Alle inzendingen over kinderen

Vandaag omdat mijn dochter jarig is vandaag staan alle bloemen in mijn gedachtentuin in bloei Met rustig groen gebladerte omluikt ervaar ik hoe fijn het ruikt met al die geuren en bekijk ik vele kleuren die ik anders niet zo vaak meer zie Het geel van hoop het rood van passie en betoog het paars van geestelijke inspiratie en alle te bedenken…

zeven dagen al wandel ik met de houtvester de duinen door en teken ik op de kaart percelen voor nieuwe dennenakkers maar ik verafschuw stammen in dichte gelederen waar eeuwig schemer hangt en zang van kindertotenlieder morgen ben ik weg 2 februari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 64…

In mijn huis hangt een klok die voortdurend doorgaat onverbiddelijk en ongerijmd beukt als een hamer op de tijd en laat mijn woorden verdwalen in de sluiers van eenzaamheid Ik zie steeds veranderingen zonder dat er iets anders is steeds de versnelling waar vertraging is in het verdwijnen van mijn ijdelheid Ergens huilt een kind het…

in een hutje op de hei woont een heks want dat is zij met oei oei oei een hoge hoed en een bezemsteel wat goed er zit alleen geen bezem aan hoe moet zij nu dan vliegen gaan dat kan ze niet en juist daarom plaagt ze de dieren echt wel dom tinkel flinkel toverkol stopt de ketel lekker vol dovenetel bessensap wat zij doet is best wel knap…

eens lang geleden in een donker woud woonde een trol en die was zo stout alle bosdieren plaagde hij maar lief zijn dat was er niet bij de nootjes van eekhoorn verstopte hij vlug konijns blaadjes kwamen nooit weer terug omdat trol steeds stout was bleef hij heel alleen niemand speelde met hem waar moest hij heen als de zon nou…

ik ben de eenogige piraat bewaker van de gouden dukaat aan de afschuwelijke draad ik hinkstap met een krijtstomp naar een getekende hemel de poort knelt door de muitergom mijn schip vergaat ik ben de eenogige piraat aan de afschuwelijke draad…

Hij klaagt hardop dat hij de nieuwe aardappeltjes niet meer haalt. Ik roep dat ik ze al gegeten heb, dus hij moet terug naar Start of naar de Gevangenis. Hij strompelt toch al zo moe. Zijn hart. Maar een vriend hoeft niet snel te zijn, van mij niet persé, alleen in de buurt. Hij moet niet zeggen dat het weer weer in de weg zit. Ik weet al…

Midden alle drukte daalt ineens een lied; een kind dat kijkt en helder ziet hoe grote mensen zich zo haasten en toch niet leven, enkel doen... Hoe mensen leven voor fatsoen en voor wat buren ook maar denken... Een kind dat vrolijk staat te wenken dàt kent de dingen die er echt toe doen.…

hansje was een dromer vooral als het winter was dan dacht hij aan de zomer met een ijsje op het terras hij kon zo lekker likken maar drupte op zijn shirt dat moet je niet meer flikken zei moeder op haar beurt ach, zei kleine hans gedwee jij wast toch met een machien maar moeder was niet tevree zij wilde geen vlekje meer…

ik zit op mijn schommeltje even roerloos, maar dan word ik lichter en krijg koorts , reiskoorts zachtjes begin ik te wiebelen, klim stilaan hoger en hoger tot mijn tenen de takken van de bomen raken zo groet ik ze , en ze zwaaien vrolijk ritseltakkerig terug dan verdwijnt het allemaal heel vlug het huis, de tuin, en mama die zwaait vanuit…

De geuren van de gardenia voortdurend bloemen wat minder in de droge tijd zo rook het toen, de wegen de straten en de pleinen in het midden een waringinboom na een regenbui ontdekte wat ik zocht, dat loste op onmerkbaar aan de randen ik zoek iets nieuws verlies wat ik gevonden heb zet dingen op een rij wat meer moeite kost alsof de…

knul bewoont de vertrekken rond mijn schoot ook als hij straks groot is belooft ie gul held op batmansokken, pyjamabroek kinderlijf pardoes in spanningsboog later wordt hij sterk én ninjaoloog en om zijn status te doen gelden kortstaart hij draken, met plastic zwaard in lichtvoetigheid redt hij mijn dag terwijl ik verzoet…

Het zachte schijnsel van de haard bloost haar wangen rozerood ze wiegt zich in een schommelstoel en vouwt de handen teder om het wonder in d’r schoot ze heeft iets...een geheim dat enkel door een vrouw is te ervaren haar ogen glanzen mysterieus in glimlachend staren ze lijkt gehuld in kopergloed die vertedert en verblindt voor…

het laddertje onder mijn arm heeft vijf sporten en ik ga er vaak mee op reis soms zet ik het tegen een zonnestraal klim vlug naar een windveer en reis zo verder naar de maan ik rust daar in een kratertje van precies vijf sporten diep ik klim ermee de gevel op de dakgoot in en krijg een traplift van de ooievaar naar een land waar…

Op fluwelen kousenvoetjes sluipt het schemer naderbij leg lieve knuffel aan je zij vlij je neer en doezel zoetjes van pure chocoladedromen waarin suikerbloesem bloeit en de dropstruik welig groeit langs rode limonadestromen zo klonk mijn slaaplied lief en teer maar ik vond geen woorden meer toen ik hem zachtjes hoorde vragen papa…

