Alle inzendingen over kinderen

gek word je doe steeds het goede kies het juiste gek weg de grens van deugd en fatsoen geen zin om de rij te sluiten weg vrij is je keuze tussen donker en licht verantwoordelijk voor je leven ben jij…

ook later liefje als ik er niet meer maar toch nog iets voor jou mag zijn zal ik je in onsjes laten weten dat als het had gekund ik jou nooit had verlaten dat ik nog steeds bij je ben in een windstreling over je wang die ene regenspetter in de zon het plaagstootje in je zij, weet je misschien komt het wel van mij een teken hoe klein…

jij bent mijn kind Iets wat ons aan elkaar verbindt Ik had nooit gedacht dat het zo zou zijn oh schatje wat is het leven met jou fijn. ik wil je nu iets beloven Ik zal altijd in jou geloven. Je kan altijd bij mij terecht. Weet dat ik voor je vecht…

boven zilveren golfjes van de avondzee de langste wolk ooit, wij, met zijn tweeën op het zachte, lege strand pap kijk, die gouden bovenrand zo mooi, denk jij ook niet, hé pap, denk jij ook niet dat dít de allerlangste is, de langste ooit? ik zwijg gedwee, verstrooid pak ik je hand als nooit genietend van jouw erfenis, hoe jij na…

Als baby speel ik met jouw kleine hand met zachtjes neuriën troost ik jouw verdriet zo hebben wij een schijnbaar onbreekbare band met jouw hele leven in het verschiet als peuter beschermde ik je voor het vallen lachte ik om jouw eerste wankele stapjes met die kleine beentjes volgde je alle ballen lachte ik, iedere minuut om jouw malle grapjes…

Van twee latten een kruis maken en daar overheen zwaar rood papier plakken, dat viel niet mee. Maar het moest en zou Amos dit keer lukken de zon met zijn vlieger af te schermen. Tien seconden lang wist hij verterend vuur te temmen tot een haard die door de vlieger scheen. Maar toen sloeg uit zee een forse windvlaag hem de toom uit handen en werd…

Onder de maan van de vallende sneeuw naakt in zijn puurste vorm is een kind geboren Zullen wij het omhelzen, verwarmen met liefde voeden en koesteren? Beschermende armen bieden wanneer onder de maan van de vallende wind een storm opsteekt? Effenen we het pad dat gelopen moet worden zodat de onschuld niet verdwaald? Houden wij een schuilplaats…

In een papaverveld één lieveheersbeestje vliegt en lacht én lacht van rood naar zwart wat is zo grappig? zoemt de geelgestreepte bij Buurvrouw, bent u kleurenblind? Ziet u niet, hoe op dit veld alle bloemen lijken op een plagiaat van mij!?…

Slaapt, slaapt, kindje slaapt, en doet uwe oogskes toe, die pinkelende winkelende oogskes daar, ‘k ben ’t wiegen al zo moe: ‘k en kan u niet meer wiegen, ‘k en ga u niet meer wiegen, slaapt, slaapt, toe! ‘g Hebt uw hert- en uw mondje voldaan, g’ hebt al uw krinkelende krulletjes aan, ach en ‘k en kan van uw wiegske niet gaan: slaapt, slaapt…

al die mamma’s en pappa’s die nu zo eng hard piepen in hun slaap wordt dat broodje aap of delen we het met onze kinderen nee geen droommasjien maar veel benauwenis omdat ademen tergend moeilijk gaat onregelmatig met al dat bijgeluid komen ze er met halen toch nog uit gelukkig maar daar de atmosfeer nu zo drukkend voor ze is terwijl…

twee kinderogen kijken mij aan de afgekloven teddybeer vastgeklemd in twee nog niet volgroeide handjes jouw ogen twinkelen in het donker je lacht nu lig je nog in je veilige ledikantje straks ben je volwassen en bevind je je ineens in een heel andere wereld maar daar weet je nu nog niks van…

Het kind speelt vol aandacht de moeder kijkt toe de nacht vergeten dat het slapen niet gaat het kind speelt de moeder gaapt moe van de doorwaakte nacht het kind speelt onvermoeibaar de moeder vermoeid denkt, als hij vannacht maar… Het kind speelt!…

Wanneer ze met haar prachtige blauwe oogjes in de mijne blikt trekt er van oor tot oor een brede lach over haar gezicht. Wanneer ik dan zachtjes tegen haar praat in begrijpelijke baby taal is het of ze me verstaat en begrijpt en ik vervolg mijn verhaal. Ze luistert met volle aandacht en ik kwebbel maar door, fluister lieve woordjes…

een kind met vrolijke vlechtjes loopt aan de hand, heel netjes ze kijkt haar moeder aan luistert, is heel gehoorzaam haar onschuldige onbevangenheid ontwaakt de herinnering aan mijn kindertijd heimwee naar dat pertinente rotsvaste geloven in alles wat volwassenen je beloven ach, was ik nog maar dat kind van toen wat zou ik dan allemaal…

ze komen weer een weekendje logeren en wat onwennig staan ze op z’n stoep met kinderfietsen, een timide groep hun moeder draagt een tas met schone kleren geen boeman zijn, een woning vol met troep wat maakt het uit, dat moet hij tolereren ze laten zich haast schaamteloos fêteren en leven op patat, kroket en snoep ze zijn weer thuis, verdwenen…

