Alle inzendingen over zijn OR genot OR bestaan

Geef me ons bestaan en sleur me van deze eenzame ellende vandaan. Vertel ons verhaal aan iedereen en laat ons nooit meer alleen.…

Elke nieuwe dag mag plukken zolang het nog mag en kan dankbaar zijn dat ik mag bestaan.…

Het meisje vroeg naar het bestaan. Alles met een naam. Geen enkele betekenis. Alleen daar hechte zij waarde aan.…

binnendrijvende bewolking net nu het feest leek te beginnen er waren al mensen voor ik binnenkwam van buiten, elders en onderweg alomtegenwoordig koekoeksjong stamgast de barkruk stel je voor dat je ontwaakt uit nachtbraken, winterslaap alleen en zonder geheugen op tafel liggen nog rafels van samenhang, ofschoon zonlicht lijkt te…

in de gedaante van afwezigheid is het snel gedaan met flessenhalzen, knooppunten avondspits en binnenwater omringd door aardse herinnering doorzichtig maar hard als knikkers past bij elk moment een tijdelijke plaats met de gedachte aan toekomst breekt het glas van de dag liggen wegen open naar terugkeer -is gedaante voorgoed gewist…

er is nog ruimte in luchtlagen, in hemelgewelven in denkbeeldige rijen voor de kassa het grasveld van een zaterdagochtend een terloopse kus, in het stilstaan bij achteloos voorbijgaan voordat we zwijgen in lijnen van gelijke strekking…

de stenen van de straat liggen er deze nacht onbeduidend bij waarom loopt nu juist deze kat hier en niet die van de buurvrouw lantaarns schijnen vannacht fletser dan de schaduw van hun palen enkele parkeervakken bieden nog ruimte aan thuiskomen als het zou regenen zagen we een glinstering in spiegellak maar deze nacht lijkt besluiteloos…

achter jouw donkere glazen schijnt al even niet de zon, zo blijkt gevoelens nemen je steeds vaker te grazen het is dan de nieuwe maan die naar je kijkt en heftig roert in je bestaan van komen, blijven en gaan doch teneinde is er een kracht die niet voor de verweven werkelijkheid wijkt en ook niet echt verzacht sterven en geboorte…

Ik voel wanneer ik denk, dat ik gevoelloos ben. Ik denk wanneer ik voel, dat ik zonder gedachten ben. Ik besef dat ik illusie is. Dat ik ben. Ik ben dat. Ik lééf gebonden en vrij. Zonder te vragen waarom. Zonder te voelen hoe. Zonder te weten wat.…

traag vermaalden we spraak in onze mond die dag rook naar protobestaan in het voorportaal van verhalende kennis alles moest nog ontstaan als hoedanigheid er bestond geen herhaling daarmee was niets gezegd niets geschreven, niets overgegeven het bleek in afwijking van naderend grijs nog lang geen avond…

een man schuifelt wankel langzaam onzeker voetje voor voetje een man denkt na over de volgende stap verdriet kan niet vlug het heeft tijd nodig…

geleidelijk beginnen we aanwezig te zijn in stilgelegde bovenlandse beemden nog voordat stof is gaan liggen zelfs sprake is van beginnend besef weten we waarde van ijdele hoop welke kleur; groot of klein? loopt niets naar verwachting, blijft zin een regel uit voorgeschreven boek en schuilt rust in nutteloosheid uiteindelijk ontdaan…

Genoot ik niet toen de lente begon? Genoot ik niet van geuren en kleuren van bloemen beschenen door de voorjaarszon? Genoot ik niet van de plataan? Genoot ik niet van zijn koelte en zwoelte ook als de zon was ondergegaan? Geniet ik nu niet schijnbaar onbewogen?…

Kopieëren is de kunst die sterk in contrast staat met de Letterkunde kunst…

Burenhulp Haar echtgenoot Had echt genoten Met buurman’s echtgenote Terwijl zijn echtgenote Echt genoot Met de echtgenoot Van de echtgenote Waarmee haar echtgenoot Echt genoot.…

