Alle inzendingen over overlijden

o Gij die wij beminden eens, wij groeten u, vol droef geweens, en staan rondom uw graf te gaar, op 't ende van uw stervensjaar. Waar zijt gij? Sterke en kloeke, en al, waar zijt gij, ach, te groot getal van vrienden, gij, die dacht misschien: 'k Zal menig uwer sterven zien! Aleer gij iemand sterven zaagt, was 't gij die eerst…

De dood heeft tijd genoeg om alle levenden te verzwelgen, begin en eind van elkaar te verlossen, om weer te laten zijn wat nooit was, zonder heugenis of ochtendgloren. De dood stelt geen vragen, maakt antwoorden zinloos en bezit tot niets, laat kinderen om ouders huilen zonder wie zij niet zouden zijn, laat ouders lijden die zonder kinderen…

Als je niet meer zo diep behoeft te graven in je eigen levensgeest of in die van anderen omdat alles opgegraven is aan het licht is gekomen dan komt de donkere tijd voor het grote graven het begraven van jouw stoffelijk overschot en wil je voor de eeuwigheid verder graven uitsluiten laat je lichaam dan cremeren!…

Laat je cultuurleven doorleven na je dood! Regel bij de notaris je levenscultuur op eigen naam in een eigen fonds: Cultuurfonds op naam! Zo blijf je voortleven metterdaad inderdaad als mecenaat! "En daar mag op gedronken worden" spreekt telkenmale wijlen Prins Bernhard!…

rustplaats grijze schaduwen in langzame stilte geen blad dat ruist zelfs de lente heeft haar jonge stem verloren bloemen vlijen zich in omgang neer het restend hart laat zich dragen…

Onder mijn dekens van verdriet is het het beste uit te houden kan ik het beste van je houden maar ook huilen om het gemis Jou niet meer te zien jou niet meer te ruiken jou niet meer te voelen met jou niet meer te praten met jou niet meer te zoenen Maar toch blijf ik naar je kijken omdat jij het licht bent in mijn donker jij 'licht…

als ik dadelijk anders mag zijn zal je dan vast in gedachten blijven? koester je mijn ziel bekwaam en liefdevol beleef, bemin, besta verbeter je mij nooit? dan is daar de dag waarin de rest donker zal zijn en men zal buigen in het lot dat ons tekent? ooit…

ADAMANT - GRAFSCHRIFT Sta niet aan mijn graf in smart; daar is mijn ziel niet, noch mijn hart. Ik ben de waaiende winden, de kwartsglans in sneeuw te vinden, de herfstregens zo zacht als wijn, op het rijpe graan de zonneschijn. In de morgenrust bij jouw ontwaken ben ik wat je weet te raken in stille vogelvluchtspiralen; ‘s nachts ben ik…

Zij kwam een poos en zag met open oog De wereld aan. Toen is zij heengegaan. Wij wisten nooit wat haar het meest bewoog. Soms is het of een kind Verdwaald is naar het leven. Het gaat alsof het zich bezint, En denkt: waar is mijn vroegre huis gebleven? Wie weet of ik het straks niet vind. Soms schijnt het bij zijn komst alreeds volgroeid…

We gaan samen vliegeren Opa en ik Uniek is onze band Opa en ik We hebben samen een vlieger gekocht Opa en ik Allebei €6 betaald Opa en ik Opa leert me vliegeren Opa en ik Opa gaat verderop op een bankje zitten Hij is moe Hij maakt een foto van me Alleen ik en de vlieger Maar opa was ook al 86 Wat waren die tijden met opa prachtig…

Het voelt alsof ik dood ga Ik leef in hevige pijn Maar ik blijf leven Ik leef voor mijn naasten Dat houdt me sterk Zonder geliefden zou ik hier nu niet zijn Dan zou ik dit niet schrijven Ik ga dood, maar ik leef nog lang Niet voor mezelf, ik heb een plan…

Soms krijg ik het steenkoud als ik denk aan mijn overlijden gevoelstemperatuur onder nul Me snel maar weer warmen aan het leven, zelfs al is het maar een waakvlammetje!…

altijd denk ik aan jou en ik weet wel waarom maar hoe langer ik aan jou denk lijkt het of ik je verlies, simpel omdat je er niet meer bent…

ik schrok toen ik hem zag, wat was hij mager in holle ogen zag ik reeds de dood maar toch die rechte rug, hij hield zich groot bleef blijkbaar strijden tegen zijn belager van welke wrede kiemen was hij drager hier stond een arme ziel in stervensnood wie schonk hem aandacht, bracht genadebrood hij liet geen traan, was kennelijk geen klager…

