1018 resultaten.
Terug
gedicht
2.0 met 52 stemmen 16.697 De ramen konden niet open
en de dag was langer aan het einde
van de gang waar zij ligt in een smalle
kamer. Ze kan niet lopen
maar ze zegt dat er in de glazen
jampotten veel bloemen staan. De stelen
zijn niet schuin afgesneden
want er was geen mes. Wel water
dat niet blauw is zoals ik haar maakte
De zee is blijven liggen waar zij ligt.…
De Partij van het Geluk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 Geloven in de macht van liefde.
Arme mensen welvarend maken.
Rijke mensen helpen investeren
in wederzijds geluk.
Wapens laten rusten.
Verenigde kinderen.
Verenigde naties.
Wereldburgerij.
Regionale feesten vieren.
Mondiale kunsten maken.
Olympische Spelen spelen.
Miljarden bomen planten.
Windenergie voor ons allen.
Zonnestroom voor…
Allergrootste zorg
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 128 Als ik jou maar overleef.
Dat is mijn allergrootste zorg.
Want wie zorgt er anders voor je,
met dezelfde toewijding,
liefde, tijd en aandacht?
Wie anders zal dat doen,
als ik er niet meer ben?
Dus moet ik ervoor zorgen,
tussen alle zorgen door,
lang genoeg te blijven leven
om er voor jou te zijn.
Daarna ben ik vrij.…
Kansen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 134 Laat er maar geen traan meer om
je hebt er al genoeg vergoten
maar het is nou een maal zo
dat we het soms verkloten
door de keuzes die we maken
want je kunt niet alles voorzien
zelfs al tel je eerst langzaam tot 10
we gaan maar gewoon door met leven
morgen is straks ook weer zo-even
ach, pluk de dag, dat cliché
je komt er soms weg mee…
Gesprek tussen twee zeventigers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 Haar heb je vast weleens gezien,
ze woont in mijn straat
daar achter de woningbouw
waar die man,
hoe heet hij alweer
die altijd zo loopt
Weet niet wie
Jawel, zo met zijn ziel onder zijn arm
hij woont nu bij die lange man
eh..hoe heet hij alweer,
die magere man,
die ook altijd loopt
bij diè man is hij ingetrokken.
In dat lege huis…
Zielsmassage
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 48 Keltische harpen
en duizenden sopranen
genezen mijn hart...…
Mijn Rotterdam
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 504 De Maas blijft doorstromen,
het water gaat haar eigen gang
keert een laag zelfbeeld om
naar herwonnen kracht..
Ik zie trotse schippers
en hun historische boten
In de oude haven liggen,
masten vol scheepstouw
dragen een collectief lichtsnoer
doen het erfgoed belichten,
verenigd met Rotterdam..
de torens aan de havenkant
wedijveren…
Waarheden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Waarheden herkennen in onwaarheden,
fictie,bedrog, bewust of onzeker.
Noem mij een beweegreden,
het is en blijft een breinbreker.
Mensen zijn gewoon mensen,
bang uit angst voor niets.
Met even zoveel wensen,
het wordt ineens heel groot,het kleine iets.
Is het bewuste,bewust van het onbewuste,
kan het verdwalen in jezelf.
In onwaarheden…
Het Strand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Het strand en het zand,
ik plof neer.
Het is niet meer bemand,
heerlijk z'on heel groot meer.
Mijn gedachten maken mij wakker,
alles komt in mij op.
En zeg tegen mijzelf, hee makker,
wat zitten wij hier tof.
De rust maakt zich van mij meester,
ik zie en hoor niets meer.
Hee daar drijft een zeester,
ik citeer.
