Alle inzendingen over humor

Wandelaar, je bent hier verkeerd. Ik ben niet begraven maar gecremeerd.…

Nederland moet het doen met suikerbieten en aardappels. Ja dat is niet leuk maar dat is het enige wat we kunnen! Dat is het enige wat we kunnen. Suikerbieten en aardappels. Het hele mkb, Wellink en Jan Peter Balkenende bidden voor onze suikerbieten en aardappels. Nou ja uien is ook nog een exportartikel van ons. In duizenden vrachtauto's worden…

de bloem en het elastiekje de bloem en het elastiekje een causerie in acht afleveringen ik zal u er niet mee vermoeien maar weet zoals het nu gaat kan het niet langer en het is voortaan óf de bloem óf het elastiekje de bloem én het elastiekje dát is verleden tijd…

De mode is toch wel een wereldwonder Al zijn de vrouwen in zachtheid afgelijnd De tepel verzwaard en de borst is verkleind De verwondering vind je eerder ‘vanonder’ Zo viel mijn oog ook gisteren weltevree Recht op de snee van een kontdecolleté…

elke dag vierpotig met mijn twee wandelstokken éen steunt mij links, éen rechts zo blijf ik in balans een hond blaft woef, waf, waf hij ziet een soortgenoot ik lach en zet mijn stappen in de lentezon…

Ik ben ooit olifant geweest Kijk maar naar mijn slurf Hij hangt wat lager dan ooit was Omdat hij nu niet meer echt durft Ook ben ik een keer mol geweest Mijn holletje was zijn gat Ben zelfs een Duitse kwal geweest Al wordt die echt wel onderschat Pas was ik nog een naaktslak Je weet wel Bloot en niet zo snel Met op mijn hoofd een slijmerig…

Dry grooten mocken coffy tot my ghenoomen ende twee sneeden fan't bruyne broot erby met caes 't Wyf den deur uyt: -iemant moeth dan togh den cost ferdyenen- sij ende ghehoorsaamt braef So nu dan eyndelikh alleen in 't huys, geregtygheyt! 'tIs hyermee alsoo onomstotelyk beweesen: Ick ben de baes!…

Het spijt mij dat U nu zo snel de weg naar huis weer vond dat de scherven van de voordeur hier nog liggen op de grond dat de taart die ik wou bakken leidde tot wat ongemakken die ik nu niet wil bespreken want ik lig hier zwaargewond maar het spijt mij van uw keuken en vooral ook van uw hond…

Na Rembrandt’s expositie drink ik ‘n borrel in ‘t café ‘Hoe is ‘t met Rembrandt?’ Lalt de dronken zeeman ‘Hij zwijgt als ‘t graf’, zeg ik ‘Wat een kapsones’, hikt hij ‘Geef mij maar Van Gogh Ik heb hem zojuist ontmoet Vincent wist ’n ezel te koop Maar was z’n geld vergeten En niet te trots om te lenen Hij is naar huis, geld halen…

In de boomgaard hangt een peer met veel élégance; op elk zuchtje wind beweegt hij aan zijn dunne steeltje heen en weer, dansend en lonkend naar uw keurende blikken lijkt hij te zeggen: “je moet het kunnen, om mij op een schaaltje nog even weg te leggen, straks uitgerijpt en op uw bordje grijp ik nieuwe kansen, en ben ik toch zo sappig…

Een Haarlemmer maakte zich van kant: De man was levensmoe. Maar een Haarlemmermeer of minder Dat doet er ook niet toe. (Dit gedicht is ook toepasbaar voor inwoners van Alkmaar, Sloten, Wieringen enz.)…

Wat was ik apetrots op mijn Tom Tom Al klonk de stem van Bram wat schor en kaal Bijzonder in de stad, bebouwde kom Klonk zijn stem omfloerst, eerder nasaal Mijn GPS sprak plots verwarde taal Een zin die ik niet eerder had gehoord Dan volgde een totaal verkeerd signaal Met veel gedruis sloeg mijn wagen overboord Zelfs onder water…

Een potige winkelier uit Urk Werd overvallen door een Turk. Maar de Urker sloeg in op zijn belager. Die zingt nu een allochtoontje lager.…

Ik zing het mooist van allemaal, wie zo goed als ik kan zingen mag een gat in 't luchtruim springen, opperde fier de nachtegaal. Pfft, zei toen de vleermuis stoer, een dag ondersteboven hangen zonder last van rode wangen vind ik een veel sterkere toer. Kijk naar mijn kop en wees bescheiden, kan ik niet de wijde omtrek zien zonder mijn…

De rechter vroeg een man uit Schagen. Waarom hij zijn buurman had doodgeslagen. "Ach", sprak deze heel bedaard: "Hij was het doodschoppen niet waard"…

