Alle inzendingen over kinderen

Lieve Heer ik zit op mamma’s bed net zoals mijn knuffelbeer die ik naast me heb gezet ik weet niet goed hoe ik bidden moet dat zou mamma mij nog leren maar omdat ik wat vragen wil zal ik het maar proberen mijn handjes heb ik tegen elkaar en de knuffelbeer zijn poten onze ogen zijn gesloten zo is het goed… denk ik dus vraag ik maar…

De dag op slot, de klok klinkt helder als pa je roept om zeven uur maakt menig kind het leven zuur: 'Ga kolen halen uit de kelder'. Waar wezens wonen achter kasten en spoken klauwen naar je voet als jij niet snel jouw werk doet voel je de vingers naar je tasten. Als je gestreeld wordt door de spinnen jou donkerheid niet lekker zit de…

Ik wil weten, ik wil weten Wat er in jouw jaszak zit Lucifers, een elastiek, een appelpit? Hout of touw, de nieuwste hit? Verzamelkaartjes, Pritt correct-it? Koek, snoep, zwart op wit? Schelpen, spijkers, siliconenkit? Kom op, kom op met dat geheim Punaises, knikkers, een tube lijm? Een gevoelig, strikt persoonlijk rijm? Een pad, een kikker…

Later, mijn jongetje, word je een man, Later reikhals je als een giraffe naar het hoe en het waarom. Men zal je stempelen als bagage. Men zal je kwetsen om je wens en je droom. En jij zal trachten eens en voorgoed te fotograferen het hoe en waarom van de vrouw die kantelt in je lakens die zingt naarmate je ontdubbelt in haar vel. En nog later…

kijk zei ik hoe mooi en warm de maan kan zijn door groter zusje zon speel zei ze halve maan zoekt volle zon straaltjes vangen dan andersom goed zei ik spelletje maan spelletje zon dubbelspel licht als warmtebron…

signaal om uit te kijken draag een lange broek en sokken vraag er niet om, roep ik uit verwondering van wonderkinderen die niet begrijpen dat wij niet begrijpen het is zo duidelijk het sein staat op rood…

wat gaat er boven leven in een zweefballon wind met kleine zuchten bij heldere luchten lekker vastgebonden aan een touwtje in een kinderhand aan een winkelmand niet bang te vallen wel voor knallen speldeprik sigarettepeuk een klapper dan ik ga ploffen man…

Schuil niet mijn kind want onder de deken wacht enkel nog meer duisternis wees niet bang voor wezens uit het land van de sluimer waar schemering heerser is het zijn slechts wat schimmen die vanaf het zonlicht de avond zijn binnengegleden ze trekken uit de hemel - voor hen die slapen gaan- het nachtgordijn naar beneden rust nu mijn…

Die dijk was soms wel erg lang toen ik als kind van zes 's morgens naar de schoolmis moest thee in een eau de cologne fles in een oude krant het brood verpakt waarop letters stonden je keek er niet van op en alles werd verslonden houten bankje in een gang schlemielen bij elkaar hufterend van de kou en niemand vond het raar.…

Geen schuimkop en bruis, bad uit mijn jeugd teilen van zink en roest: wasbeurt thuis Afgedroogd bij een buis Kachelpoets en ruitjes van mica…

In de ban van 't veel te kleine kistje omarmd door 'n witte bloemenzee vermengd met tranen over het lot van 'n ziel die ons veel te vroeg ontnomen werd rest mij niets dan kippenvel…

Kus haar links en rechts en nog eens, ze wordt rood doet haar ogen dicht en wacht tot ik haar knijp venijnig in een onverdachte plek mijn armen om haar heen voorkom ik lichamelijk geweld dan likt ze me, bijt en ik ben weer uitgeteld…

(op de melodie van: ik wil terug naar de kust) 'k had vannacht iets geks was dat nu wel echt of was ik aan het dromen 'k was een vogel klein o wat was dat fijn, 'k vloog over alle bomen refrein: 'k wou omhoog naar de zon 'k wou hoger dan ik kon nee, zeiden de bomen daar kun je toch nooit komen vlieg wat hoger, zei de zon zij…

Met haar rugzak zwaarder dan een paard om stuitert desondanks zij de trappen op en af woont in abstracte lessen voor een toekomst met haar gierende vriendinnen wild gearmd naar de wc's een wijle daar valt zij in een aandacht voor haar oogopslag haar rozenmond in de beheersing van haar hoofddoek strijkt zij langs de jongensblote navel der vriendin…

Weet je, die mensen van dat hoekie Van nummer 17 Die schreeuwen alle dagen Dat heb ik zelf gezien Ze hebben lange haren Ongewassen, ongekamd Ze hebben van de week ook klein Lowietje in mekaar geramd Ze eten dooie vogels Ze plassen op de grond Ze hebben scherpe tandjes In een veel te grote mond Ach jongen, alsjeblieft…

