Alle inzendingen over blij

Opgesloten in het huis van mijn geest knellen van vragen hoe en waarom zie ik zelf niet meer ziende blind hoor niet of slecht luisteren alleen de wind rondom draaiend laat nog enkel woorden toe licht verdwijnt zacht naar beneden neer donker wordt het duister geluid heel stil gesloten wie was ik waarom niet blij contact verstild…

Blij ben ik toen naar huis gegaan er was voor mij een wonder verricht.…

aan de belofte van groen in de bomen zie je dat de lente weldra gaat komen alle vogels fluiten blij het lied de lente komt, zie je dat niet?…

blij met elke vorm van aandacht 'een aai en een kruimel' zelfs een snauw accepteert het beestje met een deemoed die je maar zelden ziet probeer dan de pose van flinke vent maar eens vast te houden…

als het een ja is zal ik blij zijn als het een nee is zal er toch altijd nog een stukje van mij bij jou zijn…

Nu al dit schoon voorbij is want tijd neemt liefde, vreugde, smart als elk van ons weer droef en blij is dicht aan een nieuw gevonden hart, zal ineens alles vervagen bij het zien van dit vergeten blad. Je zal weer dromen van de dagen toen we in elkanders ogen zagen, dat we elkaar zo hebben liefgehad.…

Ze sprak tot de haan: 'Je maakt me zeer blij! Ik bied 'm je aan: m'n legbatterij.' De haan ging heel rap de kip toen te lijf. Te vroeg werd-ie slap. Ze vloekte hem stijf.…

"hij" was zó speciaal Maak een eind aan dit trieste verhaal Er is zoveel moois wat jij tijd'lijk niet ziet Je ogen vertroebeld door 't intense verdriet Laat haar los geef het helen een kans Wees weer eens blij, toe probéér het althans.…

zou zo graag weer eens blij willen zijn is lang geleden maar was o zo fijn, leef m'n leven zoals 't komt heb toch geluk: ik ben gezond!…

De grote symfonie van 't leven wordt nooit herhaald, altijd is er iets anders: een warme tederheid, een blij ontmoeten, hoe zou mijn ziel de jouwe anders groeten?…

Jij maakt me met je komst echt niet blij Ik wil jou echt niet in mijn leven Want jij hebt niets moois te geven Angst...ik wil zonder jou naar morgen Zonder pijn en zorgen Ik vraag het je nog een keer Verdwijn A.U.B want je doet me zeer.…

Blijf niet wachten op talent, om een wereld te betreden Als ik me erin kan vinden, dan ben ik allang tevreden Voor mij geen goud of prijzen, ‘k ben al blij met elke dag Dat ik mij niet hoef te bewijzen voor een publiek of prijzenslag Winnaars houden zich aan regels, maar talentlozen zijn altijd vrij Ze bedenken hun eigen regels, en breken…

er zijn dagen zonder naam en ik zie noch hoor het woord dat past in mijn mond nachten worden nachten en blijven hangen in mijn armen, soms hard of eenzaam, ik noem ze ook wel zwart dan ben ik blij dat de ochtend komt het gras vertrapt door vrije letters, honderden wanneer ik mijn vingers leg op wit; sneeuwrozen of wolkenzon…

Als ik ze dan hoor zingen, volmaakt, gezond en eeuwig blij misschien... is dan het gemis iets minder voor mij!…

Wat maakt me als vroeger weer blij Ik wil lachen, niet huilen, want het drukt toch zo zwaar op die gevoelens van mij. Wanneer komt er een keerpunt en vind ook ik het geluk Komt mijn hart nog tot rust en is mijn droom nog niet stuk? (Voor een goede Vriendin)…

ik mis die leuke tijden, maar ik ben blij dat je niet hebt hoeven lijden.…

steek je vinger in zijn zij je knalt meteen tegen de grond dat zijn huid het nog houdt het gutst het drupt het zweet alles ingeteerd en opgeslagen vet in zevenendertig lagen de stank een-en-al ranzigheid vijf minuten onder de zon rooie puntjes van de kaantjes of toch een berg reuzel in zakken die voor je uitbollen jij blij dat-ie net…

toch maar je huid tot op het bot mijn goedbedoelde pogingen doen mij steeds meer naar lucht happen Ik kom ogen te kort, maar mijn vingers zijn te bang Misschien heb ik je wel iets te lief, mijn lief en misschien duurde ons eeuwig wel te lang Waar was het, toen we vroeger dartelden, toen er nog plaats was voor mij en het echte blij…

