Alle inzendingen over oorlog

nooit heb ik je zo ontroerd zien kijken naar die vergeelde foto uit de gouden koekjesdoos van oma Rosa zaliger genomen, lang voor de oorlog in een bonte boerentuin met aan de waterkant oude mannen, bolle vrouwen en God's enig kind je las zijn wonderschone afscheidsgroet zijn allerlaatste woorden gericht aan jou de liefde…

mijn woorden zijn op verdronken in de tranen van Kamp Westerbork…

Ogen smeken om vergiffenis waar angst te lezen is. Woorden ontbreken in alle talen. In zware klei staan voeten vast. een vuurpeloton richt. Een hand gaat neer, de laatste wens wordt neergeschoten.…

...je ogen gericht op de eenzame straten, waarin vorige week nog gewoon werd gespeeld. Nu zijn ze het beeld van een toneel dat verlaten erbij ligt en rollen weer worden verdeeld. Maar waar niemand bereid is een bijrol te spelen, omdat het een spel is op leven en dood. Het scenario luidt dat de sterkste blijft leven; zodat het doek lijkt te vallen…

Had vandaag een visioen van een wereld zonder bommen kinderen spelend in het groen dolfijnen die in oceanen zwommen. Had vandaag een visioen van mensen die samendrommen in Oost en West, plein en plantsoen geen bom die hun deed verstommen. Had vandaag een visioen dat we allen wensen en dromen van 'n leven vol begrip en fatsoen waarin…

star stamelt de angst geladen ontzetting uit stenen beelden van grijze figuren in het heden opnieuw worden zij verraden voor de jaren die zij deelden en wordt er vals gebeden hun kinderen werden wezen van het licht of de schaduw en op het voetstuk staat te lezen een onbekende naam en de datum van hun laatste gruwel als dan de pijn…

voor mijn vaderland vocht ik nooit, bedank me daar maar voor. u wilt niet weten wat er zoal aan wreedheid in deze 1m60 schuilt. ook ik kan een vrouw verkrachten en een kind met de blote hand de ingewanden het lijf uitrukken. ik ben een beest. wedden dat u snel om genade smeekt als ik het recht in eigen handen neem en u…

Gezichten in het zand Handen verkrampen De kou is tastbaar als smeltend ijs Bloed stroomt op het strand De wonden prikken door het zoute water maar er is alleen de pijn Niet bewust van eigen kreten of van snikken Langzaam glijden ze mee met de woeste golven die met lichamen dollen en verdwijnen in de diepte voor een eeuwig graf…

De jongen speelde op de straat en ving de bal met beide handen. Toen viel een bom of een granaat, daarheen gestuurd door Goede Landen. Nu ligt in een Bagdads ziekenhuis een kind dat nooit meer een bal zal vangen. Zijn armpjes zijn de balkjes van een kruis waaraan het levenslang zal hangen.…

Ze rolden aan door het zand. Als een muur van staal en stof verplaatsten zich de tanks vanaf de grens het land in dat de Yanks wel eens bevrijden zouden van de dictatuur. Het ging heel vlug. ‘t Verzet was kort van duur. Een enkele Irakees schoot terug, maar zwenks maaide een tankkanon hem neer. Allengs werd alles kalm en doods. Hun laatste…

Ze staan weer voor een oorlog klaar, uit grote monden rollen zware woorden. De vrede wordt gestald in verre oorden, verzoening wordt een vreemd gebaar. De lucht is nu nog stil en klaar; ik dacht nog dat ik vrolijk lachen hoorde, en zelfs dat in de wereld wijsheid gloorde, maar ginds staan lijkenzakken en een baar. Want morgenvroeg begint…

Ik heb helaas maar één opa gekend, de vader van mijn vader... Hij was bij menigeen bekend, als de joviale vent... Als wij een bezoekje aan hem brachten, kon je metéén, een zeekaak van hem verwachten Hij had alle zeeën reeds bevaren en als wij aten van zijn vette soep, vertelde hij spannende verhalen Hij vertelde over zijn zeemanzijn…

Ze speelden oorlogje op de grond, Met mini-soldaatjes En gooiden naar elkaar Met zelfverzonnen mini-granaatjes Boem, boem, jij bent dood En met schmink kleurden zij hun handen rood Hij was pas 11 jaar en soldaat Vocht voor vrede, dacht hij, t was een goede daad De grond onder hem kleurde rood Boem, boem…hij lag dood Op de televisie…

twee minuten laten we stil zijn om oorlog, om haten om hen die gedwongen hun huizen verlaten Endlösung, zuivering het blijft gewoon moorden maar laten we stil zijn 't is te gek voor woorden laten we zwijgen het is toch gebleken dat het geen zin heeft harde woorden te spreken Ghandi, Joes, King het blijft gewoon moorden…

gedachten groeien oud, in jong lichaam, nog te onervaren om dit te dragen het prille leven op de proef gesteld omdat je niet mag zijn waar je nu bent verlaten straten onder sterren leiden niet meer naar huis dromen vleugellam geslagen vertwijfeld vragen naar een reden, maar kun jij stoppen wat je niet begonnen bent?…

