Alle inzendingen over liefde

het innerlijke vuur aangewakkerd de lauwheid verdwijnt terwijl een witte wolk verschijnt heel dicht bij jou en mij op het zonnige feest tweeduizendtwintig de Pinkster-Geest de vogels buiten fluiten en een mooie witte duif gevangen achter tralies opgesloten in een kooi die kwijnt rondom de tuin waar bijen zoemen…

Ik weet nog steeds niet of er juiste woorden bestaan die de geur van je huid kunnen vangen, of beelden van jouw golvend haar in het levendig licht van je ogen, en mij in vervoering raakt mijn obsessie vanuit de vingertoppen, een strelende gebaar van verwachting, parelend op beide lippen Als ik hiervoor een gevoel kon vinden…

Waar denk je toch aan? Hij ligt zo tussen ons in -- onze eerste kus. ------------------------------------ Mijn lippen drukken de kus van toen in een graf – van twee monden diep. ------------------------------------ Ik begraaf één kus om er duizend te oogsten – allemaal voor jou.…

teneergeslagen door verdriet en nederlagen geeft men zich over aan de pijn er is veel nood en klagen tijdens het kortstondig leven op aarde een kreupel hert kan niet vluchten voor de jager hemeltranen dalen als zilveren pijpenstelen neder deemoed kruipt door ‘t bloed naar ‘t hart een fluistering een Woord een stille…

Vannacht volle maan, ik ga nog lang niet slapen – en kijk steeds naar jou.…

Lieveling, blijf niet dromen van de Madonna die ik niet wil zijn Waarom zet je mij hoog in de hemel, alleen voor jou en de kinderen, te goed voor anderen, misschien ook voor jou, je aarzelt elke dag om bij mij te zijn Liever dicht je van alles dat je ooit zag, aan mij toe en je verhaspelt mijn naam op het ritme van jouw hart de…

Deva Premal zingt vanuit het Hart van Christus buitenaards verliefd...…

in het oog met het gekneusde hoofd klopt en bonst de pijn hoe zeer bedreigend ook rondom mijn hart grijpt de ontroering om wie mij nabij zijn in het beklemmend heden waar wordt gebeden duldend waakzaam volhardend gestreden aan de sprankelende rivier daar trekt het zachte levende water met ons op opnieuw geboren strijdt…

Mijn lief, waarom droom je nog van de Madonna die ik niet wil zijn? Waarom sta je voor het raam met je rug naar de vrouw die voor je zorgen wil? Zie je in de diepte van de stad, auto in, auto uit alleen maar kortsluiting terwijl je een vrouw wilt die daar boven staat, vies van gedoe op een achterbank? Waarom droom je ervan te ontsnappen…

spreek zonder woorden schenk me jouw blik laat mij met jouw oren horen kom dichter bij me dan dicht leer me voelen en ervaren zonder woorden schenk mij dan het echte het ware inzicht om jou te doorgronden jij mijn liefdesgedicht…

heel zacht legde jij uit het niets je vingers op mijn wang ik was bang om mezelf te voelen in begrijpen wat jij nu zou bedoelen keek je aan maar verder dan je lach kon ik op dat moment niet gaan je gezicht was een collage van uitnodigende bronnen die in wisselend licht hun animeer zongen juist deze compilatie van passie…

Het jonge meisje keek haar ogen uit Ze was pas zestien, maar in zijn gezin - Daar voelde ze zich thuis als zeemeermin Hoe warm de tropen in zijn bruine huid Jasmijn en zilt spontaan en grif vermengd Er kwam een telg met orchideeënbloed Vol huidhonger het leven tegemoet Van passie en van dankbaarheid doordrenkt Gezinsgeluk en minnaars, hand…

jij lachte glas met verstilde ogen je warmte was heel transparant zonder blikken of blozen straalde jij een oppervlakte lang maakte juist van contact een heerlijk warm weldaadspel waarbij voelen het bedoelen van stilte in samen was geen va et vient waarbij altijd de snelste de game gaat winnen maar juist de opmaat…

Ik heb mijn naam geschreven Vrijwillig, haastig, sierlijk, routineus, trots Gedwongen ook Onder vele mails, aktes, contracten, petities en protest Vele jaren lang Getekend met de hand Die jou heeft opgepakt Boven het hoofd heeft gehouden Het leven heeft ingeduwd Heeft vastgepakt en heeft losgelaten Draag, bewaar mijn naam Zonder naam is het…

De mensen op straat maakt het niet uit dat ik naar hen kijk of ik besta er is geen noodzaak die me vooruithelpt voorbij het raam wachtend het wachten moe, terug in de stoel terug in de tijd verdwalend in mogelijkheden van oude zomerse verlangens door jou aangeraakt te worden terwijl het paard snuift jouw onschuld onbewust en onaangeraakt…

