Alle inzendingen over vannacht

Ze zingen heel zacht: "Weet jij dat vannacht de populieren gaan pluizen?"…

Vannacht heb ik geen oog dicht gedaan en wist ik het zeker, mijn vuisten gebald. Nu ben ik moe, op van de slaap en ga ik terug in bed met mijn twijfels.…

Men zegt dat de pastoor vannacht een non in ’t klooster heeft verkracht en zich daarna niet kon bedwingen “Non, je ne regrette rien” te zingen.…

er ligt een nest op straat uit een boom gewaaid vannacht gelukkig is het leeg geen gebroken schalen het nieuws meldt: er zijn geen meldingen van stormschade…

Ja nu is ze daar de sneeuw die viel vannacht smelt om de middag kijk hoe ze van de bomen ik zie het graag van nature ritselt er is geen houden aan ook al is het hartje winter…

Vannacht had ik een droom Over een schellenboom. Ik sloeg op de schellen, Luidde de bellen. Kunt u het zich voorstellen? Maar toch voelde ik me bedrogen, De schellen vielen van mijn ogen.…

Wat er was Houdt niet op Te bestaan in Mijn gedachten, Kan maar niet Zo ver komen Om het los te laten - Vannacht heb ik In mijn droom Vrede gesloten met mijzelf, En aanvaard dat wat was Niet meer aan te raken is, Want het was, het is geweest…

Na scheiding onzer wegen kwam ik je vannacht zoals dat met eenlingen gaat genadeloos weer tegen verzonken in stiltespagaat op de Martelaarsgracht Alleen ik nam je handen waar zwart gekromd in diepe vouwen van de zakken in je winterjas grijs behaarde berenklauwen tussen je wijsvinger en duim een zaag fijn strak omklemd Vannacht op…

Dan zegt men, wie had dit gedacht èn ze was pas veertien en al zo lief Dit was haar laatste nacht, wist zij ze voelde haar smart tot op het bot Morgenvroeg ben ik eindelijk vrij vannacht wil ik intrekken bij God…

Vosje, schenk me je vruchten vannacht, vlij je bevallig naast me neer. Je buik en schoot zijn donzig zacht, je lijfje is geurig en teer.. Geef deze krijger, vermoeid en bekaaid voor één keer waar hij naar smacht. Zodat hij niet langer in rondjes draait, verlos hem van het kwade vannacht.…

als je moeders luide lach Ook vannacht zal ik je dragen in een wereld van twee talen ik zal je wiegen tot je droomt Over schaatsen op de grachten Het is koud in Amsterdam…

Ach roos, ik had een droom vannacht en oh wat was die droom, mijn droom zo zacht... Ik droomde van een eiland, daar lag ik in het zand en wat mijn hand kon voelen was jouw hand. Maar jij was er niet ik was alleen, ik zag echt niemand om me heen. Ik werd bang en begon te huilen. Ik wou me zo graag ergens schuilen.…

Het vensterraam staat open verwachtingsvol de koelte van het licht ik tintel scherp was haar silhouet vannacht van boven af gegrift in twee dimensies buiten op de stenen de maan was rond en stil haar schaduw het gras met ochtenddauw de zon stijgt hoog vandaag verdampt de laatste druppel.…

vannacht dwaalde ik door het bos van het stilzwijgen waar de bomen weemoedig aan de heimwee knaagden de kruinen hoofdschuddend zichzelf miskenden en de bladeren - veel te vroeg - hun laatste greep verloren ik zocht wat rust nu de spanning met rasse schreden als schokgolven mijn lichaam kwelde er was een open plek een bron van helder…

Vannacht was de daad die de droom voorbijgaat, die het veilig wanen en wenen, ruw van esthetiek heeft ontdaan. Ik verhoud mij meer tot dit lijk dan tot de persoon die jij was. Ik profileer mij meer als dader dan als de minnaar die ik was. Het vlees is woord geworden, moord een feit dat reeds de fase van ontkenning overleefde.…

Als ik komende nacht sterven moet zie je dan nog eventjes naar mij om Let maar niet op die dovende gloed zie nochtans de verworven rijkdom Als alle lichtjes doven in mijn hart schrei dan niet om wat nog resteert Weet: De wereld lijkt slechts zwart voor wie ’t eeuwig op aard begeert Als ik ‘t oog tenslotte sluiten moet zie ik dat liefde…

Vannacht zijn wij een tekstschrijver verloren Begeleid door vuurwerk kwam hij bij de poort Op aarde leeft zijn schrijfwerk altijd voort Een hit van toen is immer nog te horen Met aangepaste tekst, heel functioneel Maar Herman Pieter schreef het origineel…

Vannacht zijn wij een tekstschrijver verloren Begeleid door vuurwerk kwam hij bij de poort Op aarde leeft zijn schrijfwerk altijd voort Een hit van toen is immer nog te horen De tekst is functioneel en actueel Maar Herman Pieter schreef het origineel…

Het is stil vannacht. Alleen mijn oren suizen. Angstig ben ik voor vrijheden, die me beperken kunnen. Moedig ga ik om, met beperkingen, die me bevrijden zullen. Een merel begint te zingen. De krant valt op de mat.…

groen van eiken op de cour de rust van studiezaal voor het gezamenlijke eten momenten om niet te vergeten de avonden werden gerekt na het gebed in de kapel ging ieder naar zijn chambrette dan kwam de angst in passen surveilleren de hand aan het gordijn het stil proberen de fluisterstem die over hemel sprak als je de zonde van vannacht…

je was nooit zal nimmer zijn zoals je vandaag te beleven staat één en al honingzoete sfeer waar vele vlinders naar toe worden gelokt en hoe weliger je gaat wuiven net als ik niet meer willen wijken tot de dag ondergaat je helemaal vergeten raakt of zal ik je vannacht nog dromen…

Vannacht.…

Ik ben de kust, Ik wacht, en ’k vraag mij af wat brengt de zee vannacht?…

Ik ben de kust, ik wacht, en ’k vraag mij af wat brengt de zee vannacht?…

Ik zie je staan daar op de maan vannacht en weet zonder einde geen begin zonder nacht geen dag straks valt een sterrenregen als klaterend geluk naar beneden…

God kwam vannacht in mijn slaap voorbij en schilde de aarde in grote schijven. Toen streek hij over mijn hoofd en zei: 'Ik ben al heel blij, maar wil nog niet blijven'.…

je leven geleefd zoals jij het wou vanavond, vannacht denkt ieder even aan jou laat me.... ik laat je en drink op jou!…

Doe geen licht aan, schat, niet nu, niet vannacht. Voel me, schud het heelal door elkaar heen. Maak ons weer compleet zoals nooit voorheen!…

Is het voor mij straks toch nog feest zal hij er dit keer wel aan denken Om mij vannacht iets moois te schenken Want Valentijn is schraal geweest Geen aardigheidje doet wel pijn Maar meer nog het vergeten zijn…

En ik, ik heb u nooit ontmoet, maar deel vannacht met u een droom.…