je weet het later pas
Pas als de zon onder gaat
begint er iets te leven
armpjes en beentjes gaan
toch is dat slechts voor even
de maan en sterren lijken lief
maar het zoeklicht is wel hard
want het heeft je zo gepakt
ongewassen, en je haartjes verward
fluisterend krijs je om eten
dat wat je wilt en er niet is
angst in alle ogen die je ziet
je weet niet, maar voelt het is mis
het is een spel nog onbegrepen
van wie er niet met macht kan leiden
zolang flitst er van alles door je hoofd
het mooie van die tijd, ze komen je bevrijden!
Geplaatst in de categorie: oorlog