Alle inzendingen over maatschappij

Chaos was hem vreemd Onrecht maakte hem kwaad Niets of niemand Steeds opnieuw Telkens weer Altijd Nietszeggende Tegendraadse IJsschotsen Nihilistisch Kruipend Aan d'oever Hij was dichter Diplomaat. Geleerde en componist Vereerde de muze Altijd Een tacticus Spelend het spel Muzikaal Vol van inzicht Slim. Kien Geen snoever…

Voor de psychopaat is lijden van een ander goed te verdragen- wat hij zelf niet ondervindt dat bestaat namelijk niet. Psychopaten zijn bij een crisis de laatste graaiende wezens- schaamtelozen schuwen niets golfbanen zien er zwart van.…

De zomer kan me gestolen worden. De ramen open op het gekkenhuis Der wereld. Het knarsend etsgeluid Van het geschreven woord. Een nagel krast Het marmer tot wit stof. Het gouden kalf Verdrinkt in schuimend biest van de profeet. 'Gij zult geen andere goden!' Kalm nou maar De sleet zit in de baard van kemelhaar. Een korte broek geeft brandnetels…

Jeugd maakt de toekomst Niemand wordt daar vrolijk van Wij kijken niet goed; Die jeugd zien we niet, die werkt en studeert, de toekomst maakt.…

Wat mensen zoal bezighoudt aan tijd kauwen op een dag denkt zich aan me voorbij vermeit me in stille triomf. Zo iets al een bedoeling had zijn zij het niet geweest. Zo iemand nog idealen schept zullen zij het niet worden. Dus reizen zij volvet verder laait naijver in ijdel bloed happen muilen in het slijk hongerig van steedse nood.…

Mensen op werkvloeren maken dingen die ze zelf veelal niet kunnen betalen; land’s streven blijkt geen welzijn maar materiële welvaart van vooral de elite, geen ‘horige’ die gemotiveerd raakt Als de baas de ‘onderkant’ van de samenleving met zijn criminaliteit…

De grutter die op de kleintjes let, maakt ‘t niet uit of we dikker worden, vandaar dat er in alle winkels al volop, pepernoten worden verkocht, maar: 't is nog steeds zomer!…

Diverse politici maken zich sterk de knip te sluiten voor ontwikkelingswerk al wordt men getroffen door de ergste rampen, heeft met epidemische ziektes te kampen, voor het leven getekend door angst en oorlogen, het moet uit zijn met het Nederlands mededogen Immuniteit van renteaftrek hypotheken is toch veel belangrijker vergeleken met het bieden…

De zwakke mens, zonder natuurlijke wapen, bouwt met taal als communicatie aan een samenleving, om als soort te overleven, en werd als terravormer pachter der aarde. Onze taal is jong; onze oudste taal is nog…

Alle moordenaars, zijn eens geboren Alle moordenaars kregen de fles Alle moordenaars kregen misschien wel de borst Alle moordenaars werden gedragen Alle moordenaars gingen naar de kleuterschool Alle moordenaars kregen lager onderwijs Alle moordenaars kregen opvoeding Alle moordenaars zaten op sport Alle moordenaars…

Alles lijkt zo snel te gaan Ik kan er niet aan wennen Vroeger bleef ik overal staan Tegenwoordig moet ik rennen Jagen om op tijd te komen Haasten om op tijd te gaan Waar is toch die tijd gebleven Toen we nog in eenvoud leefden Zonder stress er tegenaan Tegenwoordig word je meegezogen In die golf van onze tijd Die jou zonder mededogen Leegzuigt…

Wanneer de vijand sterker is, heeft een gevecht bij voorbaat geen zin!…

Hoor toe, hemel, geef gehoor, aarde, nu wolken als schapen langs ons razen en de wereld in haar draai gevangen lijkt. Als de grijze man, op breekbaar fruitkistje, de zonden in woorden weet te vangen, en terrasstoel na terrasstoel met rugleuning zijn kant gedraaid op ziet. Een rund herkent zijn meester, een ezel kent zijn voederbak, maar…

Ben ik een stadsmens omdat ik een stad woon? Een tramkaart heb & abonnementen & bewijzen van lidmaatschap. Dagelijks een glazen chaos aangaap, knetter als een gek met mijn knalpot door de bocht van het enige leven. Behangen met krantenpapier, de beelden van een journaal dat haar elektroniese trekken thuis krijgt & wegdrijft over het netvlies…

Zijn wij niet altijd maar opzoek naar onze vrijheid? Bekend staan we om de onszelf verplichte gehaastheid Hoe we daarmee onze medemens geen stukje aarde gunnen Ik, ik, ik Me, myself and I Hoe een clochard zichzelf heeft bevrijd Van de razernij, van de maatschappij Dat jij van hem mag gaan en staan waar jij wil Jij, zij, wij Och,…

