Alle inzendingen over bestemming

Hij zweeft in de lucht een vogel is op de vlucht het is een prachtig gezicht hij vliegt zo vederlicht hier wordt het te koud hij gaat naar een land dat warm is en vertrouwd zijn vleugels wapperen in de wind ik hoop dat hij zijn bestemming vindt dag vogel in de lucht ik wens je een goede vlucht.…

een lichtgewicht valies algemene rugzak openbaar paspoort geplukte creditcard zon zee palmenstrand lagunes formule all inclusive mijn god, wat is `t hier mooi…

Keien gooien op de Parijse barricades Lijken stapelen in Duitse open wagens Kameraden meeslepen door de blubber Knalt het oogje er doorheen schiet ik door het rubber Watergeuzen die Spanjolen verbrandend slachten Germanen die Angelsaksen tot de diepste haat verachten Zogenaamde ketters in naam van God verbranden Als kruisridder rijden met…

Goed gekapt liggen de bomen tussen het kreukelhout, geschokt, te wachten op een nieuwe bestemming.…

In de brede stroom draaien wilde kolken gulzig zuigend rond als een grote kluwen, laten zich soepel dansend voort duwen door onvermoeibare lucht- en schuim dolken, vol balletglans uit zonnige wolken, om heftig op te springen, dan te luwen, mogen 't goede en 't kwade samen stuwen naar hun einddoel, dat God zal vertolken. Tenslotte treft het…

Hoe jij ter taal zwerft in het zwerken van een school woorden met nieuwwassen vlerken het schurkt er aan de regen, het rijpen hijgt er in een rijgen van kransen en de windvlagen die schudden de woorden vallen er als pruimen alsof je voorhoofd het stalen gebinte is je gedachten metalen wind beslaat en al het gesprokene als lood platvalt…

(close-up van rechtervoet en -pols) ‘All I hear is your gear’ Later kom ik bij mijzelf tot stand aan een bosrand: ‘Zon, mist en stilte’, was toch mijn bestemming ‘en dan voor immermeer’? Ik kom zo nergens aan en rijd terug. Beton, daarop de banden, de volstrekte wind: dit is niet voorbij te komen.…

Onbekend Maar eens zullen ze zeggen: “Bestemming bereikt”…

vele perrons Boemelde, blies stoom af, derailleerde Maar nu heb ik alles op de rails Nu zit ik in de juiste trein Het was een lange, zware reis, nu en dan Onderbroken met mijn yin, jouw yang Springfonteinen vol goudvonk, naadloze Aansluiting Maar bovenal was het een horrortocht Een Killer Mountain Expeditie Om uit te komen bij een bestemming…

De prins uit vroeger tijd gaat op een briesend paard door gevreesde woestenij tart loerende gevaren zijn zwaard en diadeem blinken van strijdlust blijmoedig zoekt hij moeizaam veroverd geluk en geheel zelf behaalde roem diens dapper vertrouwen woont in het dennenzaad dat zich berustend _ toch vol hoop aan de grillige wind geeft als haast…

Zo 't u, met diamant, lust op een glas te stippen: 't Is in de vlinderteelt. Het geestige gedrocht Ziet of het lavenis aan sap van druiven zocht En zit zo kuin, men zou het van de roemer knippen. Neemt gij penseel of naald: daar worden kuil en klippen Geschapen, bos en berg; en 't vochte veld bedocht Met groene grassen, waar 't welvarend vee…

je schipperde maar kon de koers niet houden roeide tegen stromen op met een te groot verval pas later in rustiger vaarwater kon jij gaan ankeren de kade trok je niet voor een plaats in het groen zou jij alles willen doen jouw elementen zijn nu in balans jij bent op het water aangeland…

Zwaarmoedig hangen zijn lange takken neer op graven en kleine schaduwbloemen. Maar hij mag zich de opwekker noemen voor gevleugeld leven bij stralend weer. Binnen dicht lover zingt vogellied teer, begeleid door vrolijk meerstemmig zoemen van kevers, die luid hun woning roemen. Doodvonnis: woest zwaait de bijl heen en weer. De kapel zendt…

in het uitzicht wenkt de verte om te gaan weg van het orkest uit de symfonie mee op ijle tonen naar waar de paden raken in symmetrie van het bestaan nog neem je schaduw mee uit lengte van de dagen stuwt zee haar golven zonder vragen ga in het reiken naar de einder ook jezelf voorbij pas in afscheid nemen en ontmoeten…

