Stille pijn
Jij, zo wild, je wilde haren
Golven op de wind, lijken te zweven
Lonken en flirten, nog heel even
Niet bezwaard door te veel jaren
Los, gek, en voor niemand bang
Behalve voor jezelf, voor het bekennen
Dat ook jij ooit moet stoppen met rennen.
Maar dat duurt nog veel te lang
Want mijn hart staat nu in brand
Vraagt meer, meer dan ik vragen mag
Een afgrond, die ik wou dat ik niet zag
Want dit loopt erg hard uit de hand
Zonder geluid schreeuw ik van de pijn
Blijven lachen, niet opgeven en gewoon doorgaan
Ik blijf vechten, geloven, ik moet dit doorstaan
Totdat jij heel misschien, ooit de mijne zult zijn.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: liefde
Verlangen 4.0 met 2 stemmen 
534
534
Geef je reactie op deze inzending: