Een waarlijk gedicht
vandaag doe ik mijn best
oprechte poëzie te schrijven
het ligt niet echt in mijn handen
slechts goden bepalen of mijn verzen
ten einde in lyrische zin
aan uw superbe ziel zullen beklijven
die zo met waarden en normen
van de letterorde is begaan
en zij, strofisch als gezegd,
in uw edele gemoed wensen te landen
ik spreek thans over
het ongerepte gruis
gedragen door het oude pad
dat slingert langs de beukenhaag
en zwijg derhalve:
het steenslag kent
bij het betreden
nog zijn eigen ruis
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 21 mei 2009
Geplaatst in de categorie: taal