven
waar het landschap in stevige contouren
grensgebied vormt, tussen wildernis
ademt er een woestenij vol emoties
grillige waarheden in de hitte van het zand
en aangelegde beschaving.
Er ligt een lange stoffige weg naar de grote stad
aan de oevers van een uitgestrekte rivier…
Vriendschap
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
458 Ik zag onze toekomst zojuist,
in onze vriendschap groeien.
In ons beider punt van rust.
Koffiedrinkend bij Boot,
in het hart van Baarn.
We spraken vertrouwelijk.
Over liefde in ons leven.
Over wat pure onzin is.
Wat werkelijk waar.
Ik proef goedheid in cappuccino.
In ons vredig samen praten.
In elkaar willen begrijpen.
Zelfs in het samen…
Willen blijven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
222 Vandaag ben jij aanraakbaar
dicht bij mij, jouw geur
een wang tegen mijn wang
onze handen vrij
op elkaars warmte
zo voelt vriendschap
zonder woorden
zonder meer
Er is altijd zoveel
om te delen, zoveel
dat we weten en niet durven
weten, niet durven wanhopen
Het gaat nog goed
genoeg, we willen het
niet missen, blijven
herhalen…
Een band
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
463 Je hebt zo'n mooie lach
Daarom dat ik je zo graag mag
Je hebt zo'n leuke persoonlijkheid
Daarom ben je zo'n leuke meid
We hebben een hechte band
Niet zo makkelijk weg te vegen als zand
We blijven altijd samen
Voor eeuwig en altijd
Daarvan krijg ik geen moment spijt
We zullen elkaar blijven helpen
Samen aan zee zoekend naar schelpen
De…
liefdevol verbonden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
389 Gekomen met tijd
Een verbinding met kracht
Steeds sterker en mooier
Begrijpelijk als je om elkaar lacht.
Niet perfect maar wel volmaakt.
Jouw vriendschap die mij diep van binnen raakt.
Je bent mooi en bijzonder en dat op alle vlak.
Lieverd Bedankt voor jouw liefdevol verbonden vriendschap…
Jij Maakt Mij ...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
289 jij jij alleen jij
maakt mij compleet
tot wie ik ben
ik ben de bloem
die jou roept
jij de bij die
mij bezoekt
en ook al ga je
dan weer weg
iedere keer
beantwoord jij
mijn vraag en aanbod
telkens weer
jij bevestigt toch
waardoor ik weet
wie en wat ik ben
daarom ben ik zo blij
zo blij dat ik je ken…
Avondwandeling
gedicht
3.7 met 85 stemmen
97.064 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande. . .
Wat gingen wij vanavond ver
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe…
Zijn goudblonde lokken en knevel
poëzie
2.8 met 17 stemmen
5.086 Zijn goudblonde lokken en knevel,
Zijn geestvolle neus en mond,
Zijn vergeetmijnietblik, zijn tenorstem
En zijn New-Foundlandse hond,
Ik moet er gedurig aan denken;
Zelfs adem ik soms nog flauw
De geur in van zijn sigaren.
Hij kocht ze gewoonlijk bij BLAAUW.
Ruik ik opnieuw die sigaren,
Dan word ik eensklaps zo raar.
Is 't, omdat hij…
Hulpvaardigheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
277 Over heel de verre einder
hangt een waas van verwachting
een droom die toekomst heet
waar wij van afstand kijken
in hoop en zwaar verlangen
van nadering tot elkaar
geen afgunst of kijven
leven in menswaardig bestaan
en onze energie besteden
in ontwikkeling en hulp
aan hen die zwakker zijn
waar de einder nader komt
wie geen helpende…
IN DE TREIN
poëzie
3.8 met 29 stemmen
3.021 Geen naam. Geen woord. Ik weet slechts, dat hij lachte,
Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging.
Nu door de dagen en de nachten
Martelt herinnering.…
Zodra ik mijn ogen opsla
gedicht
1.4 met 1369 stemmen
122.231 Zodra ik mijn ogen opsla
is het onzichtbare mij ontglipt
en begin ik te zien wat ik zie:
herinneringen aan wat ik zag
en ooit al zal zien. Door te zien
blijf ik mij herinneren;
en hoop ik dat ik besta.
Vooral als ik naar haar kijk
wanneer zij zo haar hand door
haar haar haalt, haar elleboog
steunend op haar knie, en zij
iets tegen mij zegt…