In barre tijden, heb je meer aan lot- genoten, dan aan land- genoten.…

Ik laat dit uitzichtloos bestaan Nu maar gaan Ik wil nu echt weer leven Ik heb zoveel liefde te geven Waar ik kan zijn zoals ik ben Bij wie ik ben zoals ik ben Grenzen zoeken en weer terug Ik wil soms echt veel te vlug Ik voel me openbloeien Voel mijn lichaam gloeien Hunkerend naar ultiem genot Gevoelens niet op slot Verlangend naar de golven…

de boom van ons bestaan vrucht niet alleen rust en vrede vier met volle teugen de pracht en de praal zo goed als het verval van een rijk bestaan vier en geniet met volle teugen het mooiste cadeau dat jij jezelf kunt geven leven – van harte!…

een maand lang zonder in huis wordt dat genieten of mis ik het genot van genoten…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

verfoeid bestaan Mijn moeder belt, ze komt eraan Vervang de slappe rozen De drank en spellen van de grond De poef en stoelen in het rond Wat zeepschuim en dan hozen O moeder met uw zorg en plicht O lerares met straf gezicht Mij is 't genot ontstolen Frivole dagen, teugels los Ei, in een mum - ben ik de klos Weer duizendmaal…

Ik ben bang voor het leven En ik ben bang voor de dood Bang voor de momenten Dat ik niet genoeg genoot Bang voor de zon En bang voor de maan Bang voor de tijden Dat ik niet meer zal bestaan Bang voor het horen En bang voor het zien Bang voor het moment Dat ik niet meer genoeg verdien Bang voor de dagen Dat het niet meer gaat Bang…

zij boden schaduw aan lachten om de zon die ons dit had aangedaan zij handelden in vraag en boden ludieke nog niet genoten oplossingen aan ook zij konden niet leven van de wind alleen pakten aalmoezen aan voor een goed bestaan vaak deelden zij illusie met de waarheid in het midden onaantastbaar zonder schikken prijzen…

de spiegel ontdaan ontkent deze ervaring dus kan het niet bestaan bekrompen omdat er toch iets mist: datgene wat niet bestaat hoewel de moraal dat betwist…

verleidde mij tot stoutmoedige daden, ze wilde het zelf we smolten samen in die zomerdroom alsof ons bestaan zich in de zon vereeuwigde niet langer afhankelijk van de werkelijkheid.…

tijden bestaan we hebben gepraat, geluisterd, gezwegen de dagen zijn in vogelvlucht voorbij gegaan Het één zijn met de mooie Drentse natuur het gaf rust in ons hectisch bestaan er is dus geen twijfel meer mogelijk dat we er vaker naartoe zullen gaan.…

die wij nog hebben te gaan van passeren genoten wij maar er kwamen geen nieuwe stenen die ons leerden meer voorbij…

De zuivere gedachte, puur en klaar, is zelf een wereld van genot. Maar schandelijke overdaad is vaststelling van het vastgestelde: alleen een gek hecht boven op de paal een briefje: einde van de paal.…

De zwoele nazomerbries Zwanger van zompige geuren Voor ons is er geen treuren Over wat niet was Het prille herfsten Doet de bladeren kleuren Jichtige gewrichten zeuren Hoog staat het oude gras Loom strek je lijf en leden De ogen gesloten in stil genot Verbonden zijn wij, dicht bij God Tweezaamheid kleurt ons bestaan Eens…

zijn wij de stukjes leven die we samen genoten door ons drukke bestaan al vergeten ik bied ze je aan voor een lach in herkenning jij hebt die korenbloem ook zien staan in het warme veld waar wij wilden verdwalen en samen de tijd vergaten waar liefde zomergeel kleurde een open plek die naar liefde en nectar geurde weer even terug…