Alle inzendingen over ex-liefde

ik, de bij gebrek aan beter dan maar mezelf zijnde: een soort De Slegte voor tweedehandse onverkochte emoties, ik kwam mezelf tegen, je was zo lief voor mijn melancholie, dat soort reuma van het gevoelsleven, maar als ik het warmhield, bijvoorbeeld in jouw armen, viel het best te harden. eigenlijk pasten we zo mooi bij elkaar dat ik sinds…

halve zinnen lief, als ik zeg dat jij altijd en dus ook ‘s ochtends vroeg en dat ik omdat jij en wij samen nooit genoeg dan weet je nooit of het wel maar dan jij prachtig in je vel wij hebben genoeg aan halve woorden zeggen stil zwijgend vaak het meest vinden dat hele zinnen storen vieren stom, woordloos ‘t grote feest dus, als…

Een droom Niks meer dan een illusie Ontsnappen aan de werkelijkheid De perfecte wereld Een droom Alles is mooi Een spiegeling van realiteit Alleen maar genieten Een droom De hele wereld aankunnen Bergen verzetten Alle wensen vervuld Een droom Overvloed van liefde Mensen van wie je houdt Oneindig geluk Een droom…

Onder de ozonlaag van bedorvenheid In een paleis, een huis van pracht en praal In de tuin een boom van de eeuwigheid Onder de nacht en geroep van een nachtegaal Op een zomerse dag met een winterse bui Door het bos zonder groen, maar grauw als de nacht Door hemelse tranen van een pas gesneden ui Op de gronden van Moeder Aarde, verzuren al haar…

ik gooi mijn eigen ramen in en dans op de scherven vergeet de scherpte; pleisters komen morgen ik pluk de klaproos in mijn tuin en zie haar blaadjes vallen vergeet de doornen; die heeft ze nooit gehad ik leg me in mijn lege bed en knuffel met mijn kussen vergeet de leegte; mijn dromen vullen mij…

Je vroeg me, je niet te gaan haten omdat je me wilde verlaten, je wilde zoals je zei opnieuw beginnen, zonder mij. Ver weg van haard en huis, je voelde je hier niet meer thuis. Je wilde de wereld ontdekken en daarom ging je vertrekken. Nu, jaren later, ben ik blij dat je bent gegaan, ik heb mijn eigen dingen gedaan. Een nieuw leven heb…

Ik kijk naar een kaarsje weerspiegeld in een ruit duizenden gedachten 3 woorden het is uit…

Buiten schijnt de zon, spelende kinderen op straat, buren die een babbeltje slaan, de boer die al fluitend zijn werk doet, maar hier binnen is alles zo somber en stil, hangt de geur nog van je bedrog, de leugen nog steeds niet weggedreven, is er slechts doffe pijn.…

Boze stemmen in de gang, verwijtende woorden dwarrelen door het huis, nog een laatste poging, maar alles tevergeegfs het is enkel de rust die terugkeert.…

Zijn ogen, helder.. als blauwe diamanten ik was de planeet om een prachtige zon Winterwarm hand in hand, zonder wanten de liefdevolle evolutie van onze oorsprong Blauwe ogen.. omgesmolten, glanzend staal de stervende planeet draait om dode zon Mijn liefde gever blijkt 'n wrede kannibaal pijn zonder weerga, onverzettelijk als beton Blauwe…

Op de plank ligt een boekwerk, dat ik heb gemaakt voor jou. Heel wat uurtjes werk liggen daar, omdat ik je wat geven wou. Op de plank ligt dat dikke pakket, waar ik ons in gespiegeld heb. Van ons samen boos zijn, tot ons urenlange geklep. Op de plank ligt onze liefde op papier, met vele foto's en gekke dingen. Dat we samen vanuit Valkenburg…

't Spel wat óver is, is voorbij, je kunt 't ook óverspel noemen. 't Spel gespeeld door jou en hem, verdriet over liefde, die niet mag. 'k Had zo graag, 'k zou zo graag, ach, 't mag gewoon niet! 'k Zeg je maar één ding, je moet het met rúst laten. Een héél gezin gaat naar de knoppen, omdat jij en hij verliefd zijn! Dat hij ook van…

die zin nog vers in mijn hoofd alsof mijn ziel plots werd vermoord "ik leef niet meer voor jou" de zoveelste ontgoocheling uit jouw mond maar ook de laatste wat je ook zegt, er is geen woord meer dat dit nog goed kan maken…

Soms als ik dan thuiskom je naam weer op dat bord dan weet ik dat ik verdrietig wordt jij was alles mijn hele wereld ik kon niet zonder jou toen ik erachter kwam jij wel zonder mij vielen alle dromen weer in duigen was ik je voorgoed kwijt…