Het getij is dood,
de…
Gratis les mindfulness?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 230 Dorst naar blijvende verlichting
strikt de wereld als een keerkring
Nieuwe goeroes komen vaak zeggen
Hoe oude grenzen te verleggen
Zwevend geworteld in aards bestaan
is onrust niet wezenlijk te verslaan
Maar ook los-vast-houvast geeft kracht
Ingetogen verzet heeft macht
Sonoor snort rust die stil beklijft
Zeilend op gestage krachten
In…
Ik doe mijn best
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Hallo, ik ben een persoon
Gewoon, met een syndroom
Last van jou misschien
Maar dat lijkt maar niet zo
Ik sluit me bij je af
Ik luister , ... maar half
Loop jij voor mijn voeten
Moet ik in een boog
Zou op tenen moeten staan
Maar ze zijn anti depri
Die de plank volledig mis slaan
Waar is het toch misgegaan
Ik weet het misschien niet…
gedichten en poëten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 142 wie zijn ze echt... die poëten
waar blijven hun juweeltjes tekst
gedichten in kunstvorm van verzen
ik zoek wel, doch kan ze niet vinden
wil je nu echt de waarheid weten
een dichter die iets te gelukkig wordt
schrijft niet of toch heel wat minder
misschien is dit de allergrootste reden
poëten... waren toen nog met velen allicht
maar…
De dagelijkse taken
gedicht
3.0 met 19 stemmen 14.570 De dagelijkse taken: het oprichten van het standbeeld
dat ik ben geworden, het bedekken van het lijf, drinken
van koffie, het ontmantelen van de plannen van gisteren,
het enzovoort. Het nogmaals opschorten van ongeloof.
Ik geef me over aan je onthutsende aanwezigheid, je
ogen. Dat ze me zien is nog het vreemdste, dat ze
leven zijn en vol…
RUMOER
poëzie
3.0 met 43 stemmen 3.185 Het leven is te hard van geluiden,
De mensen doen te druk; -
Om een ander wat doms te beduiden
Verpraten ze hun eigen geluk!
In plaats van de vruchten te smaken,
Gooien ze elkaar met de schil,
Ze praten om maar leven te maken -
En de wereld is zelf toch zo stil!…
Daar waar dromen woonden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Minuten werden jaren
het ging allemaal voorbij,
met de snelheid van wat mieren
marcherende op een rij.
Als flitsen van gedachten
ja zo vloog de tijd,
van peuter tot aan oude vrouw
een leven zonder spijt.
Ze koesterde
dat wat haar zag
ja zo gaan de dingen,
regenbuien spoelden straten
druppels werden kringen.
Ze vond dat,
waar ze…
Metminder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 Met minder lust in macht.
Met minder loze spullen.
Met minder mededieren,
die wachten op de slacht.
Met méér welvaart,
vaart niemand wel.
Zeker dieren niet.
Geen boer.
Geen heer.
Zondermeer.…
De dokter in mij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 121 "Ik mag niet meer drinken van de dokter" (stelling)
reactie "Mag je niet meer drinken van de dokter" (verbaasd)
"ja ik mag niet meer drinken van de dokter" (bevestigend)
reactie "En wie is dan jouw dokter?" (vraag)
"dat is de dokter in mij" (2e maal bevestigend)
reactie "Dokter Inmij" (zeer verbaasd)
"ja de dokter diep in mij" (3e…
Little Ms. Dalloway
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.894 Ze is zeven en heeft een oud gezicht,
zo een waarop het zomerlicht
nooit tot zijn recht zal komen.
Je ziet al hoe ze zeventig zal zijn,
haar kamer in Avondrood piekfijn
en hoe ze tijd nooit zal verdromen.
Ze wacht op de bus met een strippenkaart
en kijkt naar een hond die kwispelstaart.
Even lijkt er licht in haar te stromen.
--------…
VREDE
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.184 't Was winter en 't wierd avond. In de kerk was 't donkernacht.
Een broeder, de lanteern in hand, ging sluiten, als hem dacht,
met hoofd en lijf geleund lijk een die doodmoe is van reizen,
een spilde mansgestalte langs een pijler te zien rijzen.
Hij deed zijn sleutels rammelen en hij klutterde aan de poort.
Doch roerloos bleef het staan…
Stokgooier en lezer
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.661 Arm als de grond, met rondom
het zuigend moeras van ziekte
geen grond was zo arm als ziekte
en daarin kwam hij en las.
Gericht in zichzelf bracht hij zich voort
hij vocht om de letter.
Hij was een lezer.
Wie was hij zonder.
Wat was hij geworden.
Hij las bij zwak licht.
Die duistere kamers, dat huis met het ijzige
trapgat en de…
Negatieve wensen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.411 Geen krakende deuren,
Geen tochtige scheuren,
Geen lek in je dak!
