Alle inzendingen over actualiteit

Het is mooi zoals het is Laat het maar zo blijven Hoef niet meer of minder Ben tevreden en voldaan Vandaag heb ik niets te klagen Het leven lacht me toe Heb dingen om voor te gaan Zeer de moeite waard Het nu ben ik aan het omarmen Het is als zwemmen in kalm water Heb een redelijk rustig hoofd Alles mag zijn zoals ik het ervaar Buiten…

alsof lagen ijs over elkaar schoven zo versplinterde het geluid ertussen en lichtte donker op in denkbeeldig wit de bui contrasteerde met zwart het gemêleerde wit van de rafelige lucht die gordijnen optrok en openden in kwaadwillige tumultueuze ontlading jij was niet bang voor de elementen keek met interesse naar het immense…

geluidloos was het bombardement fotonen op mijn huid zoals ook dat van straling die van 0nbekende bronnen komt mijn trommelvlies detecteert drukverschil van hoog tot laag selecteert bekendheid uit herinnering lokaliseert plaats sterkte en volume geregisseerd in tijd een pandemisch geluid hoe houden mijn gehoor en hersenen…

Miljoenen denkt de fiscus op te halen Bij elke boer met een productiebos. De eigenaar daarvan is zwaar de klos, Na dertig jaar mag die zich scheel betalen. Wie ooit zo’n bos begon in blind vertrouwen Hangt nu besodemieterd in de touwen.…

Links rechts polarisatie er daalde op aard het ijzer naar zijn aard door twee bokken poten uitgezaaid…

wij verpakken de dag met ijs en zonnebrand nemen resten schelpen en zand mee van het strand wuiven nog even naar de warm lome zee die eb krabbelt onder een laagvliegende meeuw nog is er geen besef van langzaam korter dromende dagen getinte mensen die met lichte ogen steeds weer meer van hetzelfde vragen nog niet wetend dat dit…

ik ben altijd de onverwachte beweging geweest in je blik zag je ogen verschieten als richtingen of snelheid wat te raden lieten jij wist niet altijd hoe ik mijn tijd zou vol maken giste naar wat ik zou gaan doen jij freakte controle in aankomende maatregelen waarbij het gevoel betrapt werd gebruikt jouw turen beheerste…

het leven was zonnig en speels in vaste contouren van drukke bouw op uitgekochte landerijen en op restanten van stads oorlogspuin daar werden groene heuvels aangelegd voor de mens om elkaar van een andere kant te leren kennen radio en tv openden de gesloten maatschappij in onderwijs werd gemengd de norm emancipatie kreeg body…

het was moeilijk om het leven uit je hand te kunnen lezen hoofdletters maakten hun eigen diep liggende lijnen in die ruimte kon verwerkt verdriet zonder pijn langzaam verdwijnen toch overlapten zij elkaar en werden er grenzen gesteld want juist voor emoties waar je maar amper de vinger op kon leggen was uiterste subtiliteit…

behoedzaam hebben wij rustpunten aangebracht in de opvoeding van kinderen bij toeval lopen deze parallel met hun ontwikkeling maatschappelijke setting en talent maar ook wij hebben in deze drukte rust nodig en niet alles mag en kan worden uitbesteed of afgekocht geld en macht kunnen verantwoordelijkheid niet ongedaan maken…

Zijn net als anderen Verdwijn zeiden ze toch? Klier vonden ze mij Blij hoe ik ben Vrij net zoals wij Herken je mij nog van vroeger Ren je nog steeds weg Weg van alles wat er is gebeurd Pech was er te vaak Snel was je alweer weg Vaarwel is wat wij toen zeiden…

Ze zit altijd alleen maar weet wat ze wil kijkt nooit om zich heen is altijd stil ze lijkt op jou heeft dezelfde lach dezelfde stralende ogen maar weet je wat ik vandaag zag mensen oordelen zonder te weten wie ze echt voor zich zien ze lijken anders, maar zijn gelijk ze zien het alleen zelf niet.…

er is er weer eentje afgeleverd de kapstokmens waarvan de schooltas aan de vlaggenmast te klapperen hangt ouders familie school en omgeving hebben met hun werken weer een mens gedepersonaliseerd het een maatschappelijk kleed omgehangen en klaar is kees hij heeft voldaan aan regels normen en waarden maar heeft geen enkele binding…

er verschenen overal intrigerende korte berichten andere populair wetenschappelijk wat langer over hoe mensen met elkaar omgaan weten van elkaar door neurale en hoogfrequente elektrische straling we blijken al dan niet gewild geesten te kunnen lezen en zo vele linken te delen naar gezamenlijk leven die betrokkenheid bij…

ik heb met jou de regenboog zien opgaan in een door zon verblinde bui waarbij donker zwarte wolken de horizon raakten en met hagel schade maakten de volle kleuren kregen nog een schaduwboog tot cumulus de lichtbrekende regen verschoof en wij nog vol ontzag voor dit immens natuurlijk gebeuren de intense kleuren nog op het…

