Alle inzendingen over jezelf hervinden

zie jezelf als die ander met soms een lach, en een traan, jezelf kunnen verdragen daar komt het allereerst op aan. wat was, het nu, wat eens zal zijn voor jou en die ander: geluk maar wellicht ook veel pijn. Bouw verder aan jezelf, ga anderen niet slopen. Barricadeer geen deur, gooi je ramen eens open.…

Het kabbelen zingt voor mij, alleen ik ben hier, het speelt met zichzelf en zingt zo mooi en helder voor mij, alles streelt mij met kleuren en houdt van mij het jubelt en danst bekoorlijkheden boven en onder verdwijnen ik besta, ik kan niet meer denken, voldaan zak ik weg in de geur van mijn zaad gekleed in vlekkerig licht van…

niet ziek, ga jezelf of die liefde niet haten, ook jij bent uniek geboren, voor mij ben jij heel mooi, kom weer bij ons horen, toe kom uit jouw gouden kooi, ja kom uit jouw gouden kooi.…

beter maken, dan geeft de spiegel je goede raad, begin tegen jezelf te praten, zorg dat je op beide benen staat, dat je op beide benen staat.…

niets heb jij nog in dit leven, voor niemand ben jij nog belangrijk, maar de rust die jou wordt gegeven, maakt jou juist zo rijk, want jij staat op beide benen, begrijp goed wat ik bedoel, ze kunnen jou alles afnemen, behalve jouw gevoel, heus daar moet jij juist wezen, daar moet jij juist zijn, door deze wijsheid ben jij nu geprezen,…

Ook jij hebt een vriend die jou nooit in de steek laat: wees lief voor jezelf.…

Ik kijk schuin opzij naar de bloemen die ik vanochtend plukte in het bos ze rekken zich uit in de warmte van mijn slaapkamer buiten ruist de regen over het verkeer, de stad gaat schuil achter de zachte wand van de gordijnen het licht van de wolken schijnt ruim rondom de kaarsen op de borden op de grond naast mijn bed mijn huid is glad…

De noorden wind orakelt uit de snavel van de Uil van Minerva met duistere vlagen, het getij is haar zekerheden kwijt, zeker vergeten mij op de trap naar het schone land te wagen. In momenten dat ik de zee verstond, dat de golven wisten waar ze voor stonden en ze redetwisten konden rij naar rij, die tijd lijkt voorbij, het stuifwater in…

Als je Jezelf Niet neemt Zoals je bent Kan je Niet geloven Dat je ware, echte zelf Ooit geaccepteerd Kan worden Ook kun je dan Anderen niet accepteren In hun huidige staat Van ontwikkeling Dit alles Sluit wederkerigheid uit…

Wanneer er geen fiets staat, kan ik die niet pakken als er geen slagroom is, hoef ik niet te kloppen? Wanneer er geen post is, blijft de bus leeg echter is er dan niets te betalen? Wanneer er geen beleg in huis ligt, is er niets op brood dan draait de koelkast dus voor niets? Als er geen zuurstof meer is, ik niet ademen kan heeft mijn laatste…

Liefde Apart Tezamen, ieder eigen muziek, eigen gewoonten, de mijne wil ik best veranderen voor iets fijners, maar niet zomaar voor jou, niet zomaar voor anker gaan in het kabbelende water van een haven, geen golven meer breken met het schip aan mijn voeten mijn borsten onaanraakbaar begeerd, niet meer de boeg zijn die de handen van…

een hemelsprei van licht zal vurig branden al lijkt het inktzwart voelbare leegte in het hart je bent een uitblinker in het doen en laten kies zelf de richting houdt de zon in de gaten zij is doorzichtig oprecht in al haar stralen wie struikelt zoekt steun en klimt weer naar boven pluk de lichten en blijf in jezelf geloven…

Van binnenuit onthaard geopend en gesloten rondom mijn navel, de kern van de schoonheid van het lichaam en de parel in mijn litteken Koester mij, koester mij laat mij voelen en voelen dat jij er bent, jij er bent Het is niet mijn huid die ik week in bad, het zijn mijn spieren en mijn ziel, warm en soepel moeten ze zijn om mijzelf mijzelf…

Wees eerlijk Naar jezelf Wat De ander Ook zegt Spreek Jou waarheid En sta Jezelf bij…

Je ziet jezelf Jij ziet jezelf Maar wie kijkt naar jou?…

Thuis, geen kleren aan haren borstelen me opmaken in de spiegel lachen Toasten op mezelf: ik houd van mij na jou Thuis, geen kleren aan de gordijnen open vrij, vrij in het zicht van de duisternis In de nacht ben ik vrij in de nacht houd ik van mij na jou Laat de straten mij zien laat de nacht mij maar zien ik ga mij niet verbergen…