Geen aandrang van beren,
Geen vocht in je veren,
Geen gat in je zak!
Geen smaad van de rijken,
Geen vrienden die strijken,
Geen kroos in je vliet!
Geen meiden die vrijen,
Geen vitters te mijen,
Geen kleur die verschiet!
Geen kramp aan je voeten,
Geen vrees voor bankroeten…
Bouwstof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 304 Geef mij aarde waar ik op kan staan
palen om het huis te dragen
stenen om de muren op te trekken
balken om een vloer te leggen
hout om te bekleden, pannen voor het dak
trappen voor omhoog of naar beneden
draad waardoor de stroom kan gaan
koper die 't water naar de kranen kan geleiden
deuren om te weren, glas dat zonlicht binnenlaat
leg…
Waar ik was
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 jullie heb ik niet gezien
daar diep in het zuiden
wel heb ik lang in de oude wereld
als verdwaasd vertoefd
werd zogezegd gedwongen
om veel in mij uit te luiden
dat vroeg om actief verzuimen
in het heersende ritme
van de verslavende gewoonte
het was de overdadigheid
opgeslagen in hoofd, hart en ziel
die mij verplichtte te ordenen;
de…
Goed koeren
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.657 Eerst klapwiek je recht omhoog
om overzicht te krijgen
en indruk te maken. Laat je niet
afleiden door zilvergroen wiegende
duivinnen aan de einder (knotwilgen)
of door de boer met voer bij het hok:
houd je symboolwaarde steeds in het oog.
Cirkel vervolgens traag weer omlaag
tot op je poten en begin te koeren.
Goed koeren scheelt veel…
Zonnewarmte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 183 Hoe het komt dat zomers in heldere zonnewarmte
de ouder wordende mens zich plots weer jeugdig voelt
weet misschien alleen de zon, in zonnig denken
zonnewarmte koestert zacht de levenshuid
een verkoelende wolk komt als een bruid
om de schaduw stilletjes te wenken
want rimpels liegen niet, veroorzaakt door een lach
geluksgevoel verovert dagelijks…
Nacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 143 Weer een dag overwonnen
Eindelijk stilte
De wereld slaapt
Oorverdovend lawaai van mensen overdag
Erger dan zoemende bijen
Drukker dan een mierennest
Wegen slibben dicht
Op asfalt en internet
Files te land, ter zee en in de lucht
Vogels eindigen hun vlucht tegen een windmolen
Vissen stikken in een plastic rietje
De mens zit…
Kringloop
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 Zoekt en gij vindt er
een baaierd aan spullen
als hulp in de huishouding
zó kant en klaar
gun ze een tweede kans
een nieuwe toekomst
bij leven en welzijn
weer recyclebaar
en hebt u op zolder
in schuur of in kelder
nog bruikbare dingen
als tweedehands waar
besef dan dat u
net als ik zit te springen
om minder materie
voor minstens…
Depressief
gedicht
3.0 met 37 stemmen 13.337 De dokter keek op en vroeg: Ben je soms
bang dat er iets ergs met je zal gebeuren?
En ik dacht na: Natuurlijk. Want ik dacht aan
vijf keer oorlog, en die ene keer zo
onverwachts zeven jaar zonder elkaar.
En altijd wel ergens rampen, hongersnood,
ziekte, haat, achtervolging, vernieling
en kindermoord. En ik antwoordde: Ja.
Toen vroeg…
GODEN!
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.368 Goden willen wij zijn - !
Naakt en zuiver, en rein
Van zonde en van schijn,
En van edele waarde,
Verlost van schande en pijn,
Schoon van dit slaafs venijn,
En zalig - zalig op aarde!
Goden willen wij zijn - !
Met een staag brandend brein,
Helder als klaar kristallijn…
Recept
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 135 Ban het Kwaad uit uw geheugen,
naar oorden waar men leed ontleedt.
Onthoud het nummer, de formule
waarmee u hem ontgiftigd heeft.
Soms, na jaren van ontkenning,
staat hij weer in de achterdeur.
Via een vreselijk dilemma,
omwille van de willekeur.
Geef hem dan van flink katoen:
'Ga eens Goed voor jezelf beginnen.'
Daar heeft het Kwaad nooit…