Alle inzendingen over vrouwen

Sinds de naamgeving in enkel de mannelijke vorm van beroepen, die ook worden beoefend door vrouwen - in landelijke kranten zelfs de voorgeschreven norm - is ingevoerd, wordt het tijd dit nader te beschouwen. Helpt dit de ongelijkheid in beloning te slechten, maakt het een eind aan dat stomme glazen plafond? Van Europa kregen vrouwen al gelijke…

Een gedicht dat is getiteld 'een vrouw': zal wel weer iets over liefde wezen. Maar nee, wat ik u nu juist zeggen wou, u kunt het misschien ook anders lezen. Denk aan uw moeder, een meisje in de klas, uw zuster kan ook, of een verpleegster steeds een vrouw die belangrijk voor u was, op die momenten dat u zelf niet de meester was over de…

Een grootborstige visvrouw uit Hoorn flaneerde als een vette voorn...…

Dat mannen dieren zijn weten bijna alle biologen. Polygame omnivoren zijn we. Mannen zien jonge, malse vrouwen, als lekkere dingen. Dat zegt een man die honger heeft. Hij bedoelt te zeggen, ik vind je lief. Hollandse man, zeg dat dan! Of zeg, zoals Vlaamse mannen zeggen, ik zie u graag! Helaas begrijpt u godinnen niet. U maakt ze koud…

Na school komen de gasten we ontvangen ze in mooie kleren – eerst in bad dan de mannen op hun kamer helpen bij het omkleden – we zijn streng als een lieve mama en doen het lachend voor – het is een spel van vrolijkheid in onze herberg waar de vogels bont zijn en zingen – madam zet de toon en mijn zussen leren me de trucjes van het…

Van Sonja weet ik nog het meest  omdat zij d'eerste is geweest De dagen met Christine  zijn slechts herinnering De week met Truus  is nu confuus En wat Marianne betreft:  die kon niet velen dat mijn hondje keft En met Ida,hoe zat dat weer? Ach ja, dat was een feeks, zonder meer Voor jou, Suzanna, leed ik nog het meest  daar je me ontrouw…

Ze zat daar rechtop en keek, de ogen op éne streek. Stil licht school daarin, een lach- of een schreibegin. Haar handen en haar gezicht waren in de kamer licht, haar ogen lichtten naar voren – de stilte deed ruisen horen. Ik wachtte of ’t spreken begon, langzaam aan ze begon woorden stil na elkander als kindergewandel.…

Nooit wacht er een man op een vrouw. Een man gaat naar zee of hij vecht of hij komt in een afgrond terecht. Mannen gaan altijd weg. Op een balkon speurt een vrouw, de hand aan haar slaap, de horizon af: Komt hij gauw? De wacht zet zich voort op luchthaven, kade, perron en bij de gevangenispoort. Eerlijk, het wachten viel licht als hij…

We liepen erbij als een bloem zo gedwee maar als ze afkwamen dan zeiden we  "Nee!" Ons bed werd een burcht, ons lichaam taboe en als we ons wasten dan keken ze toe; Groot en pijnlijk stond hun verdriet geen rust vond de zwelling in hun tuniek Geen zwaard was ons wapen, geen leger met ons wij gaven de mannen gewoon eens de bons; Tot slot…

Ik smacht naar hen, maar eenmaal binnen handbereik ben ik een angsthaas.…

Ik moest even nadenken, nou ja, ik mocht even nadenken want wat was het trefwoord bij deze spontane ontmoeting om half twaalf ’s avonds in de Elandsstraat in de Amsterdamse Jordaan bij het uitlaten van mijn hond de labrador Mika met zijn grootste hobby: balletje gooien, pakken enz. ik kraakte m’n hersenen en vond het woord: gulzig, ja gulzig…

Ongenaakbare ziel, waarom is het water zo bang voor het vuur?…

Haar wapperende gewaad verraadt een prachtig vrouwenlijf van top tot teen dat alles in de juiste proporties haar mooie gezicht lijkt gereserveerd te staan maar na een eerst kus zal ze gaan liggen haar lijf ademt liefde lichamelijkheid en sensualiteit in en uit waar ze/je zo van zal genieten haar, het beeld mag jij steeds bijstellen…

Met grote ogen kijken naar al de mannen – mijn tepels terug.…

De regen laat niet af Zich op ’t stadje uit te storten, Als een Lied ohne Worte, Uit den treure gespeeld. Een vrouw, nog ver van ’t graf, Vindt de zondag ondraaglijk, Maakt ’t zich lijflijk behaaglijk, Vroeg in bed: haar bezit – onverdeeld. En lang als ’t regenruisen - Slepende begeleiding - Houdt de klacht van de kuise Aan, om ontwijding…

Deze theedoek scheur ik bedachtzaam doormidden Het vaatwerk laat ik achteloos op de vloer te pletter vallen De bak met zeepsop keer ik rustig om boven het vloerkleed Met ons nieuwe broodmes snijd ik zorgvuldig de zitting van de bank aan repen De gordijnen bevielen me allang niet meer Uit de keuken komt de geur van verbrand voedsel…

