1718 resultaten.
Lieve misdaad
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 500 te lief kan ook een dader zijn
venijn geeft veel meer pressie
het eens zijn maakt niet zoveel uit
het gaat om de progressie
een vloek die zuchtend arriveert
kan net dat kleine duwtje zijn
waardoor je met vasthoudendheid
op een ander niveau presteert
de uitgelatenheid van samen talen
bevestigt een bundel expressiviteit
die bijgelicht door…
ZUCHT TOT DE POËZIE *
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.642 Wie zou elks wit* vertonen op zijn bladen?
D'een bidt de goê Fortuin
Om kronegoud en purpren rijksgewaden
En hoven van arduin*.
Een ander, die bij d'orelogsbanieren
Liefst glorie haalt, grijpt naar
Triomfpalm en bebloede krijgslaurieren;
En koopt met lijfsgevaar
De zege blij daar 's vijands heiren…
Als het maar...
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 370 Als het maar
van Poezie.......…
De dichter zet de wereld.....
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 154 De dichter (vrouw of man
dat is maar om het even)
zet de wereld naar haar hand,
gaat uit van dit gegeven
om de lezers te betoveren
dicht zij een schilderij
waarmee zij hen wil boeien,
meevoeren aan haar zij
tot in haar eigen wereld
die zoveel kleuren heeft
ontroerend, maar ook heftig is
en waar ze liefde leeft
het dreigen van een storm…
Alma Mastri
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 176 in de straat waar men koopt
wordt het zien
een anders-zijn
vingers worden mooier in de magen
van het hangbuikzwijn
is hij zuigeling
aan een taalweven
of is de dichter
echter
dan het leven?…
Een waarlijk gedicht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 377 vandaag doe ik mijn best
oprechte poëzie te schrijven
het ligt niet echt in mijn handen
slechts goden bepalen of mijn verzen
ten einde in lyrische zin
aan uw superbe ziel zullen beklijven
die zo met waarden en normen
van de letterorde is begaan
en zij, strofisch als gezegd,
in uw edele gemoed wensen te landen
ik spreek thans…
de stoel en het gedicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 143 Iets is
een stoel
of een gedicht.
Op een stoel
kan je zitten.
Op een gedicht ook
mits het gedicht
op een stoel ligt.
Een stoel is dus
belangrijker, maar wat
zou een stoel zijn zonder gedicht?
Je gaat wel zitten
en je kunt iets zien evengoed:
een plant op tafel, een opwaaiend
gordijn op een zomeravond, en je kunt iets horen…
de dichters
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 hun geluid zetten zij
een elektrische maaltijd voor
en voeren het beginsels
met de kleine lepel van hun stem
in hun rauw maar licht gestegen hoofd
breken warme eieren
hun ogen sluiten in genot
en openen zich geel en lauw
dan bijten zij in zoete inborst
zure levens, zoutpilaren
tot de gave meeuwen die de kust bevolken
niet langer…
verwondering
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 500 verwondering , ik ving aan in je ogen
stralend door de iris van schemer
waarin je ogen open gingen
en dan te bedenken hoe wij nu leven
de taal in jou sprak met mij
het strooit woorden in mijn poëzie
als druppels water van liefde
als teken van leven…
over de grens (gedichtendag)
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 434 in het spoor van mijn pen
schrijf ik voorovergebogen
de woorden die opgaan
in de opluistering van poëzie
voorspellend alle grenzen voorbij
het belichaamt mijn geheugen
in trance klom het uit de baarmoeder
het viel languit neer
het huis werd voller en voller
er was geen weg terug
geen einde, geen samenhang
alleen een alfabetisch hoofd…
werk in uitvoering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 hier slaapt een dichter
dromen woorden verzen
verzuchten regels stilte
buiten jakkeren de beelden
daar gutsen buien ideeën
stormen emoties aan zee
gieren zenuwen het land
hier rust een dichter
lijmen gedachten zinnen
bindt poëzie het papier…
bleekveld
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 200 nu liggen witte woorden
rond hun oude kern
ze stralen nog, wanneer de zon ze streelt
overal en ook
langs onverwachte kanten
het was goed om ‘onder ons’ te zijn
we bloeiden waar we wilden
stoeiend met de binnenrijm
van allemaal
missen wordt een werkwoord
zwaarder in vandaag
donkerder dan avonden -en
uitgesproken
traag…
Ars poetica
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 59 Verstrikt
In dat web van letters
Zoekend naar woorden
Naar beelden
Die ene zin
En jezelf dan tegen komen
In de zalvende stilte
Van je eigenste
Binnen-in.…
Lichtkromme
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Gespannen lichtbogen spiegelen
een glimmende lach.