In tolvlucht sloeg je op ons tegelpad te pletter en Daantje cirkelt om je dood - alles is ook vreemd en groot. .................................. Zonneleen 24.7 170606 Tweede versie van [dood] van 110606…

in de lucht stok je je valt lukraak te pletter op ons tegelpad en daantje cirkelt om je dood alles is ook vreemd en groot lapidair 23.1 110605…

als volle maan ons groet in al spelend voorbij bedtijd gaan weerspiegelt glans van acht pupillen waarin ik als deses dubbelmol zelfs cijferblind mijn rijkdom tel…

Op een dag zal achtergelaten speelgoed het gazon iets eenzaams verlenen, de zon zal het rood van de driewieler verbleken en de echo´s van kinderlachen zullen àl vager door het theehuis klinken. Op een dag zal ik schrijven: ´Er was eens´.…

Wat verheug ik me weer op morgen Want dan mag ik voor je zorgen Twee dagen zal je weer bij me zijn Twee dagen lang vol zonneschijn Je fleurt me op heelder dagen Je komt de spoken weer verjagen Je blonde krullen en je lieve lach Doen die verdwijnen als bij toverslag De ganse dag vol van gebabbel Een groot papier met jouw gekrabbel Ook al…

Gisteren is het me gelukt Om tien uur sliep ik pas Voor mij is dat heel laat Maar niet voor Paul en Dennis uit mijn klas Als ik die geloven moet Wordt het zeker elf uur Met sloten jus of cola En chocolade, melk én puur Om half acht hoor ik roepen Christiaan, je moet naar bed Even denk ik dan aan Dennis Aan limonade en patat mét Maar…

zij snijdt nog brood op de ouderwetse manier zij neemt het bijna als een baby in haar armen - zij moet een warm hart hebben - denk ik een rilling van bijna betrapte herkenning gaat door mij heen ik word weer klein en sta aan tafel met de punt van het mes maakt zij een kruis van korst tot korst het lemmet klieft het grijs van golgotha…

Vandaag zag ik mijn kinderen door de boomgaard op mij toe rennen, bloesem dwarrelend om hun lachen, de armpjes ver gespreid als tuimelende vogels. Betoverend dat, juist op dàt moment, vanuit de sinaasappelboom, een merel floot.…

al in de lauwe bel, in de buidel zie ik op een scherm van draden de krijtlijnen van de eerste stuip lippen tuiten en vinden de duim die hen sust na een geeuw, na de huiver doezelt hij weg soms wordt hij gulzig dan propt hij meteen zijn hele knuist in de roze vliezen van zijn mond sinds ik weet dat het zijn tandvlees schendt dat hij…

Soms denk ik af en toe nog even aan 't dorp van toen, nà d'oorlogsjaren, waar wij nog jong en kinderen waren: de wind door 't malse lindengroen, de zoete lucht van meidoornhagen, heel vluchtig als een avondzoen. 'k Zit dan weer vooraan op de fiets bij vader als hij, avond al, nog werken gaat bij boerenmensen uit de straat of verder. Ik…

Beuls-professies (petten af!) Zijn sinds jaren meestal erflijk. Daarom, kind! (een mens is sterflijk, En uw vader helt naar ’t graf!) Ware ’t nimmer te vergeven, Zo ik u geen raad zes zeven Vóór mijn end te slikken gaf. Primo – Jongen, voel uw waarde! Want een echte Recensent, Schoon ’t langoorigst dier der aarde, Houdt zich voor de knapste…

kleine jongen blonde haartjes plakkend van zweet handjes moegespeeld met kleine kuiltjes wimpers als gordijntjes over toegevallen oogjes straks weer kijken de wereld ontdekken elke dag een feest voor jou en voor mij…

Terug in de tijd staat de box in de kamer, is alles bezaaid met speelgoed m’n huis een chaos, en zijn wij middelbaar. Klinken kinderversjes liggen overal spuugdoekjes een verdwaalde speen een zuigfles, staat een ledikantje in mijn hobbykamer die ik dus niet gebruiken kan wordt de kleine afgeleverd met de woorden, ‘ik geloof dat ie gepoept…

Mijn vingers zweven , boven het toetsenbord, zoekend naar woorden, schiet ik te kort. Geen enkel woord, omschrijft mijn pijn, al wat er was, maar niet mocht zijn. Een lege buik, ik voel niks meer, enkel mijn hart, dat doet zo'n zeer...…

Het is elke keer weer de gok van één op een miljoen zal het wel of zal het niet gaan, zullen ze het doen zal het ei zijn weg vinden zal het zaadje op tijd zijn zullen ze elkaar wel vinden of gaan ze langs elkaar heen en verdwijnen ze in het niets? Maar dit keer hebben ze elkaar gevonden de grote gok is een echt feit. Het eitje en zaadje…