O kamertje, kamertje in mijn huis Is er dan geen doorkomen aan Waarom blijf je gesloten als een kluis Mag ik dan nooit naar binnen gaan De gang is een weg naar bestaan Om woorden te zoeken, te blijven dolen Want reizen is twijfelen, te denken aan Wat onbereikbaar ligt verscholen Het dorsten lijkt wel het doel Niet slechts het water Zo…

onze bestemming kende een ander station ruimte genoeg dachten wij als geestverwanten het vooruitzicht was te groot voor de waarheid onze ruimte kent nu alleen nog de zonsondergang.…

Wij zijn het. Wiegend in de zee, tussen twee stromingen in. Elke golf zekerder van wat om ons heen gebeurt. Jouw hand, mijn hand, lichamen samen. Wanneer we drijven, op ons gevoel, neemt de zee ons mee.…

GEESTELIJK THEATER Het leven in de wereld én bij Onze Lieve Heer is een levendig toneel waarachter vele decors voortdurend verdwijnen om opnieuw te verschijnen soms hetzelfde als voorheen maar dikwijls geheel veranderd achter de coulissen heerst mateloze zaligheid woedt tegelijk langdurige strijd tussen engelen en demonen wat zich…

De samenleving vol wedijver mag kijken naar het bijenvolk, waar taken zonder morren, in vrede worden verdeeld.…

je ligt nog in je bed op een vroege middag in het heden er is nog geen sprake van vertrek een aankomst is niet bepaald twee mensen weten niet van elkaar ook niet voor het leven het potlood beschrijft niets ook geen huidige toestand kou en warmte zijn hellend vlak het heelal dijt uit je bestemming ligt nog niet op een verafgelegen…

samen zijn wij even weggeweest naar een feest zonder wereld alles hebben wij losgelaten geen agenda of afspraken richtingloos hebben wij zonder kaartje de trein gepakt hij stond voor ons op wacht vertrok meteen na de fluit reed snel het anoniem stationnetje uit nog tikken de wielen hun maatschappelijk verbonden cadans…

In liefdeskunsten, leeft samenleven, in verbonden zijn. In gegrepen worden door liefde, die niet begrepen worden kan. In met zelfbewuste ogen, naar het brandpunt kijken. Naar waar lijnen kruisen, en we samen vrede zien. In hemeldragende muziek, naar liefde luisteren. In strofen van gedichten, gevoelens lezen. In beweging van vlammen…

Rosalba, Domitille, Christabella, Natascha, Barbera, Cleopatra, Adorabelle, Vada, Maxima, Phyllicia, Maryse, Cindarella. Graag kom ik heel snel weer naar Curaçao, Dan zie ik jullie hopelijk daar gauw!…

Diepgeworteld Zijn genen waren bepaald Wachtend op de teerling In reinheid van de schoot Tot vereende lustgevoelens De dodelijke versmelting Voorbestemd tot waanzin Oneindig in bestemming Plant hij ongehinderd voort Onwetende moeders huilen Schrijver Ivan Grud…

Grillige sporen van luchtkastelen op weg naar een verre bestemming. Vaak blijf ik kijken hoe ze zich langzaam vertekenen. Het worden flarden. Dan sterven ze geluidloos, en is het weer als in het begin. Leeg.…

de stormachtige wind doet buigen maar niet breken ze snelt voort haar voetstappen klinken hol in de stille straat buiten adem komt ze aan op haar bestemming waar het noodlot haar ontmoet ontlopen kan ze niet haar kreet gesmoord in het huilen van de wind…

Loslaten van bestemming, zonder gevoel van richting, is drijven het doel. Niet zoeken maar voelen naar de juiste golf om dan mee te spoelen. Besef zinkt in dat armslagen van mij niets veranderen aan het kalme getij.…

haast is een haastig gedicht zonder einde de amechtige woordenstroom die als een heel lange goederentrein zijn weg zoekt naar verre bestemming tevergeefs echter het doel blijkt onbereikbaar het verlegt telkens zijn grenzen zoals bij mij de haargrens bij het ouder worden…

Ik heb geen inspiratie Het is daarom Dat ik schrijf Gewoon wat ik schrijf Het zij zo zonder doel Dat ik zonder bestemming Eeuwig schrijven kan. Het is simpel vrij.…

Jaren huppelen zacht voorbij om het leven laten lijken als dat van een vallend blad, bestemming niet voor ogen maar langzaam vallend naar benee en daar een plaats bereiken.…