Op fluwelen kousenvoetjes sluipt het schemer naderbij leg lieve knuffel aan je zij vlij je neer en doezel zoetjes van pure chocoladedromen waarin suikerbloesem bloeit en de dropstruik welig groeit langs rode limonadestromen zo klonk mijn slaaplied lief en teer maar ik vond geen woorden meer toen ik hem zachtjes hoorde vragen papa…

en over 't zicht van de weg lag sneeuw. Geluidsdicht afgesloten zwart teer waarop je liggen ging, met wiegarmen. Als engel; afdruk mals in ’t holwit. Hoe roze huid op steenbleke kou. Ogen als kolen flakkerden weerglans van bevroren luchten als ijsbergen. Dan mat je de afstand tussen sprong- kuilende stappen, sporen tot…

Ze draait zich om en kijkt me met haar vaders ogen aan De lichtjes die ik ook zo vaak in zijn ogen zag staan Niemand die ooit iets mooiers heeft gegeven Zijn liefde blijft nu in haar ogen leven…

Rode blosjes op je wangen de volumeknop staat voluit je zingt mee uit volle borst en tekent letters op de ruit Heerlijk om naar te luisteren jouw stemmetje op de muziek lachend kijk ik in de spiegel jij bent voor mij echt uniek Nog één bocht en we zijn er jij lacht om een valse toon ik stop de auto en kijk achterom wat ben ik trots op…

het meisje van de bloementuin streelt met haar blote voetjes het zachte dons van elk blad die zij, getooid met een fladderende hoed met voile haast zwevend betrad zij was uit het licht gesneden zo broos en ongerept en danste haar engelendans; al draaiend en huppelend, een mooie bloemenkrans waar vind ik haar nog aanschouwelijk,…

ik bereid daar als enige chef mijn lievelingsprakjes van kralen en knopen die niemand proeft of lust er gebeuren wonderen daar wanneer de dokter gaat is er een maaltijd voorbij ik word gezocht, altijd gevonden ook een lepel levertraan als vrijbrief voor de reis naar potenland hoesten kan tegen mijn pop tot de volgende vieze slok…

blijf jij maar klein mijn lieve zoon leef je dromen geniet gewoon groei maar niet als je dat kan naar een verdrietige volwassen man blijf jij maar klein mijn lieve zoon chauffeur de auto’s beklim de kraan maar blijf ver weg van dit bestaan blijf jij maar klein mijn lieve zoon er wachten eendjes aan de kant die eten allemaal uit…

Ze draait zich om en kijkt me met haar vaders ogen aan De lichtjes die ik ook zo vaak in zijn ogen zag staan Niemand die ooit iets mooiers heeft gegeven Zijn liefde blijft nu verder in haar ogen leven…

'Kom je bij me op het luchtbed?' Vraagt Jongetje 'Dan nemen we een sprongetje Tot aan de sterrenzee.' Hoe kan ik weigeren? Hij is mij lief. Hij houdt van verre reizen. Jongetje draagt wat schatten mee; Rombeer, ‘t Autoboek en Speen En ik draag hem. Op handen... Dan klimmen we en drijven we De bergen op de aarde. Hemelhoog Zijn…

1x Het verlangen gestolen. Onder regenjas bewaard. Op behoeften betrapt. 2x Man in regenjas rent door diepe plas. Kind in hem wordt nat. 3x De mantel der liefde bedekt - ook in de regen - het lopen zonder jas.…

De witte vlokken stapelen maagdelijk een wit egaal Scherpe contouren veranderen in een vriendelijk rond Kinderen reageren met sleeen sneeuwgevechten en dolle pret Tot s'avonds laat klinkt het geroep van ouders Kleine kopjes zitten knus in zelfgebouwde iglo's Laten ouders in het ongewisse Nu beschermd de stoere sneeuwman tegen het kwade Grote…

er was eens een dametje Kraaygraag die zong liefst de aria in 't duin met vogels uit Den Haag 's morgens zette zij met hoge stem in hield aan tot avondrood kreeg blos op haar wang van goede zin zo ging het jaar in jaar uit alle dagen men zag haar als paria alleen duinfluiters floten zonder vragen ook Karel Konijn werd er tureluurs van…

Voortdurend overwerkt plaatst hij het mes zoals een zachte heelmeester betaamt de nieuwe mens ontwaakt uit dromenland vol littekens maar wel strak waar is mamma vraagt het kind jij bent niet mijn mamma die keek anders was lekker zacht en lachte altijd tegen me…

Heel alleen aan 't tafelke, Eet ons kindje een wafelke. Hapt alhier een hoekske, Boter vlekt zijn doekske. Gaapt en bijt alginder, Weer een putteke minder. Dan in 't wilde, zeere, zeer,* Altijd voort en altijd meer: Wafel in zijn handekes, Wafel in zijn tandekes, En zijn gretige ogen gaan Naar het bord waar de ander staan. ----------…

Ik stond tussen de andere bloemen toen er een wervelwind kwam die blies mijn blaadjes aan flarden voordat hij me voorzichtig in handen nam zo werd ik een poosje gedragen voelde me heel licht in het hart maar al snel lag ik vergeten in de goot half levend en half dood…