Bas heeft dikke vochtbenen, broer Jan adviseert hem de stelten-dans van de Yukon indianen, beroemd om hun benen mager als bonenstaken Bas danst doorheen de nacht, ziet ‘s morgens blij verrast spillebenen euforisch danst hij lichtvoetig stofwolken uit de straatstenen Tot Jan grijnzend bekent dat hij de bril van bijziende…

als een schaduw weef ik mij door jouw dromen blijft de wind waaien is het niet hier, dan wel daar soms, heel even maar blootvoetsgewijs liepen mijn voeten door het water deed mij afkoelen zó lekker fris ik voel mij dan blij verrast vanwege jouw gloed, die mij aanraakt droeg jij mij er doorheen is het oké gaat mijn dans door de branding…

In de versgeslagen regen kwam hij haar nog weleens tegen en dan vroeg hij haar of zij met hem wou lopen langs de maan waarna ze even nog bleef staan om er zijn vraag te overwegen en verlegen dan besloot om op een loopje weg te gaan Hij rende blij achter haar aan en dacht weer terug aan het verleden toen hij haar hier leerde lopen ook al…

Mijn grote witte pluizenfee vloog over land van Lieverlee voorbij de paardenbloemenzee en zucht van bonte koe waar jij je paardenbloemenhaar liet waaien in de wolkenschaar die opstak en in handgebaar je meenam - je werd moe Je was niet ver van mij vandaan toen ik je zacht voorbij zag gaan met slechts één pluisje er nog aan ik lachte je blij…

Ik hou van je ogen Ik hou van je lach Ik kan het niet geloven Je brengt me van slag Je bent wat ik wil Je bent wat ik wens Nooit ben je kil Zo ongelofelijk intens Je maakt me gek Gek op jou Het is net crack Verslaafd aan iemand die ik zo goed vertrouw Jij maakt me blij Jij laat me lachen Je bent gewoon een kei Ik blijf er van zigzaggen…

Achteraf bleek alles toch Veel en veel erger Achteraf bleek alles toch Best wel heel erg 'Operatie is niet doorgegaan, omdat de neuroloog dat niet verantwoord vond' 'Geheugen zit nog middenin genezingsproces' 'k Ben blij dat ook zij er geen doekjes om wond Met haar ogen heeft gesproken Heeft gesproken met haar mond A posteriori…

En weer zijn de papavers daar, de bloemen uit mijn dromen - en niemand weet er hoe en waar ze plots weer zijn gekomen, maar hevig-rood straalt blij hun kleed en trilt in zon of regen, opdat geen mens ook maar vergeet de dagen en hun zegen.…

Lammert ’n altijd blije jongen met Downsyndroom heeft ‘n engel die z’n jeugd bewaart hij denkt dat hij eeuwig leeft Sterven voelt als ziek zijn als dat eens eindigt in de dood maakt hij dat niet bewust mee Hij is wat hij voelt en denkt de dood verandert er niets aan zijn geboorte en dood vormen slechts de kaft van z’n bestaan…

Nog even en de kerstdagen staan weer voor de deur en worden de kerstmarkten de grote teneur om even te ontsnappen uit de dagelijkse sleur op zoek naar de mooiste ballen en die heerlijke dennengeur dan wordt huis en haard weer opgesierd met kaarsen en engelen en de kerstboom versierd met flonkerende lichten waarvan we genieten met blije…

oorspronkelijke kleur en stoepen vegen hoeft niet meer voor onze deur maar wat was die witte wereld fotogeniek waarvan we de mooiste foto's maakten zo uniek en hebben genoten van het schaatsen op bevroren sloten nu is het voorbij de sneeuw is gesmolten en wachten we op de lente met haar ontluikend groen want lente maakt ook altijd weer blij…

Soms begint het dan te stormen in mijn hoofd word ik van mijn rust beroofd wil ik naar voren of naar achter naar omhoog of naar opzij steeds weer sneller dan weer zachter beetje depri beetje blij zo vreselijk onrustig weet totaal niet wat ik wil zo loop ik maar iets te schreeuwen volgend moment ben ik dan stil ik ga nu meteen…

Hij is stoer, betrouwbaar, leuk en lief Hij is mijn hartendief Heel veel plezier dat hebben wij, Als ik aan hem denk word ik weer blij. Een jongen zoals hem vind je niet gauw Hij is iemand die ik leuk vind, waar ik van houd. Hij en ik zijn misschien nog een kind, maar je moest eens weten hoe leuk en lief ik hem vind.…