Een man die zijn buurman had doodgestoken. Werd door de rechter vrijgesproken. Die het vonnis als volgt motiveerde: "Omdat het die dag hevig onweerde, Is het zeker en gewis Dat hier sprake van noodweer is"…

wachten in de trein op 't moment van rijden in het raam schuift een wagon voorbij gaan wij, zij of beiden ploeterend en knarsend verbaasd de bergen door scheef staan alle huizen de trein beklimt het spoor…

aan één stuk door schijnt onze zon een grijze dag daarna de nacht ik wou dat ik het geloven kon de aarde draait de zon dus niet opkomen en ondergaan is wat de mens slechts ziet…

M’n viagra pil heeft een bijwerking ik verlies de lust en sta voor paal traumatisch hoe het ‘t ding verging van geweer naar druipkaars ging In m’n jonge jaren spoot ik ‘n vlieg van ‘t behang, kom nu niet verder dan opwelling over ’n moede hand Met m’n water gaat ’t al niet beter spoot ik ooit kikkers van ‘n lelieblad nu benat ik de punten…

Zachtjes doe ik de deur open want ik wil je niet wakker maken Stilletjes onder de lalens gekropen zodat ik je niet aan zal raken Wat is het heerlijk stil Mijn kussen voelt goed aan Dit is wat ik wil Lekker naar dromenland gaan Maar dan gebeurt er iets En gedaan is het met mijn dromen Want zomaar uit het niets Is het snurken aangekomen…

Je vroeg; blijf je op me wachten? `k ben zo weerom. Je kuste me en ik bleef staan. niet één keer heb je omgekeken, en ik... ik ben snel de hoek omgegaan!…

Ik hou van je sensuele lach je starende dromerige blik jouw huid op mijn huid de rilling door heel mijn lijf De zoen die proeft wat de horden hormonen beloven die door lichamen stromen Alleen nog de vrouw vinden die m’n fantasie waarmaakt Kansloos, zucht m’n vrouw met een kop als die van jou kom ik niet van je af…

Op het zonovergoten, parelwitte strand van het Polynesische eiland vielen dikke kokosnoten. Uit de stille oceaan kwam een zeeschildpad, die graag noten at hijgend in Hawaï aan. Een harde kokosnoot die ligt te zonnen geeft zich niet zomaar gewonnen, geeft zich niet zomaar bloot. Maar de schildpad had 'n idee. Om het nootje snel te…

De een traditioneel, de ander een boegbeeld van eigenheid, verbeelden tegenstrijdige uitbundigheid, vanuit religie en folklore geboren en uit de traditie voortgebracht door stad of gracht gewogen, in vaar – of voertuig van extase op het hoofd of narrenkap, een excentrieke verendracht, melancholieke uit de hand gelopen grap, bespeelt…

Hij is weer in het land De Fabeltjeskrant Wat is er aan de hand Moet je horen………. Het verhaal van mijn goede kant Met welke oren Oogjes dicht Is geen gezicht Snaveltjes toe Wat een gedoe Nou, nee moe We gaan na één knipoog En het lezen van poëzie in de regenboog Van het geheim En de gein Wil je het weten…… Frappant Krant aan de kant…

Ik en mijn vriendin in de hemel. Pluimen dwarrelen rustig naar beneden.…

De tijd van Klara, Bettekoo, van Annemie en Aagje Is lang voorbij. We volgen nu het voorbeeld van het Haagje. Zo 'n naampje op een y-tje klinkt zo fijntjes, zo koketjes, Marie, Christien, Jacoba, Anna, Mina is niet netjes. We zeggen liever Mary, Tini, Cobi, Anni, Mini, En Kitty, Nelly, Wimmy, Elly, Florry, Lotty, Stini. En Jet is veel te burgerlijk…

Ik ben een heel klein ettertje een kleine rat, een pestkop wat ik doe is altijd negatief dat vind ik geinig om te doen Al wat ik zeg verpletterd je ik geef nooit een aai, dus rot maar op 'k haat iedereen, vind niemand lief ik vind iedereen een oen Wet, orde, regels, regelmaat zijn echt een crime voor mij die lap ik steevast aan mijn laars…

Lodewijk Napoleon Broer van Bonaparte Was kort onze koning De aardige man sprak In z’n beste Hollands Vanaf het balkon van Het Paleis op de Dam: “Ik ben jullie konijn” Bij elke adempauze Juichte Amsterdam: “Lang leve ons konijn” Blij met zoveel bijval Vervolgde de Fransman: “Dag en nacht zal ik Over jullie braken”…

Mijn hoofdst(r)aat in de P.C. met gedichten en gedachten om te delen met bezoekers die niet licht of lucht van hoofd zijn.…