Vannacht blijf ik bij jou slapen Sta niet zo te gapen! Ik blijf bij jou slapen vannacht opdat jouw lichaam de pijn verzacht Wat had je anders gedacht? Dat ik jou mijn hart zou geven? Dat ik zou stoppen met leven? Ik heb geen hart meer gedaan met hartezeer Een halt aan de pijn ik wil alleen nog maar zijn Vannacht blijf ik bij jou slapen…

De toon, de klank van je stem Verandert met het uur Ik ben weg, zegt de toon Het is over, zegt de klank Al luisterend voel ik de afstand die uur na uur ontstaat Zoekend tussen de woorden Hoor ik jou niet meer De lijn is verbroken.…

Weeen lijken het In omgekeerde tijdsrichting Ze ontsluiten een sluis van verdriet Vloedgolven van tranen Maken de weg vrij Voor de geboorte van vergeten…

Zwijgen maakt een hels kabaal Als ze niet gewenst wordt Gillend, snerpend, snijdend Slaat het tegen mijn lijf Langzaam dringt het binnen En vervangt daar de stilte In een oorverdovend lijden.…

Slijten moet het Zeggen ze Tot op de draad Tot op het hout Met kleurige verf Bedek ik daarna De kale planken En spreid er een nieuw kleed op.…

Ik wilde je vertellen wat ik dacht wat ik voelde Ik wilde je een vraag stellen over de nacht over wat ik bedoelde Ik bedacht me dat juist dat was wat jij voor mij betekende Ik dacht aan al het andere wat ik vergat Ik zou het je verteld hebben…

Er is een plek in mij Die zich laat voelen Als jij mij verlaat Sussend probeer ik er Goede maatjes mee te worden Na een lange tijd van flirten Ben ik mijn eigen partner Liefste, ik verlaat je nooit.…

Niet vaak schoon ik mijn kamer - Nu toevallig toch en toen vond ik je haar een lange, blond of bruin, dat zie ik niet ik stuur je hem met wat verwarde woorden over 'het beste zo' en een vertwijfeld koud matras.…

Gevloekte slang! aan gloênde harten knagend, De zoete trouw der minne boos belagend! Ik heb de knik des maak'laars wel gezien! Hij greep haar hand en lonkte bovendien. Ja! op haar voet heeft hij getrapt, de snode! Ik had het diepe bukken niet van node: Ik zag het, zij liet toe... O, wrede smart…

Ik luister naar de branding, naar het water uit de zee... ‘k luister goed want golf na golf, komen er woorden mee... Ik kijk nu naar de branding, naar golven, eb en vloed... en kijk maar goed want op en af, geeft vloed me telkens moed...…

ik hou me vast aan halmen aan het strand, aan zee ze buigen, breken af de wind voert me mee mijn voeten schuren een spoor in het zand de wind lijkt te winnen trekt me over het strand ik hou me vast aan halmen een nutteloze strijd hoelang nog sporen trekken eenzaam door de tijd…

Ze was 14 jaar en zó verliefd op een jongen uit de straat! Nog maar 14, niet eens voorgelicht, dat gebeurde nog in die tijd! 't Menselijk lichaam werd doodgezwegen,als was het iets in bovennatuurlijke staat! Alles wat met bloot te maken had, was een enorm taboe! Vrágen eromheen werden afgedaan, als, doe niet zo ráár, de ooievaar en ik…

Jij brak mijn hart doormidden Jij die eens zoveel van mij hield Ach wat een lege loze woorden Daarna heb je mij vernield…

Diep gezakt in borrelend bagger Verzwolgen in droesig drijfzand Drassige grond die anders wordt gekoesterd Als basis voor een hongerend liefdesleven Nu zijgt het vooruitzicht tot peilloze diepten Waar genegenheid is verbannen Naar onbereikbare vale vlakten En waar Cupido wordt verafgod als Satan Word ik eniger tijd uit deez' zompige grond…

mijn lief, het is fijn te horen wanneer je zegt : ik kan je niet missen mijn lief, het is fijn te voelen wanneer je streelt : ik vind je zo zacht mijn lief, die woorden zijn zo eenvoudig dat ze mijn ziel beroeren het is vooral die (h)eerlijke klank die in die zinnen ligt die mij zo treft, mijn lief maar vergeef me wanneer ik…

ogen dicht kleine vlekken dansend in het zwart zijn gezicht schroeit vreemde plekken in haar eenzaam hart adem in lange teugen ontsnappend in een zucht de waan, de zin verpakt als leugen vernevelt in de lucht…