Een klein verkrampt lijfje strooit al zijn verdriet uit over het stoffige land Nog steeds hoopvol het zout op de lippen heeft het zijn schaaltje zijn enig bezit in de knuistjes geklemd De grote ogen vragen duidelijk als vetgedrukte letters geef mij eten, geef mij water De lucht rondom hem bevat louter nog echo's van hongerige huilertjes…

zachte druppels ontmoeten haar hoofd strelen haar wangetjes met gepaste eerbied verwonderde ogen bevochtigen de mijne in een opslag van herkenning onvoorwaardelijke liefde een rituele besprenkeling gekoesterd in liefdevolle armen laat haar wimpers dalen met een glans van vertrouwen…

Wat zij hebben doorstaan de laatste 2 jaar, ga er maar aan staan Ruzie's , vechten, telkens weer twee ouders in de clinch, keer op keer Vlogen elkaar in het haar en zij stonden daar maar In hun ogen het verdriet maar wij zagen het niet Alleen bezig met onszelf vergaten het meisje van 5 en de jongen van 11 Zij sprongen ertussen…

Een baby wordt geboren naakt en hulpeloos De moeder dolblij met háár kindje dat altijd van háár blijft Babykleertjes die heeft ze al gekocht de baby wil ze niet en huilt praten lukt nog niet Snel de kleertjes aan O, dat vind ik schattig staan! Roept ze De baby brult voelt zich ongelukkig De moeder dolblij met háár kindje Ze kan…

Mijn lieve kleinkind mijn kleine meid Dat liefde zo groot kon zijn wist ik niet. Dat liefde zo enorm kon zijn wist ik evenmin Dat je zo vreselijk veel kon houden van zo’n kleintje ik had werkelijk geen idee. Maar dat je er voor zorgt dat álles in dit harde leven, tot het minimum beperkt worden kan is iets waarvan menigeen nog wat leren…

icke draoge in miene aerme unne keint te waerme ende drooge haore traone welcke ut gesicht beglaenst sie moge sich geruste waone daer sie in miene haorte is gesloote ende foele miene haent waor unne kragte is onsloote om unne kouwe wegge te slaone welcke over dees menscke is gelaent icke wige hin ende were ende met miene glaensende…

Twee knuistjes, stevig in mijn handen Mijn jongens en ik, samen op pad Met hen op reis naar vreemde landen Met méér lef dan ik in me had Sámen stonden we echt veel sterker Sámen konden we heel veel aan Ik hún steun en zij de mijne Alléén, had ik dit nooit gedaan. Zïj gaven mijn de kracht om door te vechten Zíj dwongen mij niet ‘neer’ te…

Ik heb vandaag geen zin Wat kunnen mijn ouders toch zagen Ik heb er weer flink de pest in Ze kunnen niets van me verdagen. Als ik in de spiegel kijk zie ik kleine borsten en een dikke neus Het is net of ik op een olifant lijk Mijn kont is volumineus. Soms lig ik wat op mijn kamer te wenen Weet ik niet wat er met me scheelt Denk ik vaak…

zij is pas negen hij is net elf ze zijn zo volwassen vinden zij zelf hij klimt de boom in zij staart hem na hij vraagt:'kom je ook ?' zij zegt:'denk niet dat ik ga" zij blijft het proberen hij doet het haar voor zo zal het wel lukken maar zij krijgt het niet door hij is pas elf zij net negen klimt hij tot in de top zij glimlacht…

één voor één en dan nog eens één luchtparade of concours hip piqué de ballonvaarders in vuur en vlam het rees als bellenblazen uit het steen zo zag ik de luchtschepen zonder giek gelijkend Mickey Mouse schrok ik me lam waar de kameel of olifant hier overdreef dit rijmt niet op het nuchter platte land waarop de noorderling dit mij omschreef…

Kinderen ons grootste goed kinderen die door overmoed denken dat de meeste lol zit in de verboden alcohol zich ziek drinken richting een coma. Kinderen ons grootste goed kleuterleeftijd is al zo verknald dat het de jeugd van anderen mee vergalt door seksuele spelletjes. Kinderen ons grootste goed en ik weet, dit ligt niet aan mij…

op simpele wijze schrijf ik woorden als kinderen die ademen in het bed van de taal in iets onbestaanbaars een sprookjesboek om voor te lezen op de rand van het bed woord voor woord hand in hand…

Wit zijn de muren vier keer een wand bruin is het dak als je komt gaan we samen ja op die plek spelen dat ze ons kunnen horen doet er niet toe ze zien ons niet speel met me en samen zijn we een vader en een moeder in ons eigen domein plek voor twee.…

jij met je zwarte stipjes en je vleugeltjes als rode jas je pootjes als tedere lipjes mijn vriendje, toen je bij me was ik had je gepakt uit de lucht met grassprietjes in een doosje gedaan van morgen slaakte ik een zucht je was stilletjes van mij heengegaan…

zij komt, om de hoek, en hoopvol kijkend naar het beeld van morgen het meisje van de blije verwachting nog in de ziel van de engel geborgen vol van licht en sprakeloze achting wat zou ik haar toch willen troosten wanneer de dag haar allengs zal overvallen en ware schaduwen zullen oogsten ik zou trachten haar te beschermen tegen onvermijdbare…