Ik leef in de oorlog, mijn hart doet zo'n pijn. Ik wacht op de vrede, maar zal die er ooit zijn?…

Gefluit, geknal, Een schreeuwende pijn Even de ogen open Om dan te verdwijnen, In de mist van eeuwigheid Een kreet in nood Een kreet om hulp Een fractie te laat De sneeuw kleurt rood Een traan welt op Het was een vriend Waarmee ik m’n miserie deelde Waarbij het vele lijden dragelijker werd Iemand die me verstond Die in al het gedonder…

Als een vogel door het leven, genieten van de vrijheid. Liefde word mij gegeven, tot onbepaalde tijd. En in mijn dromen is de zon aan het schijnen. Toch kan er een tijd komen waarin alles zal verdwijnen. Het is hier donker en koud. Ik kom nooit meer vrij door wat er is gelogen. Ik heb het leven toevertrouwd. Dat was dom van mij, was…

Wil niemand het meer horen Binnen in me schreeuwen de onmacht en de pijn Binnen in me voel ik angst Binnen in me voel ik verdriet Binnen in me voel ik het verlies Binnen in me voel ik de eenzaamheid Binnen in me hoor ik de gewonden schreeuwen Wil niemand dit dan horen ik schreeuw het uit Stop mensen stop dit is genoeg dit was te veel Vrede…

Een zware hand legde zich op zijn schouder En onderbrak zijn dagelijkschen gang. Heel even ging zijn adem wat benauwder, Toen ging hij rustig mee. Hij was niet bang. Dat dit eens komen moest, wist hij al lang. Wie die de strijd aanbindt, schuwt de gevaren? Menig soldaat sterft in zijn jonge jaren, Maar het land riep en hij volgde dien drang.…

moederziel alleen gedragen door de wind wachtend op een steen zit een eenzaam kind dagen niets gegeten van honger bijna dood trachtend te vergeten de smaak van brood vluchtend voor 't geweld van soldaten met geweren zit hier nu deze held langzaam weg te teren Door God en mens verlaten niemand die hem mist zijn hulpgeroep mag niet…

Het is hier zo stil terwijl vlak achter mij een soldaat een jongen als confetti verstrooit. Een bodemloos tegoed aan tijd verwijdt het land, en elke stap past zomaar in de voetstap van een dode. Het is hier zo groen.…

De mensen zoeken waarde Voor hun spullen en hun geld En om dat te bereiken Gebruiken ze wapens en geweld Mijn buurvrouw huilde zachtjes Toen haar zoontje overleed Zijn lichaam niet te herkennen Nadat die tank er over reed Het huilen en de tranen…

Een oorlog zo wreed, zo verschrikkelijk wreed Kapotgeschoten levens, een vloedgolf van leed Wat is de reden voor vernietiging en geweld Wie is het die mij de echte waarheid vertelt De beelden blijven zweven voor mijn geestesoog Dodende tanks, hun lopen dreigend naar omhoog Bange mensen, de handen hoog boven hun hoofd Angstige burgers, van…

schelle klanken kruipen uit gebarsten bronzen onweerstaanbaar duiken myriaden vliegen gonzen uit bleke doden die verstard de maden voeden met hun hart dat ooit de wereld heeft bemind nu achteloos verstrooid berooid door westenwind verstorven stilte breekt de pijn in gruizel stukken pulver zijn de doodsangst schrijdt nu laag na laag tot…

De onvrede op de straathoek roept rood rijdt door rem af. De onvrede van de buren is veel groter en met meer. De onvrede op het scherm is een onwaarschijnlijk lage resolutie Onvrede vooral op maandagmorgen goed uit te tekenen in rood en zwart… …en waar ik de vrede zoek is vrede zoek en komt de zoeker altijd ongelegen.…

Is die oorlog nu voorbij of kunnen we nog meer verwachten Kunnen we nu zeggen:"Vaarwel Dictatuur?" Dat zou de pijn verzachten Ik heb gedacht aan al die soldaten Ze gingen er toch maar op af Zandstormen trotserend. Op naar Bagdad! Richting Dictator, met zijn geblaf. De emoties komen eindelijk los zag je die man met die foto staan? Schreeuwend…

Op een dag lag Je laatst bij ons in de straat Zomaar op de stoep Iets voorbij de hoek: Een pop met gele haren En een rode broek Die omhoog kijkt naar de blauwe lucht Kind waar ben je En kom toch tot bedaren Je mammie troost je wel En je vindt die pop weer snel Als je thuiskomt Bij de voordeur op de grond Zit hij trots te wachten In de…

Vrolijke mensen, Lachende mensen, Zingende mensen, De mensen zijn blij. Dan word ik wakker en kijk naar buiten. Nog steeds oorlog bij mij...…

Dat een stad warm kan zijn een vriendin in de koude nacht gelijkertijd als een hoer haar benen spreidt voor elke soldaat met en zonder verlof. Dat een non een vrouw kan zijn beschermd door de ziekte van haar geslacht aan wie de geile strijder natuurlijk geen geloof schenkt belust op vergetelheid.…