Geblindeerde gedachten
werpen zich op klinkende leegte.
Zwijg de stilte dood,
dood de tijd,
verbuig de ruimte.
Bedenk in ondenkbare termen.
Overwin de toorn van het lam,
haal het verleden in,
herleef vervlogen beleving.
Sneller dan het licht.
Leegte vult zich met licht gebogen spanning…
De Noormannen en vrouwen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.847 mag ik me even voorstellen
ik ben het vrouwelijke lid
van deze goed gevulde familie
die in de poëziewereld zit
het kleine schrijvende zusje
ik doe dapper een poging mee
om net zo goed te dichten
als mijn broers ik heb er twee
u kunt het denk ik wel raden
dat het om de broeders Noorman gaat
de een heet Nico de andere Flip
en ik ben Greet…
Tuonela
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 331 op de donkere rivier
de creatie gracieus
hoe sneller de stroom
het lied betoverende,
majesteitelijk aanzien
het rijk kan ook mooi zijn…
als eenzame schoonheid
zwemt zij daar
smart en zwart
zijn even vergeten,
bedrieglijke droom!
teister mij niet langer!
toon de werkelijkheid!
onthul eindelijk!…
geen titel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 kijk aan
de Nephilim
zij hebben de aarde
waar zij eens waren
verlaten,
ik ook
er zijn er twee van mij
daar en hier
opgeteld vier
celdeling was aanvang
een unificatie evident
treurnis?
nee!
onuitputtelijke potenties
wij keren terug
groots, schitterend
al omvattend licht van liefde!…
geen titel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 op de heuvel
boven het geboortegraf
mijn rug naar benee
hart vrij in de lucht
ogen gesloten
luisteren naar de wind,
de zachte bries
streelt en liefkoost
niets anders
het firmament
op mijn borst
is geen last,
ik ben er
en de wind briest door……
cluedo
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 een oneindige vlakte
hier en daar een struikje,
rotsblok
er stroomt een beekje meanderend
in één van zijn lussen
een lege fauteuil
plompverloren neergezet
de zon schijnt
een zwoel briesje kietelt receptoren
op het bijzettafeltje
een asbak en een glas cognac
halfvol
op de grond een manuscript
onaf
de gsm met een open smsje
ligt aan de…
palliatief
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.477 ik ben
wildvreemd en toch,
de warmte van een zonnestraal
verfrissende regendruppel
bottelende boom in een knokige herfst
in lam in de springwei
geurende bloei van een roos
stappen gezet tijdens een boswandeling
zwoele zomerlucht
adelaarsblik vrij naar benee
strelingzachte aanraking
het kippenvel op je huid
het zilte van een traan
het…
geen titel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 de visser zit in zijn boot,
terwijl hij over water kan lopen
doet hij dat ditmaal niet
aan gene zijde gekomen
treedt hij over gegane paden
valt in herhalingen
doet geen pogingen mij op te vissen
terwijl ik mezelf
toch meermaals aangeboden heb
als aas
kom maar…
laat zien wat je kunt
als je durft…
tot op heden heeft hij mij
niet binnen gehaald…
geen titel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 97 verlaten van groen
ingetogen op jezelf
je naaktheid ten toon
zo sta je daar, moederziel
mijn meelij is gewekt
terwijl het een natuurlijk verloop is
toch…
je grandeur van weleer
komt weer, dat weet ik
toch…
op pijnlijke wijze wordt blootgelegd
de onvolkomenheden opgelopen
