Alle inzendingen over mijn vriend

We zijn vrienden, zeg je maar waarom dan meegeheuld (denk nu even aan het groene boekje) met iemand die me aanvalt Weet je, vriend,vriendin sommige dingen zal ik wel nooit snappen maar ik zelf zou nooit maar dan ook nooit over mijn principes heen kunnen stappen.…

Vriend wil hij wel zijn, zonder dure plicht, en zonder schone schijn. Hij heeft zin om te gaan slapen. Vrienden zijn we voor het leven. Grijze muizen willen we niet zijn. Geen meesters en geen slaven.…

Ineens zijn er vrienden niet meer je vrienden; ook al wil je er nog wel van alles aan doen. Het respect, dat ze eenmaal van je verdienden, is verdwenen; wat rest is gemaakte fatsoen. Soms kunnen je dagen zo in en in zwart zijn; het afscheid viel zwaarder dan je had verwacht.…

Noem het een vriend. Een vriend, in je hart, altijd dichtbij. Een vriend … Als jij voor mij.…

Blijf tot uw laatste grom mijn vriend.…

Dan zal de teedre gâ, voor een onsterflijk leven, De vriend van hare ziel in de open armen zweven, Hem drukken aan de borst, en juichen dat het graf De toevertrouwde schat zo heerlijk wedergaf! Dan zinkt op nieuw de vriend aan 't hart zijns vriends ter neder, Dan vindt de moeder haar geroofde zuigling weder!…

Jij vijand van mijn leven, omarm mij als een vriend.…

In het nieuwe land volg ik een vriend, stil stap ik -- in zijn voetstappen.…

Ik had een vriend. We vielen beiden op dezelfde stoot, die ík al als m'n bruid zag. Terwijl m'n vriend er volgens mij niet uitzag, was ik nogal tevreden met m'n kop. Tenslotte werd gekozen door de schat. Ze koos, toen zij ons zag, het hazenpad.…

Ik heb een vriend.…

Voor de liefde die ons de grenzen laat zien van samengaan en de vriendschap die, volgens mijn vrienden, niet schijnt te bestaan is dit de canto van het Leven, van de Eenzame. Dwepen met het gevoel van onbegrepenheid, Uit zwakte, en menselijk autisme Omringt door vrienden en familie, Samen alleen.…

Verdriet van een vriend raakt je diep bittere tranen van verlies zoete tranen als herinneringen de wortels van jouw bestaan langzaam weg gegleden een heel leven lief jouw verdriet raakt ook mijn hart vriend…

ik was zo verdrietig vandaag en eerst wist ik niet waarom maar opeens was het weer duidelijk mijn vriend, een goede vriend van mij is dood gegaan een tijdje geleden en niet eens speciaal op deze datum maar evengoed was ik verdrietig vandaag eerst kwam het verdriet en toen dacht ik aan hem…

Onze oude kater was mijn grote vriend. Met hem vergeleken ben ik nog klein. Ik wil nog steeds worden, terwijl hij al was. Nachtenlang heb ik met hem geschreven. Mijn grote vriend is niet meer in leven. Toch voel ik ons vannacht weer samen, want zijn wijsheid liet hij bij mij achter. Verstild is hij in mijn hart gebleven.…

Regen, regen, regen Daar kan ik echt niet tegen Al die nattigheid daar hou ik echt niet van Geef mij maar alle dagen zonneschijn Dat is iets waar ik zo van genieten kan Ik wou dat ie altijd blijven schijnen kon Want dat geeft mij altijd vrolijkheid In werkelijkheid heb ik niet zo veel vrienden Maar ik heb maar een beste vriend Dat is de…

Ik ben dankbaar en trots dat jullie tot mijn dierbare vrienden behoren, weet dat ik er altijd voor jullie/jou zal zijn, want daar zijn echte vrienden voor!…

Met gebroken hart vraag ik je of het nog kan: vrienden te blijven.…

– Dan zijn we vrienden!…

Ik besta, ik wil door vrienden gezien worden -- echt, zoals ik ben.…

vriend van mij…

Avondjes stappen met zijn vrienden Dat brak hen uiteindelijk op Want die vrienden waren vrouwen En die staken hem naar de kop.…

Adembenemend rustig Neem je mijn hand Nog even, mijn vriend En dan wordt het eeuwig stil Langzaam... glijd je weg Ik kijk je aan En voel je zachtjes Sterven…

leeg is de kapstok, mijn vrienden weg, hun gezichten bleven nog even een rondedans maken in mijn gedachten; tot zij weerkomen en vrolijk hun jassen ophangen aan mijn kapstok.…

ik wil ook vrienden hebben. ik wil ook kunnen zeggen ik heb vrienden maar waarom ik? waarom pakken ze mij en niet een ander ik denk waarom ik?…

Vrienden zijn het, bomen die gesprekken met je voeren je gedachten laten gaan als hun bladeren het licht laten schommelen. Het zijn je vrienden, bomen. Hun schaduw leggen ze als een arm om je heen als je alleen wilt zijn en niet alleen wilt zijn. ------------------------------------- uit: Plint poëzie en beeldende kunst.…

je noemt jezelf mijn vriend al een leven lang je hebt alles voor me over wilt alles voor me doen dag en nacht bereikbaar en ja, we kunnen kletsen als een stel oude wijven lachen om alles, om niets … delen zorgen met elkaar ja, je bent mijn vriend. er is daar alleen ( ik voel het ) altijd die verborgen agenda.…

Voorheen vrienden, nu een sprankelend liefdespaar.…

naar de andere kant De fietsers groeten mij Zij staan vaak voor mijn hek Of ik de banden pompen wil Wat ik ook doe Want anders blijft het zooitje zeuren Ik ben niet gek Want heb je kinderen als vriend in Amsterdam Dan kan je niks gebeuren…

Bedankt dat je in mijn leven kwam, bedankt dat je mijn vriend was, bedankt voor alles, bedankt Bedankt dat je me leerde luisteren, bedankt dat je me leerde relativeren, bedankt dat je me mijn eigenwaarde liet houden, bedankt.…

Vriend of minnaar waar ligt toch de grens ... je liefste vriend als minnaar is dat niet stiekem ieders wens?…