Netgedichten

netgedicht (nr. 80.234):

Het gouden vuur

jij hebt
de kale
vlakten van
mijn geest
gezien
verschroeid
en verdord
door een
brandende zon
die in het zenit

het gouden
vuur spant
tot waar het
ondergaat in
een ronde
horizon zand
vroeger is ook
hier de regen
geweest met
een dagbloemen

die bloeiden
tussen het
razendsnel
opgeschoten
gras in een
weer droge plas
ook in deze
kale vlakten
liet jij jouw
bloemen bloeien

waarvan het zaad
in warm donker
droogt en tegen
de kou met
ochtendgloren
wordt toegedekt
jouw bloem die de
mooiste kleuren doet
bloeien op de vlakten
laat ieder sneller stappen