Alle inzendingen over taal

soms vraag ik me af hoe het zal klikken als ik je onthoofd -een modderschuit met aantrekkelijke vlag wordt beter bezichtigd dan een zeewaardig jacht onder een gerafelde lap- niets is moeilijker dan die kop van je die de zin bepaalt…

men zegt dat poëzie verblindend is kristal van schoonheid toegankelijk is spiegelt in het water vloeiend in woorden over de ophaalbrug van een gedicht maar soms trekt het als een labyrint door het leven vol vraagtekens bouwt een doolhof van mysteries in de taal en legt een hypotheek van onwetendheid op…

ontzetting in taal bestuurde vormen lijnen van denkend worden oorsprong van zijn drink de letters in en proef de dorst van de dichter drijf met gespreide vingers op de klinker stroom waar consonanten de vingertoppen betrommelen absolute ruimte zal vanuit zijn eigen natuur zonder relatie met het externe altijd onveranderlijk en onbeweeglijk…

woorden scheren langs mij heen ik probeer ze te verstaan de taal lijkt mij buitenissig lucht perst zich door mijn longen naar buiten mijn lippen in beweging van eenvoud ik worstel door een stroom van intense gevoelens welke mij beheersen voor mij staat iemand te bewegen de mond gaat heen en weer geconcentreerd…

Tussen twee woorden even een glimlach, zomaar. Tussen twee zinnen even een streling, zomaar. Tussen twee verzen even wat stilte, zomaar.…

het chiert niet meer mijn gangstahart ik vind geen rhymes meer om te kloppen en denk er aan kapot te stoppen voordak verval in zuur, in zwart ik ben het droog, ik ben het beu een scoreboekje op te bouwen wie swa en wie de bek moet houden ik click niet in dit pluche milieu van mattie lijp maar ondertussen elkaar de koppen laten rollen ik…

ooit zal ik je vinden en luisteren naar je pennengekras en zal je niet verloren laten gaan ook al ratelt het mij door merg en been bestuderen zal ik je,nauwgezet jouw verbijsterende poëzie zal ik ruiken in het zweet van liefde mijn neusgaten zullen zuigen en lippen wolken openbreken jij sleurt mijn adem door hemelse…

skriuwers tramteare mei wurden yn in wrâld fan noed sichtber rypjend fan blom oant frucht ûtrinnend yn in fjild fan grien wurden kreakjend yn it wyte ljocht dwylsinnich optein wêryn myn minlike lêzers tsjûge binne fan in skeppende poëzij vertaling: schrijvers gepijnigd met woorden in een wereld van verantwoordelijkheid zichtbaar…

de pen streek neer zonder compassie inktzwart besmeurden dodelijk krullende letters het maagdelijke papier de schijnbloei van mooie woorden kon onwaarachtigheid echter niet verbloemen slechts de achterkant van het papier draagt het gelijk haar pen is uitgeschreven haar handen zwart en leeg…

woorden wevend weergegeven in vlekkende samenvloeiing pennenstreken met vliegende vlindervleugels in liefste mijmeringen als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom…

De zinnen van de dichter geboetseerd op het papier. Voorzichtig als Chinese vazen neergevlijd, afgestoft. De dichter schreef en wat geschreven staat is waar. De dichter schreef naar links, tegendraads werd het moment, idee, gevangen tussen dunne lijnen. Op papier staat geschreven, door deze of gene dichter naar L-I-N-K-S. De dichter…

woorden kunnen iemand kwetsen zwijgen is de juiste taal het zal tenminste niemand schaden en het scheelt een boel kabaal als u toch iets moet vertellen zoek dan uw heil in het gebaar misschien dat gij begrip zult vinden raakt u wellicht de juiste snaar wanneer u het echt niet kunt laten de aandrang voelt om weer te praten weeg dan uw woorden…

lerend lezen zoekend in boeken wegwijs staren toeval hinderend weg kwijt wegkwijnend in niet één boek…

ze vieren het gelezene als dagelijkse bezigheid in het verborgene van de anonimiteit in zichtbaarheid niet aan te zien hoorbaar getikt slechts clandestien ze dolen onnozel rond zonder enige kennis bepalen hun ranglijst door kwaliteitsschennis…

Woorden kunnen zoveel zeggen maar ook kunnen ze verbergen, tegendraads zijn, inpakken of doen oplichten; woorden kunnen worden tot gedichten, of vloeken klank geven, lofprijzen of liegen. Woorden zijn machtig, kunnen bouwen of breken; mensen verbinden of uit elkaar doen gaan. Woorden kunnen troosten, zalven, zegenen winters oproepen, zomers…