stilte kwettert in koren hoor je de lente ontluiken vogels gaan zich te buiten aan schitterende glijvluchten voor de ongeborene show die warm mantel zorgend het groen induikt carambolerend van tak naar tak de mooiste aria’s fluitend met vreemde capriolen besluitend de wereld in alle gekte op de kop van teen tot top energie ontladend…

ik ben met je mee geweest heb gelift op de donkere blik in je ogen voorbij een nog lichtende horizon die in al donkere tonen depri weg zwom het beklemmende raakte mij met vochtige kou die zwart glimmend schimmelende muren bedekte jouw vooruitziende blik bodemde ons voorzichtig jij kende als geen ander de verleidingen van…

ziltig vlaagt wind blaast herinneringen door je haar dat gemêleerd lokt in natuurlijke kleuren in de verte het glinsterend lichte zand onder een groen polig opschietende helmrand in afnemende vloed krult nog steeds in het schuimend wit het welkomstlied van de blauwe zee anders was vroeger met opa familie en paard en wagen…

behoedzaam puntmutste een eerst geregisseerd verschijnen zijn aanwezigheid voor even de fantasiewereld losgelaten en zich kenbaar gemaakt aan deelgenoot mens van de aarde eerdere contacten bleven steken op de arrogantie van de mens en eindigden in totale bestaansontkenning de mens heeft van het paradijs een onleefbare hel gemaakt…

Alles stroomt, vergeten woorden die Heraclitus ooit schreef en zei. Niets in het leven, dat is blijvend, wordt bedoeld met Panta Rhei. Ik vind dat lastig, nee zelfs pijnlijk, als wat je koestert zomaar verdwijnt. Bij ieder mens zal het gebeuren, dat warme vriendschap soms plots wegkwijnt. Dan is het over, het is voorbij, wordt dus bedoeld…

Het raakt me, als een vriendin het moeilijk heeft. Het raakt me, als wat er is problemen geeft. Je voelt je rot, met soms verdriet. Dus lieve woorden, helpen nu niet. Het komt weer goed, ik weet het zeker. Dus houd de moed, jij wordt weer beter!…

het was ergens heel klein uit 3D en stilte begonnen een lieve zacht verleidelijke stem met een aantrekkelijk timbre en muziek voor elk wat wils op de achtergrond zinsbouw en woordkeus werden steeds meer aangepast aan de luisteraar het aan en uit bleek overbodig niemand zette deze droom stil die uit het eigen algoritme was opgebouwd…

Is er dit keer geen kabel losgeschoten, Dan is de vaargeul weer eens veel te smal. Het Amelandse veer raakt in verval, Ze varen straks niet eens meer met twee boten. Wat ik dan denk is ook een veerboot eigen: Je zou er haast het heen en weer van krijgen.…

ik mocht in gedachten je hand even vasthouden toen ik jou de boodschap bracht dat mogelijk onze dimensies zich zouden scheiden waar wij altijd al afstand hielden kwam deze melding totaal onverwachts gezien de complicaties waar liefde en intens houden van al weinig kansen hadden gekregen en nu altijd speelbal is met de medische…

Asiel is zoeken asiel is geluk asielzoeker wordt gelukszoeker ooit was hij een welkome migrant arresteren wordt weer veiligstellen de individualist is dan de volksvijand wie zal ons zijn verhaal vertellen uiteindelijk is oorlog een bevrijding met genocide als slotoplossing in diplomatieke dialectiek vormt zich vervolgens de dictatuur…

jij hebt de kale vlakten van mijn geest gezien verschroeid en verdord door een brandende zon die in het zenit het gouden vuur spant tot waar het ondergaat in een ronde horizon zand vroeger is ook hier de regen geweest met een dagbloemen die bloeiden tussen het razendsnel opgeschoten gras in een weer droge plas ook in deze…

ik keek je aan zag je donkere blik ondergaan achter een veelbelovende divers gekleurde avondhorizon lieflijk speelden onze vingers het eeuwenoude spel van het sluieren en met opkomende twinkelende sterren luieren die in jeugdige overvloed alles in zonnegloed zetten en wij drapeerden de minipaneeltjes op elektronische stekkersteeltjes…

wat in het klein begonnen was heeft nu een gigantische impact op alle gangbare maatschappelijke structuren de mens is ontheemd al dan niet gedwongen hij is door tal van gigantische volksverhuizingen losgelaten uit zijn steunende omgeving verdwaald van roots en familie ieder op de zelfgekozen paden op reis naar het wonder van…

woord na woord, een zin afgetekend door komma’s en aanhalingstekens en om de twee alinea’s kijk ik even naar haar zij, een vriendin die door de gezegende Boeddha op mijn pad gekomen is verdwijnt langzaam in de urgentie van haar ziekte ik lees voor hoe het sterven het leven inhaalt, uit een boek geschreven door Tai, ( Tich Nath Hanh…

er ligt een grijze waas over alles wat gedateerd is met de dikte van een betonnen schil rond de kerncentrale zelfs de archeologen ontkomen niet aan de info stop hun geleerden inspecteren op de subjectieve basis van onze tijd authenticiteit ethiek en moraal zijn helaas ontoegankelijk omdat zij in oude genen overgeleverd en bevestigd…