Ik lig hier nu al vele eeuwen mijn knekels liggen door elkaar er is niets meer van te breien, dat komt door het respectloos heien de kist om mij heen, is al verdwenen mijn schedel heeft nog al mijn tanden ik mis veel kootjes van mijn handen de mooie bel, die ik heb meegekregen heeft altijd aan mijn zij gelegen de Statenbijbel is ook al…

as van de vulkaan as van Kees dezelfde materie behalve de maan…

o Troosteresse in leed! o vriendelijke maan! Hoe kalm drijft gij daar ginds in 't blauwe diep der heemlen! U groet het avondkoeltje en ritselt door de blaân Van berk en populier, die in uw glansen weemlen Misschien doet ge ook uw licht door 't bontgeschilderd glas Der dorpskerk op het graf van mijn geliefden dalen; Maar ach, al drong ge ook…

Terwijl de laatste lucht verdwijnt roert mijn stem zich nog eenmaal Eenmaal kom ik nu nog overeind wijl ik luister naar het eindsignaal Terwijl de laatste lucht verdwijnt prevelt mijn stem het zacht gebed Van de duisternis, die ondermijnt wijl ik lig te sterven op mijn bed Terwijl de laatste lucht verdwijnt zucht mijn stem bij ‘t einde…

dood kronkelt dagen tot een langgerekt rouwlint vol herinnering…

Collega, Bij een overlijden van een ander word je toch wat stil en zeker voor de nabestaanden als ze bekender zijn dan zo maar Jij bent voor ons zeer bekend en vanuit die betrokkenheid het samen werken, ons werkleven condoleren wij je met het verlies van je dierbare.... Wij wensen je veel sterkte niet alleen bij de uitvaart maar vooral…

Het liefst doet hij Zijn ogen dicht Zij is er niet meer De pijn is er zodra hij Zijn ogen opent Dat wil hij niet meer Het liefst doet hij Zijn ogen dicht Dan is zij dichterbij…

Ik hoef je niet meer te zien ik wil je nog wel voelen maar vooral wil ik me je blijven herinneren maar eerst gedenken met de kinderen en kleinkinderen en nog wat familie en vrienden als we je uitzwaaien bij je aanstaande uitvaart waarna je voor altijd in ons zal blijven bestaan en door alle gevoelens heen je blijven zien, weerzien!…

Toen de zon door de bomen scheen zuchtte ik om wat er kwam, die dag Ik dacht aan haar; aan het kille steen waaronder dadelijk haar lichaam lag Wijl de herinnering even verdween loerde heimelijk reeds mijn realiteit Elke dag alleen. Alleen maar alleen die ik liefheb, was ik namelijk kwijt In de verte wachtte ‘t hemelsblauw koel, ondanks…

deze morgen de regenboog Kees, dacht ik de regenboog een teken dat je ergens bent terwijl enkel je as nog is, misschien al weet ik geeneens waar met een vuurpijl zei je een vuurpijl naar de regenboog dus…

Ik was op de begraafplaats, het was niet voor mijzelf, maar voor mijn goede zwager om er zijn graf te delf. Wanneer ik zo al wand`lend daar op de stenen kijk, aanschouw ik de jaartallen van levens arm en rijk. Daar liggen al de lieden, die al zijn heengegaan, de atheïst en vrome, schouder aan schouder saam. Ze kunnen niet meer praten…

In de laatste seconde van mijn Aardse leven zal ik naar jou toe komen naar je vliegen, omdat ik toch altijd bij jou hoorde en jij misschien wel bij mij zo zal de laatste seconde licht en vreugdevol zijn zonder dat iemand het verstoorde.…

We kunnen nog geen afscheid nemen, maar vandaag is dan toch die dag. De zon schijnt, maar inwendig huil ik zacht. Op je laatste rustplaats aangekomen kijk ik om me heen. Zijn er meer die zich zoals ik voelen, of ben ik maar alleen? Peinzend buig ik me weer tot je graf, maar alles gaat langs mee heen. Het enige wat ik nog kan denken is,…

Gedenk te leven dat met grote mate maar denk ook na met mindere mate maar wel af en toe over je dood na je sterven na je heengaan En dan met name aan je nabestaanden aan de achterblijvers voor wie 'het dag' blijft "Zij zetten je niet bij het grof vuil" Geef hen handvatten regel dus de uitvoering, vervoering van je uitvaart…

ik was de laatste jaren geen goede dochter, toch hield je van me ik was boos omdat je weg ging, maar dat was jaren geleden ik heb je nooit vergeven ik was een vaderskindje, we waren altijd samen toen je er nog was kon ik de laatste jaren niet meer doen zoals vroeger samen alles doen, onafscheidelijk zijn, van elkaar houden nu heb ik…

Er staat 'n man wat schuchter aan de kant hij kijk nieuwsgierig door de coulissen naar een hemels paradijselijk podium waarop vele kunsten worden vertoond Ontdaan van alle aardse lasten voelt hij vrij zich stukje bij beetje, stapje voor stapje voor het voetlicht te treden en te zeggen "Dat kan beter, mijn naam is van Vlerken Ik ben regisseur…