Dubbelzinnig snijdt het mes der tongen. Opgelikte verlokkingen, zinderende golven, liederlijke wapenen beloeren mijn kamp en wie rijzen er niet, drakenrijders van de taal, uit over het inzicht, de bergtop van een ander tot de afgedwongen zonneschijn van eigen gelijk? Eén woord en blokkendozen stuiken, struikelen tot scherven, duikelen aan…

Een onzin is een zin Die niemand hoeft te schrijven Het is zo zonde van de tijd Want hij zal niet beklijven De rede daarentegen Heeft zo veel meer betekenis Het begrijpend onderscheiden Dat gezonde mensen eigen is…

ik ben woord, ik ben stilte op de grens tussen herinneringen waarin ik de toekomst zie van het verleden waar mijn identiteit verscholen ligt in tedere omlijning,tastend windend in mijn poëzie elk woord in gebalanceerd evenwicht een muze nog zonder gezicht in de taal van de straat van mijn jeugd in eenzaamheid van naderende stilte dat…

staccato hakken harde klieren zachte tonen ver vooruit zigzag springen lettergrepend zachte klank der hemelluit bassen zingen rollend swingen zwieren zwaaien zwiepend kraaien pirouettende trompetten ouverture maagdenkoor droomt de zwaan van lichte zinnen punten komma’s heg noch steg x en q zijn uitgezongen spaties dansen…

Ik ken al jaren Brave Margot En weet wat Spaanse Riet biedt, Maar kom niet graag bij dikke Jo En ook bij lange Na niet.…

Zonder de vloeienderwijs wijze waren van woordwezens verdampt een emotie slechts naar de buitenlijke blauwheid. Niet te beweren, noch een innerlijk object te bewaren alleen te weren met gevoel. Zonder woorden een zonde voor zinnen. Zonder woorden, zinloos zo zinneloos.…

Zo heb ik dan zeven woorden geschreven Daar is het niet bij gebleven Ik schrapte de eerste vier Die waren hier niet nodig En je begrijpt het al zeven als getal was nu ook overbodig Woorden geschreven Daar kan ik mee leven Maar moest het zijn dat “geschreven” je stoort Houd het dan bij dat ene woord…

vleugels van woorden strelen ogen oren proef letters door lippen gekust Bloei!…

De cijfers zijn soldaten, in een tred Marcheren ze en passen op hun tellen. Hun tafels liggen vast op rekenvellen. Ze volgen orders, bieden geen verzet. Heb je een vraag, dan weet een cijfer het. Ze zullen nooit naar één kant overhellen. Kil calculerend spelen ze hun spellen. Keihard en onverteerbaar; een skelet. De letters echter, lopen…

dat ieder woord gezegd een eigen leven leidt blijft iets wonderlijks om je over te verbazen het licht heeft weer een golfbeweging gemaakt het is een ster van ver of een brandende meteoriet opnieuw maakt zich een gedachte los het spreekt zich uit, trilt na en slist van gespleten verhemelte naar gehemelte knippen vingers, houden…

poëzie laat mij niet staan keer mij de rug niet toe laat mij niet in leegte van woorden verlos me van mijn taalverlies interpreteer me in de schors van je ziel geef me passende schoenen zodat woorden kunnen dansen in vloeibare lijnen op het puntje van mijn tong laat me bladeren in notities een hint is dat mogelijk…

poëzie, zegt de dichter tegen mij is het licht dat het duister ontsluit is het vuur dat jaagt langs mijn huid is de vrouw die ik begeer is het kind waar ik van leer poëzie zegt de dichter in mij heeft geen woorden nodig verdraagt alleen het woord dat stilte spreekt…

finzen yn myn eigen syktocht om neie fersen te skriuwen foar in elkenien op disse wunderlike ierde soms ferfelend mar de honger gnauwde oan it djipste ferlangen om nei de leste siken gapjend in utwei te jaen suntjes want stille wurden hawwe de grutste kreft Vertaling: gevangen in mijn…

In Mierlo zag ik de Dichter des Vaderlands. Voor vier jaar maakt hij het bont. Hij reist de hele wereld rond. Hij komt ons echt te nader thans. Je wordt geestelijk rijk, verdient weinig poen. Het is een rotbaan maar iemand moet het doen.…

op een ochtend word je wakker midden in klank met vocaal en klinker en diftong als voelspriet met aarzelende zorg stem je de geringste beroering van licht en verlies in klank af onmiddellijk zie je jezelf geknield aan de hoorbaar kloppende wand van een woord – zoekend naar het precieze moment waarop een versregel volloopt in klank wanneer…