Ik sla mijn vleugels open Als een pauw is kleurenblind Kom kijken met je ogen Voordat je me gauw verslind Nieuwe veren van de liefde Ze zullen vallen van verdriet Wat een lichaam kan bieden Sterke geest op zijn knieen Het leven van eeuwig toegeven Maar diep van binnen leeft Hij heeft het eeuwige leven Maar diep van binnen leeft Zal…

Ik ben echt pissig, nijdig, boos op de vrouw want het is zij, die niet meebeweegt tot een minimale vertegenwoordiging van de vrouw in de eerste en de tweede kamer en het bedrijfsleven in de maatschappelijk, politieke, zakelijke vertegenwoordiging is er een glazen plafond, maar dat is bedacht door mannen want wie goed kijkt als vrouw,…

Wanneer 'n man zich oud gaat voelen Verliest ie zijn luidruchtigheid Dan wordt ie zuinig op zijn eigen, Dan maakt ie zorgen voor de tijd Dan gaat ie denken aan zijn fuiven, Aan al 't lachen wat ie deed. Maar 't meeste waar die aan zal denken Bij al zijn lief en al zijn leed Refrein 't Is aan het meisje dat ie nooit vergeet, 't Is…

Rondom mij woekerden de rozen toen hij kwam sloegen ze als donkere sprookjes in mijn gevouwen handen dicht ik was gelukkig maar zonder schaamte bracht hij het lichaam waarin ik droomde als een diefstal aan het licht zijn schanddaad werd ontdekt en hij moest vluchten: buiten blafte een hond ik deed of ik sliep nog even streelden zijn…

Godin van vuur doch oh zo kuis van aard Haar reinheid had Apollo zeer behaagd Hij had niet enkel om haar hand gevraagd Maar aasde op haar goddelijke gaard Getergd beet zij hem toe, gaat heen Apollo Of ik verban u naar het aardse Grollo…

Samantha ze zal ons eeuwig bezighouden ze verrast zelfs op haar sterfbed als ze niet roept: ik ga, ik ga maar ik kom, ik kom nou daar zijn we dan mooi klaar mee!…

Ook al ben ik een mannenman Wat hou ik ook veel van vrouwen In de naakte wereld van de dinsdagavond Wil ik nog wel eens turen, gluren Maar naar jou Gabrielle voor kijken en luisteren Voelen, ervaren, dat jouw belangstelling zo oprecht, eerlijk, stimulerend en spontaan blijft Hallo zeg je dan en dan is er intrinsiek die participatiemaatschappij…

Zij, oh die vrouwen en het glazen plafond wanneer schieten ze daar nou eens doorheen kwestie van tijd, moment, afwachten tot tot de overgang, de overgang van vrouwen nou daarna verbruizenen ze dat plafond zelfs als het niet van glas is, zelfs van staal hun primaire baar-taak is afgesloten daar zal geen kind mee zitten, meer inzitten…

Jan Mulder: “het leven is oneindig, enig he” Jan Mulder buldert tracht een vreemde vrouw op tafel te penetreren zijn vrouw Johanna kijkt toe levensmoe!…

steil boven de cassave akker explodereert de zon ziel en lichaam scheuren uiteen in doornige entiteiten striemende pijn overwoekert haar geschonden lichaam tergend traag kruipen de minuten tegen een steile helling tijd heelt geen wonden…

hoe ze er uitzag, soms weet ik het niet meer ik moet er enigszins naar gissen allicht zal ik me wat vergissen toch probeer ik het keer op keer mijn moeder, ik wil haar gedenken ze verdient die plaats in mijn gedachten en och, ze is er soms in slapeloze nachten dan weet een herinnering mij rust te schenken ze was zo knus, vol liefelijke zorgen…

Marlon met haar grote balkon uit het glazen straatje Maakt met Jan en alleman een praatje Hé wie ben jij? Wat maakt je blij? En zo heeft ze alweer een nieuw maatje…

Ze zat naast me in de trein Ze voelde zeer zen aan Ze was net geland vanuit Egypte Ze had daar afgetast, gevoeld en begrepen Ze ging nu het roer radicaal omgooien Ze wilde dichter en (h)echter bij de mensen Zij en haar zijnen is haar credo Zij vertelde en ik ervoer de mijnen Zij is goed, sterk en vertrouwelijk Zij bouwt aan ’n betere woonwereld…

jouw moeder, jouw oma, jouw tante, zij die tegen de stroom inzwemt die zich inzet als advocaat voor vrouwenrechten gebroken harten heelt zij die ten onrechte vastzit omdat zij opkwam voor zichzelf of voor zwakkeren wonden weet te stelpen zij die het leven liet in haar zoektocht naar vrede kiest voor het verzet onderduikers beschermt…