Alle inzendingen over psychologie

Dit was het dan, Zeg je en je kijkt Naar de resten Van hem die jou Verwekte, zorgvuldig Opgeborgen in een Gelakte houten kist - Je draagt hem over Aan het vuur, om te Vergaan tot as, De man die jou Een vader was San Zeno di Montagna, Italië, vrijdag 17 juli 2015…

Dit mevrouwtje is een microscoopje Altijd turend achter haar lens Dit mevrouwtje is een microscoopje Altijd ontdekkend de vlek op de ziel van haar man Met haar peutervingers Is ze bekwaam in het goed stellen van haar lenzen En ze voelt altijd de erwt onder haar matras Haar geschonken trouw is haar niet voldoende Ze is een piskijker…

en de zee zij zeilde voort toen in mijn arm gelegen een droom werd vermoord nu ligt langs mij het zand in dichte, witte vlokken 't treurt om eb en vloed de dagen zo verwant in mij loopt nu verloren het kind dat speelt met meeuwen waar kan zij dan nog tekenen 't hart met zilverzachte rand…

Woorden spelen om haar lippen Rood en vol van vlees en bloed Doch laten ieder effect verdwijnen Wanneer zij enkel met haar ogen kijkt En haar blik Haar blik die alles wat nog over was beinvloed Tot het universum Op haar afkomt Te groots, te overweldigend Voor het menselijke brein En haar ziel enkel blootlegt Zonder een verschil te zijn…

hier is je stok dat kussen daar rammen maar! doodt Het Beest dat aan je vreet je met huid en haar verslinden wil! godverdomme ik zeg toch slaan! wees een vent wat sta je daar nou te janken?…

en de meeuwen? en de zee? en jij ? wijst alles dan naar het achterlaten? kan ik mij nog laten aanraken door eb en vloed? waarom kan ik niet tapdansen zoals meeuwen op de wind spelen met de luchtstroom, ongehinderd terugkeren naar het begin zo echt, zo blij en mateloos verliefd terechtkomen in de duinen om dan weer op te stijgen in…

Wij zitten niet stil, streven iets na ingegeven door de wil. Een mens zoekt en probeert waardoor hij iets leert. En men vergaart zo kennis en wisselt dit uit in velerlei talen. Waar moed evenzo een rol speelt en mede daardoor telkens een nieuw doel is te behalen. Steeds op zoek naar het onbekende lijkt het mysterie van 't leven dat te…

ik ben geboren met ‘n gat in mijn hart het liep leeg van al m’n vertrouwen dat verklaart veel zo niet alles over ons liefdesleven jij vraagt van mij eist van mij wat ik je niet kan geven…

In mijn gedachten Woon ik, in de Namen - In gedichten Komen ze voorbij, Eén voor één, En als ik de bloemen zie, En hun liefste geuren ruik, Komen ze weer langs, Eén voor één, Uit de tijd Van voorbij…

Leipzig, De hete zomer Van 2003 - Tien jaar al weer, Of twaalf, ik weet Het niet meer - De tijd heeft Zichzelf ingehaald Sindsdien, En mij daarbij Over het hoofd gezien…

Dit is een woning Met meerdere kamers, De hoofdbewoner heet Binnenste Ik, Een mens van zeer Weinig woorden die mij Het volgende heeft geleerd - Dat de ziel degene is Die het ik regelmatig Binnenste buiten keert…

Wat is het ware teken van Succes? Is dat te vinden in: 'Alom Geprezen'? 'Erkenning', 'Rijkdom', 'Populariteit'? 'Waardering', 'Roem', 'Eer', 'Glorie', 'Mindfulness'? Is het het bloeien van je hele wezen? Licht dat zich als een Aureool verbreidt? Rondom het hoofd, als resultaat van heelheid? Of als een krachtveld dat men Aura noemt? Een…

Leven niet meer zichtbaar, Verzonken in verdorde aarde, Oppervlak alleen nog dor en doods - Slaapt ongezien nog in de diepte, Waakzaam tot het uit de dood Weer op zal staan - opstanding Die immers mogelijk blijkt Als grote volle druppels Vallen op het verschroeide land En het nieuwe leven ontkiemen zal Vanuit het allerdiepste dal…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

Ze zeggen dat jij Voornamelijk op prooi Uit bent, altijd op jacht - Voor mij ben jij die Vogel met de zilveren vlucht - Altijd balancerend, schepping Van ongekende pracht…

Mens die onmogelijke Verbanden legt die Door anderen die Alles beter weten Over het hoofd Werden gezien - Wat gesloten leek Bleek toch open, Door tegen de stroom In te denken biedt zij Een onvermoede opening Naar geduld, naar tijd, Naar wederzijds begrip…

