Alle inzendingen over liefde

Soms, in het donker, is ineens het houden van – niet meer te houden.…

Dan zie ik voor mij jouw dierbaar gezicht, weet ik hier moet nodig een gedicht. Maar dan blijven de woorden maar stromen en kan ik niet tot de juiste zinnen komen. Schuldig is jouw mooie liefdevolle gelaat, dat stelt deze dichter niet tot dichten in staat. Veel vrouwen zijn door dichters bezongen, hebben daarmee veel respect afgedwongen. Toch…

aan welke kant van de kade ligt het schip gereed voor de reis? de tijden zijn onwijs in ‘t decadent paradijs van experimenten tussen twee angsten een grijze wolk dat uitsteekt boven de torenklok in slierten mist het zand van ‘t kusten strand de schelpen van Holland weggespoeld onder ‘t woeste grijs gore schuim in de eindeloze…

met wind in de rug liepen wij sneller omdat aarde meer helde werden onze inspanningen steeds feller we lachten om kleinigheden in onze filosofie bedachten dat alles in oorzaak en gevolg ook actie en reactie als sluitstuk had zwaai en lach niemand heeft dat ooit bedacht en toch zijn er dan energiestromen die elkaar kruizen…

Geef toe, het is waar je bent steeds meer bij haar ...........steeds meer bij haar in jouw gedachten waar je mij niet binnenlaat .........niet binnenlaat alsjeblieft, praat met mij, ik houd van jou .............ik houd van jou dus stop met dromen nou en beleef het echt met mij ..............het echt met mij zet mij niet buitenspel…

als lopen lieftallig bewegen wordt breekt zon door de wolken om met de lach op aarde een dialoog aan te gaan als toeschouwer of volger ben ik blij zo dichtbij dit geweldig wondertje te staan dat uit niets geboren toch alles van de schepping wist zij zwaaide toen ik in diep bewonderen haar zonnig silhouet in alle elegantie…

Het is een mooi gezicht, die twee die daar maar staan midden op het strand in elkaars omhelzing zoals jij steeds contact komt maken onder mijn kleren jouw verlangen dat niet oud wordt dat altijd weer aan komt golven na de eb om verlost te worden in bruisende branding En ik wil dat ook maar het gaat niet meer zo gemakkelijk, wacht…

Zoals ooit de zee deed, toen ik een jongen was liederlijk in de eenvoudige vorm van weidsheid zo overval je mij met jouw intense liefde het is de herkenning die projectie veroorzaakt oude tijden herleven bij de aanblik van jouw naaktheid we komen in dit dromenveld door daden samen zijn we nu met de belofte van de natuur geëmotioneerd in mijn…

Ik respecteer jou, jouw gewoontes, de mijne – zijn soms ook niet leuk.…

Eigenlijk wil ik zeggen Ik hou van jou! Maar hoe kan dat nou als ik je nog helemaal niet ken? Ik weet wat je doet Ik weet waar je van houdt Maar hoe je echt bent als je voor mij staat Dat weet ik niet Eigenlijk wil ik zeggen Ik mis je! Maar wat mis ik dan? Je aanwezigheid? Die ik helemaal nog niet ken Je adem Je geur Eigenlijk ken…

Nu ons leven lijkt uitgebloeid en we ons pijnlijk afvragen of dat leven zinvol was. Toen we als rozen bloeiden, die zoete rozenbottels werden. Hoe onze zaden wortel schoten, maar ons geluk toch bitter werd. Onze laatste jaren braken aan. We leerden vallen en opstaan. We leerden leven met de dag. Bitterheid veranderde in liefde. Wat pijnlijk…

Zoveel vragen, spoken door mijn hoofd.. Ben jij de man, die mij van mijn hart heeft beroofd? Zoveel vragen, spoken door mijn hoofd.. Ben jij de man, die wél in mijn toekomst geloofd? Al die vragen, komen maar op 1 ding neer.. Ik twijfel over onze liefde, en dat doet mij zeer. Ik weet dat ik van je hou, maar is dat wederzijds? Ik investeer…

Zo woekerde ik met mijn uren en strooide vergeefse minuten op onze vuile keukenvloeren. En jij, mijn Assepoes met beurse knieën, veegde alles op, je schuine blik onveranderd op morgen gericht. Weet dat mijn gedachten bij je waren wanneer de herfstgriep je eens te meer met zijn vuige poten te grazen nam. Gedachten die als trage oktobervliegen…

Ze bedoelen het goed maar het is moeilijk om gezelschap te zijn en zelfs dan ben ik alleen zonder jou morgen kom je misschien nooit meer thuis uit het ziekenhuis Ik heb geen rust buren bellen aan tussen de bezoekuren ze willen iets doen en iedereen vraagt antwoorden die weer een dag geruststellen Ik word bewonderd ik ben…