Waar je thuis bent bij jezelf, met al jouw littekens, en kan zeggen: "Ik ben hier. Ik ben sterk." En zo ga je verder, altijd vooruit. https://www.facebook.com/joseph.vandijck/videos/307314445477189…

Hier hervind ik mij tenslotte weer bij dit verlaten, stille avondmeer.…

Opdat ik dat kleine hart hervind Door volwassenheid ontnomen Vergaan door jaren, met de wind. Als de bladeren van bomen aan hun takken stil vergelen gelijk mijn kinderdromen. Wil je mij dan strelen als dat jongetje van toen en weer vrolijk laten spelen.…

roerloos door de doffe dagen vergeefse vragen verlaten mijn handen in zinnen zonder eind als schrijnen gestapeld in vochtige hoeken ik boek voeling zonder doel tot een beladen verleden verkeken is bewust van een verzengend gemis keer ik af van vlakke paden en loop te hoop naar noordelijk licht is daar de leemte weggebrand hervind…

Jij bent een bijzonder mens zegt hij en gaat dichter bij zijn woorden staan in zijn armen wiegt hij mijn geschonden kind dat even later uit zijn handen glipt verder steeds verder weg breekbaar onaantastbaar fragiel als ijskristal in winternacht "maar eens komt het goed" vertrouw ik hem toe 'k sta op en hervind mijn kracht…

ik zie het bollende zeil als een leven van vrijheid niets dat nog meer jaagt enkel de spelende wind een streepje zilver legt zich over mijn rozige wangen glanzend de vreugde die ik op het water hervind de zere plek verstrooit zich geleidelijk als een luchtbel die de zeeboezem verlaat ogen voor verstoring blind wolken drijven weg…

golven Oranje, geel en vuurrood Verbinding met Al Lucht Adem na adem Leven we bijna vanzelf Totdat het op is Water Soms hartstochtelijk Soms een sereen oppervlak Niets is wat het lijkt Aarde Voeten op de grond Hoofd in de koele regen Een idee ontkiemt Geestkracht In de stille nacht Je kracht weer te hervinden…

Als jij jezelf bent, ben je niet ziek Je ben jezelf en dus uniek Ben jij jezelf dat is goed Je bepaalt zelf wat je doet Je doet de kleren aan Die jij en niet een ander je vindt staan Dus waarom zou je jezelf niet zijn Als je dit zo leest is dat toch fijn Maar als iemand dan zichzelf is Is met hem opeens iets mis Hij is anders dan wij…

Als je Van niets En niemand Meer houdt Dan heb je Jezelf verlaten Keer terug Naar jezelf…

Onder grafzerken rukt mijn hand aan vertroebelde geesten Door onbegraven gehuil splijt de hemel zich in de donkere lucht Geketend aan het marmer sterf ik onbeweend in een tergende vlucht Te diep geworteld draag ik mijn gebeente onder de holle treden Verduisterd zal mijn mond slepen in muffe schreden Ik verga in de aarde ik hervind…

Het leek alsof hij bleekte bij aanschijn van Gods glorie in de zonnige harengloed van Geert Wilders. Het heeft alle schijn van een modeshow: de foto's, de apenpakken mèt glimlach in camera's. Slechts deze uiterlijke vertoning stinkt in duisternis, want gouden wiegjes bekleed met diamanten stenen... schenen elke beeldspraak om eerlijkheid…

Er wordt een kindje afgestaan Noch maar net een uur geboren De moeder heeft dat zelf beslist Maar ze voelt zich zo verloren Graag had ze zelf haar kind verzorgd Maar ze kan het echt niet aan Ze is slechts veertien, ook een kind Dus ze moet het laten gaan Verscheurd door liefde en door pijn Staat zij toch haar kindje af Ze voelt zich leeg en…

Vriendschap voor het leven Pratende met jou Kwam ik mijzelf tegen Woorden schieten tekort Als ik je wil bedanken Voor jouw aanwezigheid Hoe vreemd Is de manier Waarop wij eeuwig Op elkanders pad verschijnen Onbewust de dagen tellende Tot ons wederzien Tastend in het duister En onze eigen persoon hervinden In ons samenzijn Hoe…

Nu zeven jaren later, gewend aan pijn en haat, afgesloten van mijn familie, hervind ik weer de draad. Toch denk ik vaak aan vroeger, die zorgeloze tijd, en mis ik mijn vader, die mij moeiteloos mijdt.…