tijdens storm, droogte, hitte, natte
en toch, ben je volmaakt…
monoloog van de dood III
netgedicht
1.0 met 19 stemmen 1.045 Het spel dat wij spelen
Vanaf uw geboorte
Is reeds vastgelegd
De tijdspanne die u heeft
Ik speel met uw lot
En dat van anderen
Soms belieft het mij
Eerder op te eisen…
Soms wat later
Ontlopen kunt u mij niet
Beetnemen kunt u mij niet
Tja, wie bepaalt de regels…
Het spel dat wij spelen
U en ik
Eist een tol, zowel…
Een open deur intrappen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 224 Geen mensen meer gevierendeeld
gepest, getreiterd, weggekeken
weggedrukt of uitgeweken
losgeslagen en geband,
uitgescholden of verbrand
Maar in een land van poezie,
met liefderijke woorden
van mensen met gezond verstand,
daar wil ik graag
als dichter zijn
om in dit dichterlijk bestaan
als thuis te kunnen wonen.…
geen titel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 128 heel de wereld!
ik geef u uw maagd!
aanschouw!
wit trad aan het voetlicht
onschuldige luchtigheid ontwapende
onbevangen schreed maagdelijkheid
als een uitdijende rimpel de invloedssfeer
de tabula rasa die het is
klaar om de zonde op te nemen
zo gebruikt de mens…
vastgenageld of volgepompt
de misdaden vergeten
maar de verkrachte maagd…
mythe
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 Pegasus en de Hippocrene
wat meer heeft een dichter nodig?
het water brengt ons in vervoering
alle andere muzen verbleken
hoe graag verwijl ik aan uw oever
en zie de sagen één voor één
een onuitputtelijke bron
voor mijn zusters, broeders en mij
ik schep graag mijn eigen mythe
dat staat een denker vrij,
hoe een Venus herrijst en sterft…
schimmenrijk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 89 Al eons lang wandel ik
Over paden, door mensen niet betreden
Mijmer wat voor mij uit
Sla mijn boek open en bepaal
Aan u, lezer, die dit betreft:
Uw dagen zijn geteld
Maar ik ben, voor de juiste prijs,
Om te kopen…
De tijdsspanne van een mensenleven
Heb ik ingekort om de opbrengst
Te vergroten…
Mijn schimmen, hier om mij heen
Zijn bloeddorstig…
geen titel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 vroege winterwarmte begroet mij,
zij schenkt evenwel geen soulaas
koud tot op het bot
wat is in staat dat op te poken?
de toch broeierige vulkaan in mij
zoekt een uitweg, maar
heeft die nog niet gevonden,
dan zouden hier
andere woorden staan opgetekend
hoe kun je je woede uiten
zonder anderen te beschadigen,
want dat is een taboe
die…
Verleiding
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 127 Mens, ik ben goed geluimd
Mijn lust tot zingen heeft vandaag de overhand
Ik zing van heldhaftige grote daden
Maar ook van kleine victories
Ik zing van verlangen en hoop
Ik verleid u, zoals de Lorelei
Zij hoog op de rots daar in de bocht,
Ik naast u, in u, met u…
Een betovering die moeilijk te breken is,
Een les geleerd van de Sirenen…
Voor het einde...
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 735 Een fles Chateau Margeaux staat te ademen
De afdronk wordt er beter door
Twee comfortabele fauteuils naast het vuur
Ik getroost mij veel u te behagen
Kom, laten wij praten tot het einde
Vergane tijden passeren ons
Wij weten samen de eindigheid van het jaar
Wanneer de nieuwe maan zich wast
Breken er andere tijden aan, voor u
En ook…