Als je je hoofd te rusten legt, voel je dan mijn hartslag als de weg naar de slaap? Als ik je hoofd op mijn borst weet, dan ben ik niet langer gekluisd in mijn eigen leegte, die nooit dezelfde ruimte vult. Voor me ligt dan ook een weg naar de slaap, een wereld die niet tastbaar is; een wereld die in beelden woont, ademt in kleuren…

Talent voor de liefde, gij Eleonora. U bracht het tot Vorst’ van la France en van Eng’land. Minnevorstin - tóch een doos van Pandora die zorgde voor heibel, tumult, trammelant. Uw zoon Richard Leeuwenhart, Albion’s Koning, in Kruistocht gevangen maar toch weer bevrijd, hield veel van zijn moeder: uw hart was hem woning. U leeft, net als hij…

School en thuis, alles aan deze kant van de rivier besproken met vriendinnen op de andere oever alleen maar schapen geen vergezicht op blinkende daken een lieve oude fee die de was doet of een jongen die een duik neemt niets bijzonders, maar toch kriebels van binnen die me pootje doen baden even drijven door golven opwinding…

mijn handen als woorden in stilte gedompeld spreken reikend naar verten in je ogen onbereikbaar: groene heuvels zich koesterend in wit licht zwervend tussen de heuvels zie ik hen rood – bloedloze geboorte breekt aan explosief in eigen vuur verteerd en geworden; zij, eens star geworteld, worden nu tot golven drijvend op vlammende grondzeeën…

ik hoop maar zo ontzettend dat jij heel oplettend blijft ik weet ook dat hoop allang verankerd is wat ik ook mis het is altijd zeker weten dat jij naast me loopt en achter me staat me nooit verlaat ik twijfel of jij wel weet en niet vergeet dus zeg ik het nou ik ook van jou!…

Tegen alle afspraken met jezelf in, Val je als een blok haar. Waarom, het had tot nu toch allemaal geen zin? Wellicht is dat nu eindelijk een keer niet waar. Dan de woorden, “Ik zie mezelf niet met jou”. Het hele verhaal tig keer in mijn hoofd afgespeeld. “Had ik nou maar, was ik maar dan zou....” Mezelf toch weer teveel ingebeeld. “ Sorry…

terug van waar ze was de straat met een geur van olie en benzine de pizzeria en kebab en uitlaatgassen en kut alweer de fiets gestolen alles is weer zoals het altijd was passend als haar oude favoriete jas hij loopt weer als vanouds door het altijd eerlijke bos hoort tussen het kloppen van de ijverige specht een overvliegende koekoek…

Op straat is het stil er gaat iemand klaterend naar de wc Zo klein en zacht als jij bij me ligt, te mooi om wakker te maken en te vrijen met open raam ja wij doen het, jullie ook? Alleen nu niet, mijn lief moet slapen, droomde hij maar bloedvullend van mij dan kwam ik heel voorzichtig over hem heen ik voel hem in me en houd mijn…

zoveel meer dan vleeslijk klinkt huidliefde als tastbaar bewijs van tederheid en o zo aaibaar het wegdromen in een zweem van wellust ver van de hectiek van de schrijnende werkelijkheid…

Hij komt de gang op. Zal ik hem aanraken, mijn vingers laten gaan door zijn haren, kietelend spelen met zijn hemd, zijn lijf, zal ik hem opwinden en het fijnste geven? Ik zeg opgewekt goedemorgen, loop door sluit mijn deur, mijn ogen, hem in mijn armen op de rand van mijn bed, om te voelen wat ik zou doen als hij ooit de stap zou…

Een klevertje ontmoette eens een kleverin ze was erg mooi; hij werd verliefd op haar Hij vond, ze is voor mij dé prima vriendin leven zonder haar, is nauwelijks denkbaar Haar gevoelen leken even vol liefde te zijn Ze meende, wat een schitterend exemplaar Ja ze kusten ook urenlang in de maneschijn dat kussen duurde zelfs langer dan een jaar…

O zonderling het zoet genot der zonden Het liefst de liefde, in het samenzijn O nectar, godenspijs, o ambrozijn Als amoureus elixer...ongebonden…

Mijn handen zullen nooit geweren zijn dan zou mijn lichaam een apparaat wezen, ze zijn eerder een wieg voor lief jong grut een aardenwerken schaal voor een mooi bloemstuk. Vandaag was het toch even als of een flits insloeg mij even op stang joeg al was het maar een flits het wilde verbinden alsof waren twee delen een rits. Maar nee ik ben…

ze loopt niet meer maar danst gewoon op de muziek van buiten waar vogels pirouetjes al oefenend fluiten pas later komt verkeer in golven op gang het groene ritme duurt nooit erg lang voeten walsen als partners toeterend afscheid nemen daarna ben jij weer helemaal alleen op straat is jouw muziek eindelijk weer je…

er is een waarheid prachtig betekenisvol als ik niet meer geloof of vertrouw hoef ik alleen maar even terug te gaan naar jou er is geen verklaring nodig alles is waar jij weet, jij kent jij gaf, jij zag en ik weet dat je bij me bent…