Onbezorgd lijkt verder weg dan de weg naar zorgen De lange blik op gisteren vervaagt vandaag en morgen tot bijna onbeduidend terwijl de keuzes wachten weggeduwd als onbemind Kom toch met gisteren daar drinken we op om morgen te vergeten vandaag te overleven We draaien rond in cirkels stuiterend tegen de randen Maar ach, wie ziet het…

als het grijs komt of kaalte toeslaat en jong groen verder ontluikt schijnt een beeld te ontstaan waarbij de toekomst morgen is en het heden al is vergaan ik zou met die gedachte toch zelf niet verder gaan ook al vertragen de jaren de ziel is nog steeds van vandaag ik zou het kind in mij niet tot verplichte rust verklaren het is nog…

Als mijn hond Een i-pad had Dan zou de laatste Niet weten wat hem Overkwam - Stoer gesnuffel, Over het beeldscherm Al snel een flinke kras, En na een uitbundige lik Een stevige douchestraal Middels een pislauwe plas…

Die als een vinger Het land insteekt, Met voor de kust Dat eilandje ingericht Als strafgevangenis Voor hen die van alles Misdeden, Die de rest van hun leven Hier vastzitten zonder Ook maar een schijn Van kans om te ontsnappen, Terwijl de vis Voor de kust In vrijheid rondzwemt…

De taal die alleen Uit klanken bestond Heeft nu ook Woorden gekregen Die ik kan schrijven Op mijn geduldige papier - In dichtvorm schrijf Ik ze neer, een Onbeschrijflijk gevoel Maakt zich van mij meester, Voor mij het gevoel van de eeuw, Dichten in mijn vergeten taal Voelt als lopen op verse sneeuw…

Hij maakte een sneeuwval overgoot haar met zon schonk gouden regen uit een waterballon dichtte zijn liefde voor haar onder het rozenbalkon zij, totaal niet gestreeld veegde zijn verzen zonder pardon in de regenton en verdronk in haar spiegelbeeld.…

Wat heb ik Gesnakt naar Nachten zonder dromen, Droomwereld die mijn Dagelijks bestaan Met wurgende regelmaat Op zijn kop zet, Met het juiste stofje Is het eindelijk gelukt - In een soort van overkill, Ook mijn dagen zijn Nu zonder dromen, Niets te verlangen, Geen wensen, zacht en stil…

Duizenden foto's op talloze Sticks in ontelbare bestanden, Niet één blijft me bij - Binnenbeelden die zonder tussenkomst Van virtuele macht zijn opgeslagen Zijn de ware beelden - Niet één is overbodig.…

Vermomd als weerbare held zwaar getand en gehelmd heeft hij nog niet te vrezen van laagvliegende jagers loerend op een zwakke plek Tot ze uiteindelijk ontdekken dat het slechts een façade is dan slaan ze genadeloos toe hem verscheurd achter latend als aas voor gieren en jakhalzen Tot die tijd vecht hij door vanuit de ijdele hoop die…

De boor baant zich Met geschulpte randen Schuin naar beneden Een weg door de Steenharde rotswand - Ik weet dat ik Die boor ben, En gestaag verder Naar beneden draai - Als iets meer dan De helft van de boor In de rots verdwenen is Besef ik dat ik terug wil, Maar het point of no return Ligt al ruimschoots achter me, De…

Die op de uitkijk Staat voor een dodenakker, Het leven vasthoudt In fris jong groen Op plekken waar de bliksem Verpletterend is ingeslagen, Omarmt jou als je Met je gedichten Achterop de brommer Komt aangereden…

Langzame gesprekken Hebben we, jij en ik, Aan de bedding Van de beek Die meanderend door Het oude land de tijd Ongemerkt door zich Heen laat stromen, In een vastberaden poging Het moment vast te houden Verglijdt ze tussen onze vingers In eindeloos ritme van komen En gaan - het landschap En het stromende water Laten ons…

dat ik de zomer was misgelopen bleek toen sneeuwvlokken de kasseien kusten waar dromen uit ontsprongen ze hadden de zon ver achter zich gelaten…

Ik kom bijna nooit meer op mijn zolder. Het idee om die trap naar beneden te trekken beangstigt me mateloos, net zo'n moordwapen, dat genadeloos op je af suist. Bovendien weet ik ongeveer wat ik daar kan aantreffen: duizenden vergeelde boeken, aangevreten door boekenwurmen en zilvervisjes, stapels oude krantenbijlagen over literatuur, achteloos…