In Rotterdam ja ’t is echt waar, is ’t nieuwe politiebureau af en eindelijk klaar Een blokkendoos is er herrezen een duur geval maar laten we wel wezen: Er kan weer ingebroken worden, weer ongein worden uitgehaald want het pand is door de onverlaten zelf betaald. Dan mogen ze er ook van profiteren, toch?…

De zee overstroomt ‘s winters ‘t Hoogeland laat klei achter en zou Waddenzee geworden zijn als in de eeuwen de boeren het land niet hadden behouden met dijken en afwatering. In gevecht met de zee breidde elke genera- tie z’n privé polder uit, schiep de hoeve waar anders zee zou zijn;…

Strak gespannen knapt en krakt het firmament in twee Beneden staan stram en stom de mensen in drommen gedwee het verval af te wachten tot het klapt en knakt Maar ze zijn verveeld en ontpoppen zich als klapvee als de wereld verdeeld de weeën opwekt en geboorte geeft aan de nieuwe mens die ontstaat uit een streng van genen Als…

Ik rij langs de kust van Den Helder naar Callantsoog, de zon verzinkt in zee die schittert als een schaal vol diamanten, vele tinten oranje aan de hemel maken het land van de meeuwen bijna abstract. Mensen hebben haast, onderweg zijn is hun doel, het leven is een gebeurtenis, een levenslange dollemansrit, als we geluk hebben mogen we aan…

de pikorde is het dragend beginsel van onze beschaving men moet weten wie waar hoort om de eigen plaats doelmatig te bepalen daartoe dient men vooral de eigen pik op orde te hebben t.b.v. het stimuleren van de gewenste ondersoort zoals het behoort…

Waarom anders gedragen Omdat het meer bekoort Degene die het normaalst overkomt Is vaak het zwaarst gestoord Het is mij opgevallen Ik heb het zelf ontdekt Dat ik, toen ik mezelf was Door niemand werd genekt Wat heeft het nou voor nut Om mij anders voor te doen Mezelf beter te verkopen Alsof je omkomt in de poen Een sigaar uit eigen doos…

Een stapje terug moet straks echt een ieder doen zal flink zwaar vallen…

(Een hoop ijdelheid) Virtuoos doch afgeleid toont zijn kunsten achteloos Onderdaan der ijdelheid Roem en rijkdom- gekkigheid Om den brode nodeloos Lust als broze paria Publica hysteria Aanbidden van gebrekkigheid…

Wat mag vandaag nog zonde heten? Mijn vader luisterde niet, mijn moeder wou niet weten. Zo leerde ik verdringen en vergeten. Nu ik steeds meer van mij in jou herken, jaar na jaar steeds moedelozer geworden ben, het krachtig NEE verloren ben en vruchteloos aandacht vroeg voor hen weet ik: deze wereld is voor mij te hard, want zelfs de blikken…

de geknevelde gedachten binnensmonds gemompeld bundelen de krachten tot donderende preek als blindgestaarde dove kreupel weggestrompeld probleem vooruitgeschoven en urenlang van streek in benevelde vertrekken en drank ondergedompeld stokken de gesprekken zonder begin of end door uitgelezen zinnen en volume overrompeld valt ook hier geen…

Ik ga achter de straat staan. Achter de straat heeft ook een naam. Het is een andere straat, waar mijn eigen straat voor staat. Centrum stad is maar heel betrekkelijk. Het ligt er maar aan bij welke straat je betrokken bent. Mijn straat, zijn straat, haar straat ... Eenrichtingsverkeer helpt iedereen een eind op weg, maar niet richting ‘onze…

Het gegeven is bekend hoewel nimmer toegegeven het westen is gruwelijk verwend vervreemd van natuur en samenleven Brood en zorg minzaam aangereikt het meedenken gewraakt tot zwijgen de massa volgt indolent in het menselijk zijn verwurgd is de tolerantie alles te verkrijgen In Soedan vraagt een kind om water in een leven waar het nooit voor…

Gebroken ligt hij daar in 't zand Als een boodschap van Gods hand Geknakte vleugels; zwart als de nacht Is de dood zo die op ons wacht? Achteloos wordt er aan voorbij gegaan Als de wereld eens stopte in zijn baan Zien we misschien de essentie in zijn ware gedaante Het was mededogen waar hij om maande…

tevreden een gevoel het is goed een werkelijk mooie gedachte vrede…

beelden indringende beelden vertaald in woorden zes miljoen woorden voor allen eentje eentje voor mij tekenen vele keren tekenen in grote boeken boeken vol vredige beloftes pas toen waren we vrij…