Lieveke Vlinder Windekind Boeleke Snuiteke Bolleke Vriend Venteke Mijn gelaat in jouw lieflijke vacht Een wonder!…

Liefste, ja, ik wil, ik zal lachend wegkijken – van al jouw fouten.…

De weg naar jezelf vinden dus jezelf identificeren betekent een leerproces nu beleving met je hart zingen ik roep je wanhopig verander je hart in een THUIS als er maar een deur is waarop ik kan kloppen…

ik zal vogels laten stijgen om met mijn blik nog verder langs je slanke hals te kunnen reiken gras zal in het prille groenen je schoenen overbodig maken om je voeten heerlijk zacht te kunnen raken jij kent als kind de wind die danst door je haar waar zon het blond in lichte krullen draait ik weet dat jij vroegtijdig…

Ik schoof de grendels dicht, in mijn meervoudige kamers van het hart, ooit bloeiden er rozen door de tijd en ervaring gehard, voor elke kamerdeur lag de keus van een regenboog of doornenkrans in dromen, er drupten tranen uit elke ruimte die ik binnentrad waar ik schaduw niet van licht kon , scheiden van een onregelmatige hartenklop…

Moeilijk wordt het pas wanneer je een idee hebt gekregen van wat liefde is: gemankeerd en getekend waar wonden geheeld maar niet verdwenen zijn de geleden schade, de boeien de schillen en de schilden die onderhuids verwoesten wat van geen opgeven weet op dorre bodems ontkiemt en van niets kan leven Je ziet haar in de ogen je…

Zeker, ik heb jou wel nodig, maar toch minder – dan ik van je houd.…

Tussen willen en moeten grijpen verliezers macht. Er leven machthebbers, die op frustraties wachten. Tussen willen en mogen leven levenskunstenaars. Daar leeft ook liefde, die op vervulling wacht. Zuivere liefde kent geen verliezers. Ware liefde schept geluk.…

Zwembadgesprekken, half bloot en aanraakgraag indruk maken ja elkaar onder de randen door glanzend insmeren en raden ja vertrouwde vreemde onschuld van samen liggen soezen nee niet uit wanhoop hem aankijken niet hem laten polsen of ik nee niet mijn armen om hem heen slaan geen lieve woorden .....alsjeblieft niet hem veroveren met…

Door een woud van armen zoek je mijn mond en ik de jouwe, verdwaald in een oceaan van liefde, op zoek naar woorden in de ban van ondoorwaadbare vloed en overbruggende eb.…

Regen tintelt op het meer speldenprikken in mijn vel ik denk jou een tel onder het gladde water weer terug Hoe snel en ver ook het stromen onder het zand liggen de stenen nog zwaar en zichtbaar zonder zelfbedrog Verzonken herinneringen komen terug Ik mis jou, onze liefde gaf zich aan rivieren mee en deelde zich in de zee ooit regent…

Sinds jij elders slaapt, sluimert de zon Daar hoog boven ons schijnt ze minder fel, minder warm Ze verslindt me niet meer na de dageraad, ze roept me niet eens wakker, opstaan kost me moeite Alleen 's middags stroomt mijn bloed van haar licht en draagt ze het gewicht van mijn zorgen Dan kan mijn hart vliegen als een draak, desnoods verdwaal…

de juiste definitie van liefde heeft niemand mij ooit kunnen geven probeer het maar eens toch als het er op aan komt is en blijft liefde met stip het belangrijkste in 't leven affectie wellicht of een onbeschrijflijke hang naar tederheid... kijk nu probeer ik het zelf ook vergeefs echter…

Je weet gelukkig wel wat ik zeggen wil wat ik voel met jou en dat jij, wij, samen gewoon, niets bijzonders gewoon is al speciaal met jou, vanzelf, elkaar met een blik begrijpen met een woordje van ons alleen dat het zo is en blijft, wij zo zijn, veranderen en toch zo zijn, zoals het fijn is dat weet je allemaal, maar…

(Dit schreef ik voor mensen, die iemand moeten missen) Stukje In mijn hart mis ik een stukje van jou. De liefde, die wij hadden mis ik heel erg. Het is in deze dagen voor kerstmis nog pijnlijker dan ik dacht. Heel veel mensen hebben verdriet om hun geliefde. Het missen, doet zichtbaar pijn en verdriet. Zoveel mensen op…

Hij begint voorzichtig met kleine passen warmt heen en terug mij op, verlengt zijn been gaat van menuet naar pavane schrijdt ouderwets dieper voegt snelle stootjes toe laat zich dan gaan van allemande naar courante en voert mij de zesde hemel in zweeft daar langzaam sarabande met mij rond, in verwachting…